บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร เรื่อง เสือ ตอนที่ 3 หน้า 3
5 มีนาคม 2558 ( 16:27 )
844.6K
“ถึงจะได้แค่ศพ ลื้อก็ต้องพากลับมา”
ภรพตรวจสภาพแพลูกมะพร้าวที่ใช้เถาวัลย์สานเป็นตาข่ายใส่ลูกมะพร้าวแห้งอีกครั้ง วันวิสายังนั่งกินอาหารเช้า
มันเผา กล้วย
“เราจะไปกันแล้วนะเจ๊”
“จะเร่งกันไปถึงไหนฉันยังไม่อิ่มเลย”
“งั้นกินเข้าไปให้พอ อมไว้ในปากตุนไว้ด้วยก็ดี เพราะไม่ รู้นะว่าออกไปจากที่นี่แล้วเราจะเจอกับอะไร เราอาจจะต้องลอยคอกลางทะเล กันอีกหลายวันก็ได้”
“ก็ยังดีกว่าต้องติดแหงกอยู่กับนาย ที่นี่นั่นแหละ” วันวิสายัดอาหารคำสุดท้ายเข้าปาก แล้วลุกขึ้น หันมามองภรพ “มองอะไร...หันไป”
ภรพหันหน้าไปทางอื่น วันวิสาดึงธงไม้หน้ากระต๊อบขึ้นมา แล้วปลดธงยกทรงของตนออกมาจากปลายไม้ หันขวับไปมองภรพ ภรพหันหน้าหนี..ทำเป็นไม่เห็น วันวิสารวบยกทรง มุดเข้ากระต๊อบ
แพลูกมะพร้าวถูกลากลงน้ำ จนถึงน้ำระดับเอว วันวิสาตะกายขึ้นไปบนแพ ภรพส่งไม้พายที่ทำขึ้นอย่างดิบๆให้วันวิสา แล้วตัวเองกระโจนขึ้นแพ “ท่าทางจะไปได้สวยเหมือนกันนะเจ๊”
ทั้งคู่พยายามใช้พาย พาแพฝ่าคลื่นออกไปสู่ทะเลเบื้องหน้า
กลางทะเล น้ำลึก คลื่นแรง วันวิสาโซเซหมดแรงพาย คลื่นซัดเข้าหน้าจนพายหลุดมือ ภรพคว้าพายไม่ทัน ต้องปล่อยให้น้ำซัดหายไป ภรพตะโกน “อดทนอีกนิด ออกไปอีกหน่อยคลื่นก็เบาลงแล้ว”
วันวิสาเกาะกอดแพแน่น แพแตกเพราะตาข่ายเถาวัลย์ขาด ลูกมะพร้าวหลุดลอยเกลื่อน วันวิสาคว้าอะไรไม่ได้สักอย่าง ภรพคว้ามือไม่ทัน วันวิสาจมหายไปกับคลื่นที่โถมกระหน่ำ
“เจ๊...เจ๊” ภรพกระโจนตามลงไปทันที
ภรพมุดน้ำลงมาควานหาวันวิสา กระแสน้ำข้างล่างรุนแรงไม่น้อย...วันวิสาตะเกียกตะกายอย่างหมดแรง ภรพแหวกว่ายเข้ามา คว้าได้ตัววันวิสา ดึงพากลับขึ้นสู่ผิวน้ำ
ภรพลากตัววันวิสาที่เหมือนหมดแรงหมดสติไปแล้ว ขึ้นมาบนชายหาด “เจ๊...เจ๊...” วันวิสาดูเหมือนแน่นิ่ง...“ต้องผายปอด ซะละมั่ง” ภรพขยับจะอุดจมูกวันวิสาเพื่อเม้าทูเม้า
วันวิสาลุกพรวด เตะถีบภรพพัลวัน ชกเข้าเบ้าตาไปหนึ่งหมัด “อีตาบ้า จะทำอะไรฉัน”