บทละครโทรทัศน์ เถียนมีมี่ รักเธอชั่วนิรันดร์ ตอนที่ 18 หน้า 5
ที่เซี่ยงไฮ้ ถิงถิงเดินเล่นชมเมืองอยู่กับเสี่ยกำพล จนมาหยุดยืนที่มุมหนึ่ง
"วันนี้...เชิดมาคุยกับเฮีย...เค้าอยากให้ถิงถิงเล่นหนังที่เค้ากำกับ" เสี่ยกำพลเกริ่นขึ้นมา
ถิงถิงตกใจเล็กๆ "เล่นหนัง...ชั้นเล่นไม่เป็นหรอกค่ะ"
"แต่เฮียว่าถิงทำได้นะ..."
"ไม่ได้แน่ๆ ค่ะ...เป็นนักร้อง ร้องเพลงที่พาราไดซ์...นั่นก็สูงสุดในชีวิตชั้นแล้วค่ะ"
“นั่นน่ะ...แค่บันไดขั้นแรกเท่านั้นถิง...ชีวิตเธอยังต้องก้าวขึ้นไปอีกหลายขั้นนัก...เชื่อเฮียเถอะโอกาสดีๆ มาถึงแล้ว...ถิงไม่ควรปล่อยให้มันหลุดมือไป"
“แต่ชั้นไม่เคยแสดงเลยนะคะ..."
“คนเรามันก็ต้องมีครั้งแรกกันทั้งนั้น...เฮียเชื่อมั่นว่าถิงทำได้...เชิดน่ะเป็นผู้กำกับมือดีของวงการ...เค้าต้องมองเห็นแล้วว่าถิงเหมาะสมกับบทนี้" เสี่ยกำพลยิ้มอย่างให้กำลังใจ "เฮียให้เวลาคิด...รออยู่ตรงนี้นะ...เดี๋ยวมา"
“เสี่ยจะไปไหนคะ..."
"ไปหาอะไรอร่อยๆ มาให้กิน..." เสี่ยกำพลพูดจบก็เดินไป
ถิงถิงมองตามไป ก่อนจะหันมาอีกทางยืนมองวิวไปรอบๆ ฆ่าเวลา ขณะเดียวกัน เอกภพเดินมายืนมองวิวซึ่งอยู่ห่างจากถิงถิงออกไป ทั้ง 2 คนยืนอยู่ด้วยกัน มองไปที่เดียวกัน แต่ไม่เห็นกัน
เอกภพยืนมองวิวอยู่ รุจน์เดินมาด้านหลังเอ่ยเรียกขึ้น "คุณเอก..."
"ครับผม..." เอกภพหันมามอง
“พรุ่งนี้จะกลับแล้ว...ไม่ไปชอปปิ้งซื้อของฝากให้ที่บ้านเหรอ"
"ก็ว่าจะไปดูเหมือนกันครับ..."
"ไปเดินตลาดเฉินหวังเมี่ยวด้วยกันมั้ย..."
“เดี๋ยวผม...ตามไปนะครับ..."
"โอเค...งั้นอีกชั่วโมงไปเจอกันที่ร้านเสี่ยวหลงเปานะ"
"ครับ..." เอกภพยิ้มให้ รุจน์เดินแยกไป
เอกภพมองตามไปเป็นจังหวะที่ถิงถิงหันมาพอดี ถิงถิงมองเห็นด้านหลังของเอกภพ ถิงถิงมองอย่างพิจารณา กะพริบตาถี่ๆ อย่างไม่แน่ใจ มีคนเดินผ่านช่วงที่เอกภพหันหน้ามา ทำให้ถิงถิงเห็นหน้าไม่ชัด ถิงถิงค่อยๆ เดินไปหาเอกภพช้าๆ ด้วยความอยากรู้ว่าใช่รึเปล่า ถิงถิงเดินไปช้าๆ ขยับก้าวเดินไปเรื่อยๆ จนเกือบจะถึงตัวเอกภพ แต่เสี่ยกำพล ดึงแขนไว้ ถิงถิงหันขวับมามอง
“จะเดินไปไหน...เดี๋ยวก็หลงหรอก" ถิงถิงหันไปมองทางที่เอกภพยืนอยู่ แต่เอกภพเดินไปแล้ว ถิงถิงมองเหมือนหา เสี่ยกำพลสงสัย “หาใครเหรอ..."
"เปล่าค่ะ..." ถิงถิงส่ายหน้า