บทละครโทรทัศน์ เถียนมีมี่ รักเธอชั่วนิรันดร์ ตอนที่ 19 หน้า 5
หลินถอนหายใจ“เอาแบบจริงใจเลยนะคัง...มันก็จริงอย่างที่ป๊าคังพูดนั่นล่ะ ถ้าคังอยากกลับตัวกลับใจ จะได้กลับบ้าน ก็ต้องเลิกให้ได้...เลิกเสพ เลิกขาย"
"ถ้าเลิก...เฮียตี๋มันฆ่าชั้นแน่"
"หลินจะไปพูดกับเฮียตี๋ให้มั้ย"
“หรือไม่ก็ต้องหนีไปอยู่ที่อื่นซักพัก แต่...ชั้นไม่มีเงิน"
"ส่งยาให้เฮียตี๋...มันไม่ให้เงินเลยรึไง"
"เมื่อวาน...ชั้นไปส่งยาแต่เจอตำรวจ...ดีว่าหนีมาได้...แต่ทั้งยา ทั้งเงิน....โดนตำรวจยึดไปหมด"
"แล้วเฮียตี๋รู้รึยัง"
"คงรู้แล้วล่ะ...ไอ้จ๊อดมันคงไปบอกแล้ว"
หลินจับมืออาคัง มองอาคังอย่างมุ่งมั่นจริงจัง "เราต้องช่วยกันนะคัง...คังต้องขึ้นมาจากขุมนรกนี่ให้ได้...หลินก็จะหาทางช่วยอีกแรง"
อาคังมองหลินอย่างซาบซึ้งใจ ทั้ง 2 คนมองสบตากัน ให้กำลังใจซึ่งกันและกัน
ที่บ้านของอาเฉิน อาเฉินกำลังจัดเช็ดทำความสะอาดหน้าร้านอยู่ ซักครู่อาเปียวเดินเข้ามาหา อาเฉินหันไปมอง ท่าทางดีใจเพราะไม่ได้เจออาเปียวนาน "เปียว...ไม่ได้เจอกันเลย...เป็นไงมั่ง"
"ก็เป็นแบบที่เป็นนี่แหละ...ไม่ได้ดีขึ้น...ไม่ได้แย่ลง"
อาเฉินพยักหน้าพยายามใจเย็นกับเพื่อน "แล้วนี่มาซื้ออะไรล่ะ..."
อาเปียวสวนกลับทันทีอย่างหมั่นไส้ “แหม...อาเฉิน...ลื้อนี่มันความจำสั้นหรือว่าหัดดัดจริตตอนแก่วะ...เห็นหน้าอั๊วเดินมาก็รู้ๆ อยู่ว่าอั๊ว มาซื้ออะไร...ยังจะมาถามอีก" อาเฉินชะงักนิดหนึ่ง พยายามเก็บอาการกับคำพูดแย่ๆ ของอาเปียว "เอาเหมือนเดิม 2 ขวด"
"2 ขวดเหรอ" อาเฉินมองอาเปียวอีกครั้ง
"เออ..สิวะ" อาเฉินมองเลยไปเห็นเอกภพกลับมาก็ยิ้มให้ลูก อาเปียวหันไปมอง เห็นเป็นเอกภพก็พูดต่อทันที เสียงดังเหมือนคุยโว "จริงๆ...อยากจะซื้อ 10 ขวดเลยด้วยซ้ำ...แต่หิ้วกลับบ้านไม่ไหว...ค่อยๆ ซื้อ ค่อยๆ กินไป...เงินมีเยอะ ...อาถิงอีเป็นลูกกตัญญู...ตั้งแต่ไปอยู่กับเสี่ยกำพลก็มีเงินทองคล่องมือ...เมื่อวันก่อนก็กลับมากับเสี่ย...เอาเงินมาให้ป๊ากับม๊า"
“ลูกเอาเงินมาให้ก็หัดเก็บไว้บ้าง" อาเฉินเอ่ยอย่างอดไม่ได้
อาเปียวสวนทันที "เก็บทำไม...อาถิง...อีรายได้ดี มีเกียรติ...อีสัญญาว่าจะส่งเงินมาให้ทุกเดือน” เขารับขวดเหล้ามาถือไว้ก่อนจะหันไปมองเอกภพ “ได้ยินชัดแล้วนะ" พูดจบก็เดินไป เอกภพยืนนิ่งอึ้วไป
เฉินมองลูกอย่างเห็นใจ ก่อนจะเดินเข้ามาหา "เข้าบ้านเถอะ..."
เอกภพหันไปมองเฉินฝืนยิ้มให้ก่อนจะเดินเข้าไปด้านในบ้าน