บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร เรื่อง เสือ ตอนที่ 13 หน้า 4
เช้าตรู่ที่ชายหาด คนงานขนลังบรรจุรังนกลงเรือ ภรพเดินตัดชายหาดมาถึงเรือ “เรียบร้อยไหมภาษิต”
“เสร็จพอดีครับคุณภรพ”
“ออกเรือได้เลย บอกคนงานไปหาข้าวกินเอาที่ฝั่ง” ภรพขึ้นเรือ
วันวิสาเดินมาถึงกระท่อมจู๋ “มีอะไรให้ฉันช่วยทำบ้างนายจู๋”
“จู๋ทำเสร็จหมดแล้วละครับ คุณผู้หญิง คุณผู้หญิงจะกินที่นี่หรือจะให้จู๋ยกไปให้ที่โน่นดีล่ะครับ”
“ฉันยังไม่หิวหรอก...ยิ้มอะไร..นายจู๋...ยิ้มอยู่ได้”
“คุณผู้หญิง มาง้อนายหัวเหรอครับ”
“ง้ออะไร”
“เมื่อคืนนายหัวมากางมุ้งนอนที่นี่ พลิกไปพลิกมา เอาแต่ถอนใจ จู๋ว่านายหัวคงไม่ได้หลับทั้งคืนละครับ”
“มาบอกฉันทำไม”
“นายหัวน่ะ ปากไม่ค่อยตรงกับใจ คุณผู้หญิงอย่าไปโกรธเลยครับ”
“เขากับฉันไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกัน นายจู๋เข้าใจอะไรผิดแล้วละ” วันวิสามองรอบตัว
“คุณผู้หญิงไม่ต้องมองหานายหัวหรอกครับ นายหัวไม่อยู่แล้วครับ”
“เขาจะไปไหนก็เรื่องของเขาไม่เกี่ยวกับฉัน”
“นายหัวข้ามฝั่งไปเมื่อกี้เองครับ เห็นว่าอาจจะไปกรุงเทพหลายวัน”
“อะไรนะ”
“นายหัวว่ามีงานสำคัญต้องทำครับ”
วันวิสาวิ่งออกไปทันที
วันวิสาวิ่งออกมาที่ชายหาด เรือแล่นออกไปไกลลิบ ๆ วันวิสาทั้งโกรธทั้งเสียใจ วันวิสาตะโกน “คนเลว นายมันคนเลว”
ท่าเรือตรัง คนงานทยอยขนลังขึ้นจากเรือ ภรพยืนคุมคนงานอยู่มุมหนึ่ง ภาษิตเดินเข้ามาหา
“คุณภรพครับ...วันนี้รังนกเถ้าแก่บันลือ ก็ส่งเข้ากรุงเทพเหมือนกันครับ”
“เป็นความบังเอิญที่พอเหมาะพอเจาะกันจริง ๆ”