บทละครโทรทัศน์ เถียนมีมี่ รักเธอชั่วนิรันดร์ ตอนที่ 16

ชาวบ้านจับกลุ่มคุยกัน เกลียวเข็นรถผักผ่านมา ได้ยินเสียงชาวบ้านคุยกัน

"ต๊าย...จริงเหรอ...เป็นครูบาอาจารย์แท้ๆ...ทำอะไรไม่อายผีสางเทวดา"

"นั่นซิ...หน้าตาก็ดูเป็นคนดี.....ไม่น่าเล้ย"

เกลียวเดินผ่านกลุ่มชาวบ้าน ฟังผ่านๆไปไม่สนใจอะไรนัก เดินไปจนถึงกลุ่มชาวบ้านอีกกลุ่มที่ยืนคุยอยู่กับเม้า

"ชั้นเห็นกับตาเลยนะ อุ๊ย...ยิ่งเล่าก็ยิ่งเสียความรู้สึก...รักกันชอบกันจนหน้ามืดถึงกับอดใจไม่อยู่รึไง ก็ไม่รู้..."

"หรือว่าเค้าเตรียมจะแต่งงานกัน ก็เลยแสดงออกแบบไม่ปิดบัง"

"หนุ่มสาวสมัยนี้...มันรวดเร็ว...เปิดเผยกันจริงๆ" เม้าหันไปเห็นเกลียว เข็นรถผ่านมาก็วิ่งเข้ามาหาทันที "เจ๊เกลียว...เจ๊เกลียว...รู้เรื่องลูกชายเถ้าแก่เฉินกับครูปราณีรึเปล่า"

"เรื่องอะไร..."

"ต๊าย...เค้ารู้กันทั้งหมู่บ้านแล้ว...เจ๊เกลียวมัวแต่ทำอะไรเนี่ย...นี่ชั้นต้องเล่าอีกรอบใช่มั้ยเนี่ย" เม้าพูดเหมือนเหนื่อยหน่ายที่ต้องเล่าอีกรอบ แต่ท่าทางกระตือรือร้นมาก

ที่บ้านของอาเฉิน เอกภพนั่งหน้าเครียดอยู่ เนื้อทอง นับทอง และเฉินนั่งอยู่ด้วยกัน

"ป่านนี้...หนูณี...จะเป็นยังไงบ้างก็ไม่รู้" เนื้อทองเป็นห่วง

"นั่นสิ...ยายเจ๊เม้าโพทนาไปทั่ว...ถ้าเรื่องนี้ถึงหูผู้อำนวยการโรงเรียน แล้วมันจะเป็นยังไงห๊ะ..." นับทองหนักใจ

"คงไม่หรอกมั้ง..."

"ถ้าเรื่องมันใหญ่โตขนาดนั้น...ผมจะไปอธิบายให้ผ.อ.ฟังเองครับว่าจริงๆ แล้วมันเป็นอุบัติเหตุ"

อาเฉินยังวิตก "เรื่องแบบนี้ บางทีมันก็พูดยากนะ...เราพูดความจริง...พยายามอธิบายเรื่องที่เกิดขึ้น...แต่กลายเป็นว่า แก้ตัว...โกหก"

"แต่ความจริง...มันก็คือความจริงนะครับ ป๊า"

“ป๊า...เข้าใจ...แต่กว่าที่คนอื่นๆ จะรู้ความจริง...หนูณีจะเป็นยังไง...เสียหายไปแค่ไหน"

"ผมขอคุยกับคุณณีก่อนแล้วกันครับ...ผมไปทำงานนะครับ" เอกภพเอ่ยแล้วลุกขึ้นยืน ยกมือไหว้ทุกคน ก่อนจะเดินออกไป

เนื้อทอง นับทอง และอาเฉินมองตามลูกไป ก่อนจะหันมามองหน้ากัน