บทละครโทรทัศน์ เถียนมีมี่ รักเธอชั่วนิรันดร์ ตอนที่ 24 หน้า 3

ปราณีนั่งอยู่ในห้องนอน เอกภพเดินออกมาจากห้องน้ำ เมื่อเห็นปราณีก็ชะงัก ไป เอกภพไม่พูดอะไร เดินไปที่โต๊ะทำงาน

ปราณีมองตามไปอย่างตัดพ้อเล็กๆ ก่อนจะปรับสีหน้า แววตาใหม่ ให้อ่อนโยน "คุณเอก...ไม่สบายรึเปล่าคะ"

"เปล่า..."

"หิวรึยังคะ..."

เอกภพหันไปมองแววตาเย็นชา "ผมบอกกับม๊าไปแล้วไงว่ายังไม่หิว...ถ้าคุณหิวคุณก็กินพร้อมป๊า..ม๊า ไปได้เลย...ไม่ต้องรอ" ปราณีชะงักไปนิด รู้สึกถึงความเย็นชาของเอกภพ ปราณีหมุนตัวเดินออกไป เอกภพค่อยๆ ผ่อนลมหายใจเบาๆ พึมพำ "ก็เราไม่ได้รักกันนี่....ใช่มั้ย" เขารู้สึกผิดน้อยลงกับคำพูดของตัวเอง

ที่หน้าคอนโดที่พักของถิงถิง รถของเสี่ยกำพลมาจอด ถิงถิงลงมาจากรถ เสี่ยกำพลเดินตามมา

ถิงถิงหันไปทางเสี่ยกำพลตัดสินใจพูด “เสี่ยคะ...ชั้นขอกลับไปเยี่ยมป๊ากับม๊าได้มั้ยคะ...ชั้นคิดถึงม๊าค่ะ...ตั้งแต่ก่อนไปเซี่ยงไฮ้จนกลับมาก็ยังไม่ได้ไปซะที"

“ได้สิ..."

"ไปพรุ่งนี้ได้มั้ยคะ......ชั้นไปเองก็ได้ค่ะ"

"รอให้ปิดกล้องก่อนดีกว่ามั้ย...อีก 2 คิวเอง...จะได้ไปอยู่กับป๊า ม๊าได้หลายๆ วัน"

ถิงถิงลังเลเล็กน้อยก่อนจะพยักหน้า "ค่ะ...ขอบคุณนะคะ" เธอยกมือไหว้เสี่ยกำพล แล้วเดินแยกไป

เสียง โทรศัพท์มือถือของถิงถิงดังขึ้น ถิงถิงหยิบโทรศัพท์ออกมารับสาย เสี่ยกำพลมองตามไปแปลกใจเล็กๆ ว่าใคร โทรมาหาถิงถิง

เอกภพพูดโทรศัพท์อยู่ในห้องนอน สีหน้ามีความสุขมาก "ถิง...คิดถึงที่สุดเลย...รู้มั้ย"

“รู้ค่ะ...เพราะชั้นก็คิดถึงคุณเหมือนกัน"

“ผมไปหาคุณได้มั้ย...ตอนนี้คุณอยู่ที่ไหน...ถ่ายหนังอยู่รึเปล่า"

"ชั้นกำลังจะกลับห้องค่ะ...เพิ่งถ่ายหนังเสร็จ"

“คุณยังไม่ได้ตอบคำถามแรกของผมเลย"

"ชั้นจำไม่ได้ค่ะ...ว่าคุณถามอะไร" ถิงถิงยิ้มนิดๆ

“ผมไปหาคุณได้มั้ย..."

ถิงถิงยิ้มนิดๆ ไม่ตอบ เดินขึ้นลิฟต์ไป อีกด้านหนึ่ง เสี่ยกำพลเดินมาหยุดยืนมองตามห่างๆ

ที่ห้องนอนถิงถิงในคอนโด ถิงถิงนอนอิงแอบอยู่กับเอกภพ สีหน้าครุ่นคิดไม่สบายใจ

“คนที่ทำความผิดโดยไม่รู้ตัว...ใครๆ ก็ให้อภัย...แต่คนที่ทำทำผิดทั้งๆ ที่รู้ตัวว่ามันผิด...ไม่มีใครเห็นใจ ให้อภัยหรอกนะคะ..."