รีเซต

บทละครโทรทัศน์ ทางเดินแห่งรัก ตอนที่ 1 หน้า 4

บทละครโทรทัศน์ ทางเดินแห่งรัก ตอนที่ 1 หน้า 4
18 พฤศจิกายน 2557 ( 19:14 )
420.1K
ทางเดินแห่งรัก ตอนที่ 1
20 หน้า

เพื่อนๆ ทุกคนมองหน้าซันคาดคั้น ซันไม่รู้จะทำยังไง ตัดสินใจฉีกรูปวุธที่อยู่ในมือเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย เพื่อนๆหน้าเสียกันหมด เงียบอึ้งไป อารมณ์ซันรุนแรงมากจนทุกอย่างเงียบ ซันมองหน้าเพื่อนทุกคน “แค่นี้พอใจรึยัง”

เพื่อนคนเดิมพูดลอยๆ ขึ้นมา “เป็นไงได้ยินหรือยังวะ เค้าไม่ได้ชอบนายหรอก” 

วุธปรากฏตัวออกมาช้าๆ ที่ด้านหลังของกลุ่มเพื่อน วุธหน้าจ๋อย ผิดหวังมาก “ไม่คิดว่าสี่ปีที่เป็นเพื่อนกัน เราจะทำให้เธอรู้สึกแย่ขนาดนี้ สำหรับเรา..ไม่เคยคิดว่าเธอเป็นคู่แข่งเลยสักนิด ขอโทษนะซัน” วุธพูดเสร็จก็เดินหนีไปทันที ก่อนที่กลุ่มเพื่อนๆจะวิ่งตามวุธไปเพื่อปลอบใจ  

ซันจะวิ่งตามก็ไม่กล้า ได้แต่มองดูเศษรูปที่อยู่บนมือปลิวหายไปในอากาศ พร้อมกับแผ่นหลังของวุธที่ค่อยๆเดินจากไป…ห่างออกไป ไกลเกินที่ซันจะเอื้อม 

 

5 ปีผ่านไป ภายในห้องประชุมบริษัทเอเจนซี่โฆษณา ภาพบนจอโปรเจคเตอร์ใหญ่ เห็นด้านหลังของชายหนุ่มคนหนึ่งกำลังเดินห่างออกไป หญิงสาวในจอได้แต่ยืนมองเศร้าๆ เสียงสโลแกนปิดท้ายโฆษณาว่า “คุณจะบอกรักเค้าอย่างมั่นใจ เมื่อใช้ยาสีฟันxxx” 

เสียงซันดังขึ้นมาด้วยความฉุนเฉียวสุดๆ “พอ!! พอได้แล้ว !!!”

ทุกคนในห้องกำลังดูหนังโฆษณาตัวนั้นอย่างเคร่งเครียด โดยมี “ซัน” นั่งหัวโต๊ะ  ดูหนังโฆษณาด้วยสีหน้าไม่ปลื้ม “นี่มันอะไรกันเนี่ย”

ตั้มภูมิใจนำเสนอมาก “ก็โฆษณายาสีฟันคู่รัก สินค้าแนวใหม่ที่บริษัทของเราเพิ่งได้....”

“สินค้าแนวใหม่ แต่โฆษณาเชย เอ้าท์แบบนี้เนี่ยนะ คิดมาได้ยังไงไอ้สตอรี่น้ำเน่าที่ผู้ชายต้องงี่เง่าเข้าใจผิดตลอด แล้วผู้หญิงก็ดื้อด้านปากแข็ง แถมฉากบอกรักต้องไปที่ทะเลอยู่ มันคลิเช ( Cliché’) มากๆ รู้มั๊ย”

“รู้ครับ แต่ว่ามันโดนนะพี่ หรือว่าพี่ไม่โดน”

“โดนสิ โดนมากกกกก”  ทุกคนนึกว่าซันโอเค “แต่โดนด่านะ” ซันหันไปมองทุกคนที่มาประชุม หน้าตาเอาเรื่องมาก “นี่ทุกคนคิดว่า ฉันจะยอมให้โฆษณาเชยเอ้าท์แบบนี้ ออกไปในฐานะที่ฉันเป็นคนดูแลเนี่ยะนะ ไม่มีทาง !!!!  เอาไปคิดมาใหม่ ให้ไวด้วย ทุกคนคงรู้นะ ถ้าฉันไม่เห็นไอเดียใหม่สำหรับการประชุมพรุ่งนี้ละก็ ทุกคนโดนหักโบนัสปลายปีคนละเดือน” 

“ฮ้าาาา” ทุกคนร้องขึ้นพร้อมกัน

“ไม่ต้อง ฮ้า....เพราะฉันเอาจริง  !!!” ซันพูดเสร็จก็เดินออกไปจากห้องประชุมอย่างไม่แคร์   

ทันทีที่ประตูปิดเสียงเม้าส์ของเพื่อนร่วมงานก็ดังทั่วห้อง 

ตั้มบ่น “เยอะตลอด นี่ผมต้องนั่งคิดงานใหม่อีกแล้วเหรอเนี่ย เซ็งว่ะ !!” 


20 หน้า