รีเซต

บทละครโทรทัศน์ รักออกฤทธิ์ ตอนที่ 1 หน้า 5

บทละครโทรทัศน์ รักออกฤทธิ์ ตอนที่ 1 หน้า 5
8 พฤษภาคม 2557 ( 21:17 )
1.9M
รักออกฤทธิ์ ตอนที่ 1
16 หน้า

ตาแก่โจกับป๋องเดินเข้ามาในร้าน พาป๋องมานั่งที่โต๊ะหญิงจุ๋ม หญิงจุ๋มมองโจหัวจรดเท้า “ฉันรอคนอยู่...เท่าที่รู้ คนที่ฉันนัดไว้ไม่ใช่คนแก่นะ”

“ผมก็ไม่ใช่ครับ” โจแนะนำตัวเองด้วยบุคลิกตามปกติ “ผมชื่อนำโชคครับ เรียกผมโจก็ได้ครับ เราคุยกันทางโทรศัพท์แล้ว หม่อมราชวงศ์จันทร์ธิดา?”

หญิงจุ๋มพยักหน้ารับ “เรียกฉันว่าหญิงจุ๋มก็ได้ แล้วคุณแต่งเป็นคนแก่ทำไมเนี่ย ฉันนึกว่าคนแก่จริงๆซะอีก”

“เมื่อเช้าผมเข้าไปสืบคดีที่บ้านพักคนชรามาครับ ไม่แปลกที่คุณจะแยกแยะไม่ออกเพราะคนในวงการเค้าให้ฉายาผมว่า โจ แอ็พพันหน้า” 

“แล้วฉายาเก่าคุณล่ะ”

“โจตัวซว...” ป๋องยังพูดไม่จบ โจกระทืบเท้าป๋อง ป๋องหุบปากทันที

โจทรุดตัวนั่งลง “เรื่องที่ผ่านมาอย่าไปพูดถึงมันเลยครับ...เข้าเรื่องงานกันเลยดีกว่า คุณหญิงจุ๋มมีอะไรให้ผมช่วยครับ”

“ปีที่แล้ว หม่อมราชวงศ์จันทร์กระจ่าง น้องชายคนเดียวของฉันตาย ฉันสงสัยว่าเขาจะถูกฆาตกรรม...โดยภรรยาของเขา ยัยวนิษา...ฉันต้องการให้คุณสืบว่ายัยนี่ฆ่าน้องชายของฉันยังไง”

 

ตกกลางคืน ที่บ้านของโจ เขาดูเป็นชายหนุ่มปราดเปรียวเมื่ออยู่นอกงาน ชายหนุ่มนั่งอยู่ตามลำพังที่บริเวณระเบียง มีไฟระเบียงสว่างพอสมควร เห็นท้องฟ้ายามราตรี ดาวเต็มฟ้า โจเปิดซองน้ำตาลออก หยิบรูปถ่ายขนาดใหญ่ประมาณ A4 ออกมา เป็นรูปวนิษาในอิริยาบถที่ถูกแอบถ่ายโดยไม่รู้ตัว โจตะลึงโดยไม่ทราบสาเหตุ รูปของวนิษามีอะไรบางอย่างที่ทำให้เขาใจเต้นอย่างบอกไม่ถูก

“วนิษา...” โจมองรูปของวนิษาอย่างสนใจในตัวเธอ อะไรก็ไม่รู้ทำให้เขารู้สึกอย่างนั้น

 

เช้าวันใหม่ โจเปิดประตูผลัวะเข้ามาในออฟฟิศ สั่งการชุดใหญ่ คล้ายมีคนรอรับคำสั่งอยู่รอบตัว

“แกไปสืบประวัติของผู้หญิงคนนี้ตั้งแต่เกิด เกิดที่ไหน ย้ายไปที่ไหน เรียนโรงเรียนอะไร เรียนพิเศษที่ไหน เข้าคณะอะไร...แกไปทุกที่ที่เขาเคยอยู่ สัมภาษณ์เพื่อนบ้าน คนแถวนั้น คุณครู เพื่อนนักเรียน กิ๊ก แฟนเก่า แฟนใหม่...แกสืบช่วงที่เขาเป็นแฟนกับหม่อมราชวงศ์จันทร์กระจ่างว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง...แกแฮ็กเข้าไปตรวจ อีเมล์ เฟซบุ๊ค ไลน์ ว้อทแอ็พ ... ฉันต้องการรู้จักผู้หญิงคนนี้ว่าเขาเป็นใครและกำลังคิดอะไรอยู่..ไปได้แล้ว” แล้วโจก็ตบโต๊ะเปรี้ยงท้ายสั่งนั้น

ทว่า ทั้งห้องเป็นออฟฟิศโล่งๆ ตึกแถวหนึ่งห้อง มีเฟอร์นิเจอร์น้อยชิ้น และมีเพียงป๋องคนเดียวที่ฟังโจอยู่

ป๋องยืนนิ่งกระพริบตาปริบๆ มองหน้าโจ “ขออีกรอบได้ไหมครับ จดไม่ทัน”

“ไม่ได้เว้ย...ลืมไปแล้ว”

 

ป๋องไปติดต่อเอกสารทางราชการ และคัดลอกข้อมูล 


16 หน้า