รีเซต

บทละครโทรทัศน์ รักออกฤทธิ์ ตอนที่ 2 หน้า 5

บทละครโทรทัศน์ รักออกฤทธิ์ ตอนที่ 2 หน้า 5
9 พฤษภาคม 2557 ( 22:38 )
1.9M
รักออกฤทธิ์ ตอนที่ 2
19 หน้า

ขณะเดียวกันที่หน้าห้องสอบสวน  ปฐมรู้สึกในห้องเงียบผิดสังเกต เปิดประตูเข้าไปดู เห็นร่างวนิษาฟุบอยู่ 

ปฐมใจหายวาบ มองรอบๆ โชคดีไม่มีลูกน้องอยู่แถวนั้น 

แต่มีคนหนึ่งหันมาสบตากับปฐมพอดี “ให้ช่วยอะไรมั้ยครับ”

“ไม่ต้อง...ห้ามใครเข้ามาเด็ดขาด”

ลูกน้องพยักหน้า ปฐมเปิดประตูแคบๆรีบแทรกตัวเข้าไปแล้วปิดประตู เขาเข้ามาช้อนศีรษะวนิษาขึ้นมา 

“ตั่วเจ๊ๆ”

วนิษาลืมตาขึ้น มึนๆ มองไปรอบๆ ก็รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น “ฉันพลาดจนได้”

“ช่างมันเถอะครับ มันทำอะไรตั่วเจ๊บ้าง”

“มันเหวี่ยงฉันมาที่กำแพงนี่ แล้วก็รีบปีนหนีออกไป”

“ยังดีที่มันไม่ได้ฆ่าตั่วเจ๊”

“ก็จริง ซึ่งก็แปลว่ามันไม่ใช่คนของเสี่ยเพ้ง เพราะถ้าเป็นคนของเสี่ยเพ้งมันต้องฆ่าฉันแล้วแน่เพราะมันมีโอกาส”

ปฐมพยักหน้าเห็นด้วย วนิษาลุกจะเดินออกไป 

“เดี๋ยวก่อนครับตั่วเจ๊ ตั่วเจ๊จะออกไปแบบนี้ไม่ได้ เสียฟอร์มหมด” 

วนิษานึกได้ “จริงสินะ ถ้าพวกลูกน้องรู้เรื่องคงหัวเราะเยาะฉันแน่ๆ...เอาไงดีล่ะ”

ปฐมคิดอยู่ครู่หนึ่งก็ดัดสองเสียง แหกปากร้องลั่น “อ๊ากๆๆๆๆ  เมตตาผมเถอะตั่วเจ๊ อย่าทำผมเลย...” แล้วชายหนุ่มก็เอ่ยด้วยเสียงจริงของตัวเอง “ตั่วเจ๊ใจเย็นก่อน เดี๋ยวมันตายพอดี...” แล้วก็ดัดเสียงอีกครั้ง “โอ๊ยยยยยยย...”

พวกลูกน้องที่อยู่ด้านนอก  ได้ยินเสียงก็พากันมองหน้า 

“เสียงมันร้องยังหมาโดนเชือด สยองว่ะ”

“ตั่วเจ๊เราเห็นตัวเล็กๆยิ้มหวานๆ แต่โหดกว่าอาเฮียอีกมั้งเนี่ย”

ปฐมยังเล่นละครไม่หยุด “ตั่วเจ๊พอเถอะ ผมทนดูไม่ได้แล้ว ...” แล้วก็ดัดเสียงอีก “อ๊ากกกกก โอ๊กกกกก โอ๊ยยยยย”

ปฐมทำท่าบอกใบ้ให้วนิษาเล่นด้วย “นี่แน่ะ อยากลองดีนักใช่มั้ย...กลับไปบอกนายแกนะว่าอย่ามาแหยมกับฉัน ไม่งั้นต้องโดนแบบนี้ นี่แน่ะๆๆ อึ๊บ ย้าก ฮึ่ย ฮึ้บ”

“อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกก” ปฐมดัดเสียงต่อเนื่อง

“จำไว้ นี่แน่ะๆๆ”

แล้วก็ต่อด้วยเสียงจริง “พอเถอะครับ มันสลบไปแล้ว อาจจะตายไปแล้วก็ได้”

“ฮึ่ย ห้ามฉันอยู่ได้ เดี๋ยวปั๊ดโดนอีกคนหรอก”

พวกลูกน้องที่แอบฟังอยู่หน้าเหยเกไปตามกัน


19 หน้า