บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร เรื่อง เสือ ตอนที่ 1 หน้า 2
“ลื้อปล่อยให้อาภรพอยู่คนเดียวได้ยังไง”
โขคทวีอธิบาย “ตอนนั้นคนมากจริงๆ ผมพยายามเข้าไปให้ถึงตัวคุณภรพแล้ว แต่เข้าไปไม่ได้เลยครับ”
“มงคล”
“ผมไม่คิดว่าจะเกิดเรื่องร้ายๆขึ้นอย่างนี้ครับ”
อาเจิ้งรีบเข้ามา “นายครับ คุณภรพกลับมาแล้วครับ”
ทุกคนตื่นตัวเด้งขึ้นทันที ภรพเข้ามา สุพรรษาดีใจโล่งอก “ภรพ”
“ลื้อหายไปไหนมา รู้ไหมว่าทุกคนเขาเป็นห่วงลื้อขนาดไหน”
“ผมกับทรงกลดไปตามล่าไอ้ตัวมือปืนครับป๊า”
โชคทวีรีบซัก “ได้ตัวมันไหมครับ”
“มันล่องหนยังกับพวกผีปีศาจ พวกในโรงงิ้วเป็นยังไงบ้าง”
“ชาวบ้านตายกันหลายคน...รวมทั้งอาฉางด้วยครับ” มงคลรายงาน
“อาฉางไหน พี่ชายอาหงส์น่ะเหรอ”
“ครับ”
“ไอ้พวกบัดซบนี่ มันต้องการเก็บใครกันแน่”
ทุกคนเงียบงันหาคำตอบไม่ได้กับคำถามของภรพ
ไพศาลประกาศ “อะไรก็ไม่สำคัญเท่า บ้านเมืองมีขื่อมีแป แต่ไอ้พวกสันดานชั่วพวกนี้ มันทำตัวอยู่เหนือกฎหมาย มันต้องกำจัดให้สิ้นซาก”
พราวตา เข้ามาในห้องทำงาน
ภรพกำลังใช้โทรศัพท์ “แน่ใจรึเปล่า อั๊วว่าคณินมันไปซ่อนตัวอยู่ที่ไหนซักแห่งมากกว่า” ภรพนิ่งฟัง “ได้....ได้....มีข่าวคืบหน้ายังไงก็โทรมาบกอั๊วด้วย....” ภรพวางสาย หันมาคุยกับโชคทวี และมงคล “ทรงกลดบอกว่าคณินหายตัวไป”
“อาจจะกลับไปตั้งหลักที่ปากซอยน้ำโพก็ได้นี่ครับ” มงคลออกความเห็น
“แต่ยังไงก็ต้องติดต่อใครชักคนมาบ้าง” โชคทวีข้องใจ
ภรพจะเดินออก พราวตาขวางไว้ “จะออกไปไหนอีกภรพ”
“เพื่อนผมหายไปทั้งคนนะพี่พราว”
“สถานการณ์ไม่น่าไว้ใจอย่างนี้ อย่าทำให้ป๊ากับม๊ากลุ้มไปมากกว่านี้เลย”
“ผมเอาตัวรอดได้” ภรพออกจากห้องไปทันที โชคทวี และมงคลตาม ทิ้งพราวตาอยู่ในห้อง
ที่โถงบ้าน ไพศาลห้ามภรพ “ลื้อ..ออกไปไหนไม่ได้ทั้งนั้น”