บทละครโทรทัศน์ เถียนมีมี่ รักเธอชั่วนิรันดร์ ตอนที่ 11 หน้า 4
"เอาน่ะ...แค่ห้านาที...สิบนาที ก็ยังดีกว่า...ไม่มีเวลาแบบนี้เลยนะ" หลินมองอาคังแต่อาคังมองไปข้างหน้า เห็นเอกภพนั่งอยู่มุมด้านนึง ค่อนข้างหมดสภาพ หลินหันไปมองตามแล้วเอ่ยขึ้น "เจออีกแล้ว..." อาคังหันมามองหลิน เหมือนจะถามว่า เจออะไร "เมื่อเช้า...เฮียเอกเค้าไปถามเฮียศักดิ์ว่าเจ๊ถิงไปอยู่ที่ไหน...แต่เฮียศักดิ์ไม่ยอมบอก"
อาคังหันมามองหลิน "แล้วหลินรู้มั้ยว่าเจ๊ไปอยู่ที่ไหน..."
“ไม่รู้หรอก..."
"หลินว่า...ถ้าชั้นไปถามเฮียศักดิ์....เฮียศักดิ์จะบอกมั้ย"
"ก็น่าจะบอกนะ...คังเป็นน้องชายของเจ๊ถิงนิ...แต่ว่า...คังอยากรู้จริงๆ หรืออยากช่วยเฮียเอก"
ที่บ้านพักนักร้องพาราไดซ์ ภายในห้องพักถิงถิง หญิงสาวนั่งดูชุดเก่าๆ ที่ลินจงให้มา 2-3 ชุด ว่าจะแก้ไข ทำอะไรได้บ้าง
เสียงประตูห้องเปิดพร้อมกับเสียงพลอยดังขึ้น "ถิงถิง..."
ถิงถิงดูชุดอยู่ไม่ได้หันไปมอง ปากก็พูดไป "พลอย...ที่นี่มีจักรมั้ย...ชั้นว่าจะเลาะชุดนี้แล้วเย็บใหม่ เอวกับสะโพกหลวมไปนิดอะ..."
"ที่นี่ไม่มีจักรหรอก" เสียงเสี่ยกำพลดังขึ้น
ถิงถิงหันขวับไปมอง เห็นพลอยยืนอยู่กับเสี่ยกำพล "เสี่ย..."
“เฮียให้ลินจงพาเธอไปซื้อชุดใหม่...ทำไมถึงได้เอาชุดเก่ามาแก้แบบนี้...ใครเป็นคนเอาชุดมาให้เธอ...ถิงถิง"
ถิงถิงเงยหน้าขึ้นมองเสี่ยกำพล นึกถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในห้องแต่วตัวเมื่อคืน
ลินจงเดินเข้ามาหาถิงถิงซึ่งเพิ่งถูกตบไปหยกๆ ทำท่าทางเห็นอกเห็นใจ เข้ามาจับมือลูบแก้มข้างที่ถิงถิงเจ็บ แล้วเอ่ยถาม "เจ็บมากมั้ย..."
ถิงถิงได้ยินเสียงห่วงใยของลินจงก็น้ำตาร่วงทันที ก่อนจะส่ายหน้า "ไม่เจ็บ...ไม่เป็นไรหรอกค่ะเจ๊..."
“แล้วร้องไห้ทำไม..."
"ชั้นคิดถึงแม่..."
"โถ...แล้วนี่จะบอกเสี่ยเรื่องนังหมิงเซียนรึเปล่า"
“ชั้นไม่อยากให้เป็นเรื่องใหญ่...อะไรที่พอทนได้...ก็ทนไปดีกว่า"
"ดีแล้วล่ะ...เออ...ชั้นมีอีกเรื่องที่อยากคุยกับเธอ"
"เรื่องอะไรคะ..."
"เรื่องที่ชั้นพาเธอไปดูชุดเก่า แทนที่จะพาไปซื้อใหม่ ตามที่เสี่ยบอก..."
"มีอะไรเหรอคะ... " ถิงถิงทำหน้างงๆ
"ถ้าเสี่ยถาม..เธอบอกเสี่ยว่า เธอถามถึงชุดเก่าๆเอง...ชั้นก็เลยพามาดู...เธอเลยไม่ไปซื้อชุดใหม่...บอกแบบนี้ได้มั้ย"