บทละครโทรทัศน์ ลิขิตรัก The Crown Princess ตอนที่ 23 หน้า 2
เจ้าชายอลันแอบเหลือบมองหน้าแพนที่ตั้งใจสุดขีด รู้สึกดีนิดๆ ที่มีแพนอยู่ตรงนี้ จังหวะนั้นแพนเปลี่ยนมุมโกน สบตากับเจ้าชายอลันพอดี แพนรีบเป็นฝ่ายถอนสายตาไปก่อน ขะมักเขม้นโกนให้ต่อไป เจ้าชายอลันกลับมาใสกิ๊ง ...เริ่มใกล้เคียงกับเจ้าชายอลันคนเดิม.... แพนแอบยิ้มพอใจในผลงาน
หน้าโรงฟาร์ม เจ้าหญิงอลิซเดินออกมา เห็นดวินยืนอยู่ ดวินหันมาพร้อมสะพายเป้ขึ้นหลัง
“เมื่อเช้ากระหม่อมทำงานตอบแทนเจ้าของฟาร์มเรียบร้อย เราพร้อมเดินทางต่อแล้วพระเจ้าค่ะ”
“มือถือนายพอมีสัญญาณหรือยัง?”
“ยังพระเจ้าค่ะ... เดี๋ยวระหว่างทางลงจากเนินเขาจะคอยหาสัญญานไปเรื่อยๆ กระหม่อมจะลองหาทางติดต่อแพนดูอีกที รีบไปเถอะพระเจ้าค่ะ เราผิดเวลามามากแล้ว” เจ้าหญิงอลิซพยักหน้ารับรู้ ดวินกับเจ้าหญิงอลิซมองกันอย่างรู้สึกดี..เปิดเผย..ไม่มีกำแพงอีกต่อไป
บรรยากาศในเมืองที่ดูสงบสุข ภายในร้านอาหารไทย
“เคยทำงานร้านอาหารมาก่อนรึเปล่าคะ?”
เจ้าชายอลันนั่งหน้ากวนตามสไตล์ อยู่ที่โต๊ะอาหารมุมสงบที่ไม่มีลูกค้า เจ้าชายอลันลำบากใจ “ไม่เคย”
พี่มาลีนั่งสัมภาษณ์เจ้าชายอลันอยู่ มองเจ้าชายอลันอย่างประเมิน โดยมีแพนยืนลุ้นอยู่ห่างๆ
“แล้วเคยทำงาน Part-time อะไรมาบ้างคะ? “ เจ้าชายอลันลำบากใจ “ไม่เคย”
พี่มาลีแปลกใจ “แล้วทำไมถึงอยากทำงานที่ร้านของพี่คะ?”
เจ้าชายอลันเริ่มหงุดหงิดที่มาลีเยอะ ตอบตรงๆ “ต้องการเงิน” มาลีแทบสะอึก ก่อนจะหัวเราะกลบเกลื่อน
“แหม พูดตรงดีนะคะ” มาลีโบกมือเรียก “แพนจ๊ะ พี่คุยด้วยแป๊บนึง”
อีกมุมภายในร้านมาลี มาลีคาดคั้นแพน “ผู้ชายคนนั้นไม่ใช่เพื่อนแพนจริงๆ ใช่มั้ย? เค้าเป็นใคร?”
แพนชะงัก “เค้าเป็นเพื่อนแพนจริงๆ ค่ะ”
“แพน! อย่าลืมว่าพี่ก็เคยทำงานแบบแพนเหมือนกัน ตอบแค่ว่า...เขาเป็น V.I.P หรือเปล่า???”
“ค่ะ” แพนมองอย่างกึ่งขอร้อง “ช่วยรับเพื่อนแพนทำงานด้วยนะคะ เค้าอยู่นี่อีกไม่นานหรอกค่ะ”
มาลีหนักใจนิดๆ หันไปมองเจ้าชายอลันที่นั่งหน้ากวน เซ็งๆ อยู่ที่โต๊ะ มาลียอมเพราะเห็นแก่แพน
“เข้าใจแล้ว ถ้าเขาไม่เกี่ยงงาน พี่ก็พอจะช่วยเหลือได้” แพนยิ้มดีใจ
ภายในร้านอาหาร มาลี กองจานตั้งพะเนิน เจ้าชายอลันกำลังค่อยๆ หยิบมาล้าง แพนโน้มน้าว
“ถ้าคุณทำไม่ไหวก็ไม่ต้องทำ กลับไปอยู่บ้านกันเถอะคุณ”