บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร เรื่อง เสือ ตอนที่ 15 หน้า 4
“อย่างน้อยก็ได้เห็นผู้หญิงคนนึงที่รีบเอาตัวเองใส่ตะกล้าล้างน้ำ..ทำไมล่ะ ผัวเก่าตายยังไม่ทันถึงเดือนเลย รีบหาผัวใหม่ซะแล้ว” วันวิสาจะตบหน้าภรพ แต่ภรพรับมือไว้ได้ทัน กระชากตัวเข้ามาประชิด “บอกเลิกการแต่งงานซะไม่งั้น อย่าหาว่าฉันไม่เตือน”
“นายมีสิทธิ์อะไรมาสั่งฉัน”
“ทำไมต้องให้บอกว่าสิทธิ์อะไร” ภรพรั้งตัววันวิสามาละเลงจูบ วันวิสาไม่สามารถร้องออกมาได้ แม้แต่แอะเดียวเพราะปากของเธอถูกประกบปิดสนิท
วริน เดินตรงมาถึงหน้าห้องวันวิสาจะเปิดประตูเข้าไป แต่แปลกใจที่ประตูล็อค วรินเคาะประตู
วันวิสาที่กำลังดื่มด่ำกับรสหวาน...ผละออกทันที เมื่อได้ยินเสียงเคาะประตู “นายไปซะ แล้วอย่ากลับมาอีก เราไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกัน ฉันถือว่าคนชื่อภรพตายจากโลกนี้ไปแล้วไม่มีคนชื่อภรพเหลืออยู่อีกแล้วแม้แต่ในความทรงจำ”
เสียงวรินเรียกที่หน้าห้อง “อาวัน...ลื้อหลับรึยัง อาวัน”
ประตูเปิด วันวิสาโผล่หน้าออกมา
“นึกว่าหลับไปแล้ว”
“ยังม้า พอดีหนูเข้าห้องน้ำ” วรินมุดเข้าห้องทันที วันวิสาไม่ทันตั้งตัว รีบตามติด เสียวสันหลังวาบ “ม้ามีอะไรรึเปล่า”
“ม้าอยากถามลื้อมากกว่า ว่าลื้อมีปัญหาอะไร”
“ม้าพูดถึงเรื่องอะไร”
“เรื่องแต่งงานของลื้อ”
“ไม่มีปัญหาอะไรนี่ม้า”
“ลื้อแน่ใจว่าลื้อเต็มใจ”
“อะไรก็ได้ที่ทำให้ม้าสบายใจหนูทำได้ทั้งนั้น”
ภรพซ่อนตัวมิดชิดอยู่มุมนึงในห้องแอบฟังทั้งคู่คุยกัน
“นี่มันเรื่องสำคัญกับชีวิตลื้อนะ”
“อยู่ๆกันไปก็คงดีเอง”
“เกิดเป็นลูกผู้หญิง...โอกาสมันไม่ได้มีมากหรอกนะ แต่ถ้าลื้อแน่ใจแล้ว ก็ทำหน้าที่เมีย หน้าที่ลูกสะใภ้ให้ดีที่สุดก็แล้วกัน”
“จ๊ะม้า...ถึงตอนนี้หนูรู้แล้วว่าความรักมันไม่มีอยู่จริงหรอก มันเป็นเรื่องเหลวไหล เรื่องโกหกหลอกตัวเองทั้งนั้น หนูเหลือแต่หน้าที่ของลูกที่ต้องทำเพื่อป๊ากับม้าเท่านั้น”
วรินเดินกลับมาที่ห้องนอน