บทละครโทรทัศน์ เพื่อนรักเพื่อนริษยา ตอนที่ 20 หน้า 4
ห้องอาทิตย์ นางฟ้านั่งคุยกับอาทิตย์ อาทิตย์ยื่นซองเอกสารให้ “นี่ครับ บทละครเรื่องใหม่ ร้อนๆจากนักเขียนเลย รีบเอากลับไปอ่านดีกว่า”
นางฟ้ารับมาหน้านิ่งๆ “เป็นไงล่ะคุณ เอ็มวีบ้าๆ โดนด่ายกคณะ”
“ก็ยังดีกว่าให้คุณโดนด่าคนเดียวใช่มั้ยล่ะ” นางฟ้าสะดุดนิดนึง “เข้าเรื่องเถอะ พอดีผมได้ข้อมูลน่าสนใจมาจากจิ๋ว มือถือจิ๋วที่มีคลิปโจนั่นหายไปในคืนที่จิ๋วไปเจอกับไลลา” นางฟ้าโกรธขึ้นมาทันทีเมื่อได้ยินชื่อนี้ “คุณว่าทุกอย่างมันบังเอิญมั้ย”
นางฟ้าหัวเราะประชด “หึ แถมพี่ช่างทำผมและพวกพี่ๆนักข่าวที่มาวันนั้นก็ยังเป็นพวกไลลาอีก คงไม่บังเอิญแล้วล่ะมั้ง”
“ไลตั้งใจจะใช้แผนคลิปนี้ทำลายทั้งคุณทั้งจิ๋วทั้งโจ ...เพราะฉะนั้นผมอยากให้คุณทั้งสามคนได้เข้าใจกันเหมือนเดิมนะ”
“คุณมั่นใจเหรอว่าจิ๋วทำมือถือหายจริง หรือมันร่วมมือกับไลลากันแน่”
อาทิตย์หลับตาปวดหัวจี๊ด “โอย คุณ ถ้าผมเป็นผู้หญิง ผมคงจะกรี๊ดซะตรงนี้ ทำไมคุณมันเรื่องเยอะแบบนี้นะ”
“คุณสิเยอะ ใครใช้ให้คุณมาจุ้นไม่ทราบ”
“ตอนนี้คุณคนเดียวกำลังรบกับข้าศึกจำนวนมหาศาลของไลลานะ มาช่วยกันจัดการเรื่องนี้ก่อนดีมั้ย”
นางฟ้าหน้าเครียด
หน้าตึกช่อง STAR ชิวาว่ากำลังจูงไลลาให้รีบเดินมา ไลลาเหนื่อยสะบัดแขนออก “จะให้รีบไปไหนพี่ ยังกินข้าวไม่เสร็จเลย”
“ก็ยามเค้าบอกว่าพี่ฉลาม ผู้กำกับละครน้องไลมาถึงแล้ว เดี๋ยวเราจะได้ดักเจอก่อนไง เผื่อน้องไลจะได้เจรจา”
“โหพี่ ไลยังไม่ได้เตรียมพร้อมอะไรเลย บทก็ไม่ได้หยิบมา จะคุยรู้เรื่องมั้ย”
“จะพร้อมเพริ้มอะไรล่ะ ใช้มารยาหญิงนั่นแหละค่ะ มีอะไรในตัวก็ส่ายเข้าไป ร่อนเข้าไป เดี๋ยวมันต้องติดซะอย่าง พวกผู้กำกับเจ้าชู้ทั้งนั้น” ชิวาว่าพาไลลารีบๆมาจนถึงลานจอดรถ ก็ชนเข้ากับหญิงวัย 45 ปี ท่าทางเซอร์ๆคนหนึ่ง กระเป๋าและเอกสารเธอร่วงกระจาย “อุ๊ย โทษทีน้อง เดี๋ยวมาช่วยเก็บนะพี่รีบ” ทั้งสองเดินไปอีกไม่กี่ก้าวก็เหลียวซ้ายแลขวา ไม่เห็นใคร มีแต่ยาม ชิวาว่าถามยาม “อ้าวน้องยาม ผู้กำกับจอดรถไหน”
ยามหันไปก็เห็นผู้กำกับ “นั่นไงพี่ นั่งเก็บของอยู่นั่น”
ชิวาว่ารู้สึกหนาววาบขนลุกซู่ ค่อยๆหันไปมองหน้าไลลา แล้วขยิบตาว่าใช่อีคนที่ชนไปเมื่อกี้ไหม “น้องไล...น้องไลว่าใช่มะ”
ไลลาค่อยๆหันไปดูแล้วหันกลับมาพูดด้วยเสียงกลัวๆ “สงสัยจะใช่ว่ะพี่ บทร่วงเต็มพื้นเลย”
ชิวาว่าพยักหน้า “งั้นไป” ทั้งคู่รีบวิ่งเข้าไปช่วยหญิงคนนั้น ซึ่งก็คือผู้กำกับชื่อฉลาม เก็บเอกสารทันที “พี่คะ พวกหนูช่วยเก็บค่ะ”