บทละครโทรทัศน์ เถียนมีมี่ รักเธอชั่วนิรันดร์ ตอนที่ 18

ที่ห้องอาหารในโรงแรม รมมี่นั่งครุ่นคิดอยู่ ซักครู่ เรย์มอนด์เดินเข้ามานั่ง รมมี่นั่งเหม่อ ใจลอย

เรย์มอนด์เห็นท่าทางรมมี่ที่แปลกไป ก็เดินเข้ามาหาใกล้ๆ "รมมี่...รมมี่...รมมี่..."

รมมี่หันไปมองเหมือนเพิ่งรู้สึกตัว กะพริบตาถี่ๆ"เรย์มอนด์....มาตั้งแต่เมื่อไหร่คะ..."

“คุณเป็นอะไร...คิดอะไรอยู่...มีอะไรไม่สบายใจรึเปล่า..."

“ไม่มีอะไรค่ะ..." รมมี่ยิ้มนิดๆ

“ไม่จริงอะ...คุณไม่เคยเป็นแบบนี้...มีอะไร...บอกผมมาเถอะ" รมมี่ทำท่าเหมือนไม่อยากเล่า ทำท่าลังเล มองเรย์มอนด์ เรย์มอนด์พยักหน้า “ผมรอฟังอยู่ รมมี่..."

“ชั้นกำลังคิดถึงเชิดค่ะ...” เรย์มอนด์ขมวดคิ้วเล็กๆ รมมี่รีบอธิบายต่อ “คือ...คิดถึงเรื่องงานน่ะค่ะ...เชิดเค้าเปรยๆ เรื่องนางเอกเสน่หาอาลัยกับชั้น"

“เรื่องที่คุณจะสกรีนคนที่มาสมัครให้เค้าน่ะเหรอ..."

"ไม่ใช่เรื่องนั้นค่ะ...คือเชิดเค้าบอกว่านางเอกเรื่องเนี้ยอายุมากกว่าพระเอก...แล้วเชิดเค้าก็พูดอ้อมว่าอยากได้รมมี่เป็นนางเอก..."

“เชิดอยากได้คุณเป็นนางเอก..."

รมมี่ทำท่าลังเล"รมมี่ก็ไม่แน่ใจนะคะ...แต่เท่าที่รู้จักเชิดมา...รมมี่รู้สึกว่าเขาอยากได้รมมี่ไปรับบทนี้..."

"แล้วเค้าให้ผมประกาศรับสมัครคนมาแคสติ้งทำไม..."”

"นั่นสิคะ...เค้าอาจจะเพิ่งคิดได้มั่งค่ะ หรือไม่ก็คงเกรงใจคุณW

เรย์มอนด์แปลกใจ "เกรงใจผม...” เขานึกขี้นได้ “อ้อ...ผมไม่คิดว่าถ่านไฟเก่าจะคุนะ...มันน่าจะดับไปหมดแล้วใช่มั้ย"

รมมี่ขยับเข้าไปใกล้ๆ พูดเสียงอ่อนโยน "มันดับไปตั้งแต่รมมี่พบคุณแล้วล่ะค่ะ เรย์มอนด์คะ คุณอนุญาตให้ชั้นกลับไปทำงานที่ชั้นรักมั้ยคะ"

"คุณพูดแบบนี้...ถ้าผมไม่ให้ก็คงจะใจร้ายเกินไป...เอาเป็นว่าให้เชิดตัดสินใจแล้วกัน...ถ้าเค้าเห็นว่าคุณเหมาะกับบทนี้ ผมก็ไม่มีปัญหา"

รมมี่กอดเรย์มอนด์อย่างดีใจ "ขอบคุณมากค่ะ...ขอบคุณที่คุณอนุญาต" เธอแอบยิ้มอย่างมีเลศนัยที่ แผนการสำเร็จไปอีกเปลาะ