บทละครโทรทัศน์ รักออกฤทธิ์ ตอนที่ 18 หน้า 3
โจเปิดประตูเข้าไปในร้านกาแฟแล้วก็พบว่าคอปบร้ายังนั่งรออยู่ที่โต๊ะเดิม
คอปบร้าหันมาเห็นโจก็ยิ้มกริ่ม “ว่าไงเพื่อนรัก กำลังรออยู่เลย...”
คอปบร้าพูดไม่ทันจบ โจก็ถีบคอปบร้าล้มโครมทั้งโต๊ะทั้งคน คนในร้านร้องวี้ดว้าย แตกฮือ คอปบร้ารีบตะกายลุกขึ้น โจไม่หยุด ตามไปถีบอีกโครม คอปบร้ากระเด็นชนโต๊ะล้มไปอีกตัว
คอปบร้ารีบชักปืนออกมา “อย่าเข้ามานะโว้ย ฉันยิง...”
โจลงมือเร็วมาก หยิบถ้วยกาแฟของลูกค้าที่วิ่งหนีออกไปที่อยู่ใกล้มือเขวี้ยงทันที โดนปืนในมือคอปบร้าหลุดกระเด็นทั้งๆที่ยังพูดไม่จบประโยค คอปบร้าตะกายไปจะเก็บปืน โจถึงตัวก่อนเตะคอปบร้าเข้ากลางลำตัว กลิ้งไปอีกทาง โจหยิบปืนของคอปบร้าขึ้นมา หันมาทางคอปบร้า
คอปบร้าตกใจ แต่แล้วก็หัวเราะ “เอาเลย ฆ่าฉันเลยไอ้โจ เอาซิวะ ฆ่าฉัน...โอ๊ย...”
คอปบร้าพูดไม่จบ โจใช้เท้ายันเก้าอี้ตรึงคอปบร้ากับผนัง โจไม่พูดอะไร มองหน้าคอปบร้า แววตาดุดันเอาจริง คอปบร้าหน้าซีด พยายามดิ้น แต่สู้แรงโจไม่ได้ ถูกตรึงอยู่กับที่
ป๋องโทรหาหลวงพ่อสีสุก “ผมไม่เคยเห็นสีหน้าพี่โจเป็นแบบนี้มาก่อนเลยครับ ผมเลยกลัวว่าเขาทำอะไรวู่วามอ่ะครับ”
“รู้แล้ว”
“แล้วหลวงพ่อจะให้ผมทำยังไงดีครับ”
“ไม่เป็นไร ไม่มีอะไรหรอก แค่นี้นะ” หลวงพ่อวางสาย ถอนหายใจ เดินมาที่หน้าโต๊ะหมู่บูชา กราบพระพุทธรูป แล้วนั่งสมาธิ
โจมองหน้าคอปบร้า สายตาเย็นเยียบ คอปบร้ากลัวจนตัวสั่น “ไอ้โจ แกฆ่าฉันไม่ได้นะ แกทำฉันก่อน แกแย่งแฟนฉัน แกฆ่าพ่อฉัน ฉันแค่เอาคืนแค่นี้ แกโกรธอะไรนักหนาวะ”
“ฝากขอโทษพ่อแกด้วย”
“ขอโทษเรื่องอะไร”
“ขอโทษที่ฉันฆ่าลูกของท่าน”
“อย่าโจ อย่าฆ่าฉันเลยโจ เราเป็นเพื่อนกันมาก่อนนะเว้ย”
พนักงานร้านร้องว้าย รีบวิ่งออกจากที่ซ่อน เปิดประตูหลังร้านหนีออกไป โจไม่สนใจยกปืนขึ้น กำลังจะยิง ประกายอะไรบางอย่างสะท้อนเข้าตา