บทละครโทรทัศน์ เถียนมีมี่ รักเธอชั่วนิรันดร์ ตอนที่ 16 หน้า 4
"แหม...ของแบบนี้ บางทีมันก็ห้ามใจยากนะ....ถึงจะเป็นครูบาอาจารย์ก็เถอะ เรื่องตัณหาราคะ... มันเข้าใครออกใครซะที่ไหนล่ะ"
"แต่อาชีพครู ควรจะทำตัวให้ดี...เป็นตัวอย่างที่ดีให้กับนักเรียนนะ ต๊าย...มัวแต่คุยเพลิน...ได้เวลาสอนแล้ว แยกย้ายก่อนนะ"
ทั้งหมดแยกย้ายกันลุกขึ้นไปสอน ปราณีซึ่งนั่งตรวจการบ้านเด็กอยู่ ก้มหน้านิ่ง น้ำตาหยดลงที่การบ้านของเด็ก รู้สึกเสียใจ และอับอายกับสิ่งที่ได้ยิน
เอกภพเดินออกมาจากออฟฟิศคนเดียว เห็นนับทองยืนอยู่
"อี๊...มาทำอะไรแถวนี้ครับ"
"อี๊ก็มารอเอกน่ะซิ...จะเข้าไปหาก็กลัวหัวหน้างานเค้าจะว่าจุ้นจ้าน"
"มีอะไรเหรอครับ..."
"อี๊จะมาถามว่าเอกไปหาหนูณีรึยัง..."
"ยังครับ..."
"อ้าว...ไหนบอกว่าจะไปคุยกับหนูณีก่อน...ไปวันนี้เถอะ...ไปคุยกันให้รู้เรื่องอี๊อยากรู้ว่าหนูณีเค้าจะว่ายังไงบ้าง..."
"ครับ..."
"ไปเลยนะ...อย่ารอพรุ่งนี้...เมื่อกี้ม๊าโทรมาบอกว่าหนูณียังอยู่ที่โรงเรียน...เอกไปดักที่โรงเรียนก็ได้"
"ครับ..."
นับทองคว้าแขนเอกภพไว้ ก่อนจะพูดอย่างจริงจัง "คุยกับปราณีดีๆ นะ...อี๊ว่าตอนนี้ ปราณีน่าจะแย่"
“ครับ..." เอกภพเดินแยกไป นับทองมองตามอย่างครุ่นคิด
ที่ห้องทำงานเสี่ยกำพล ประตูห้องเปิดออก
ลินจงโผล่หน้าเข้ามา "ขออนุญาตคุยอะไรนิดนะคะเสี่ย..."
"มีเรื่องอะไร..."
"วันนี้ชั้นไปคุยกับเด็กๆ ที่บ้านพักมา...แล้วก็เลยรู้เรื่องถิงถิง" เสี่ยกำพลเงยหน้าขึ้นมอง เหมือนจะถาม ว่ามีอะไร แต่ไม่ถาม "ถิงถิงคุยกับนังหมิงเซียนว่าจะกลับบ้านตอนสิ้นเดือนค่ะ"
"กลับบ้าน...กลับไปเยี่ยมบ้านน่ะเหรอ"
"ไม่ใช่ค่ะ...กลับไปอยู่ที่บ้านเลย...ชั้นรีบมาบอกเสี่ยก่อน เผื่อว่าถิงถิงหายไป เสี่ยจะได้ไม่ตกใจ"
"ชั้นจะตกใจทำไม...ชั้นรู้จักถิงถิงดี...ถ้าเค้าจะไป...เค้าต้องบอกชั้นก่อนแน่นอน"
เสี่ยกำพลพูดจบก็มองลินจงนิ่งๆ ลินจงทำหน้าเจื่อนๆ