บทละครโทรทัศน์ นางบาป ตอนที่ 9 หน้า 3
“กูเลยขันอาสาตบแทนทุกคนไงเล่า เอาอีกซักทีมั้ยล่ะคะ”
รินเงื้อมือขึ้นสูง ช่างแต่งหน้ากับคอสตูมเข้าไปจับรินไว้ เดือนหยิบมือถือขึ้นมาถ่าย
ผีนางหยาดปรากฏตัว ไม่มีใครมองเห็น “พี่หยด”
“อีหยาด มึงอย่ายุ่ง”
ช่างแต่งหน้า คอสตูมจับรินอยู่ตกใจ “หยาด!” ช่างแต่งหน้า คอสตูมตกใจ ปล่อยริน
“น้องรินพูดชื่อนางหยาดทำไมคะ” ผีหยาดมองริน อ้อนวอน ไม่มีใครมองเห็น
“พี่หยด จักสิงคุณรินหล่อนทำไม พอเถิดนะพี่”
หยาดเข้าไปจับข้อมือริน รินชะงัก หยาดพยายามดึงหยดออกจากร่างริน รินสะบัดขัดขืน คนในกองเห็นรินต่อสู้กับอากาศ “ปล่อยกู อีหยาด ปล่อยกู โอ๊ย”
คนในกองตื่นเต้น ดูรินต่อสู้กับอากาศ วิษณุกับปาลเดินมาเห็นมองดูเหตุการ์ณทั้งหมดอย่างอึ้งๆ
“พี่ณุช่วยกิฟท์ด้วยค่ะ รินเป็นอะไรไม่รู้ค่ะ”
หยาดดึงวิญญาณหยด จนวิญญาณหยดกระเด็นออกจากร่างริน รินยืนมึนๆ มองรอบตัวสีหน้างง ช่างแต่งหน้ากับคอสตูมยึดแขนรินคนละข้าง “รินมาอยู่ตรงนี้ได้ยังไงคะเนี่ย” รินยืนเหวอ หอบเบาๆ มองรอบตัวงงๆ
“ยังจะมาถาม แรงมากนะพี่ อยู่ๆพี่รินก็ไปตบพี่กิฟท์ได้ไง”
“แรงมาก กิฟท์ถามตามงานดีๆ อยู่ๆรินก็วีนเหวี่ยงหวือไม่แคร์สื่อ ไม่แคร์ชาวเน็ต”
เดือนพูดพลางโชว์คลิปที่อัดไว้ รินมองอึ้งๆ
“ใช่ค่ะ แล้วน้องรินก็พูดแปลกๆด้วยคำพูดคำจา เหมือนไม่ใช่น้องรินที่พี่รู้จัก”
“พูดแต่ว่า อีหยาด ปล่อยกู!”
“น้องรินเล่นคนเดียว พูดคนเดียว”
“อย่างกับเล่นหน้ากรีนสกรีนรอเอาไปแมชกับซีจี”
ทีมงานฮือฮา รินอึ้งๆ สบตาวิษณุกับปาล รินตกใจ เสียใจจริงๆ รีบเข้าไปจับแขนกิฟท์
“คุณกิฟท์ ขอโทษนะคะ รินไม่ได้ตั้งใจ รินนั่งตรวจเอกสารกองถ่ายอยู่ในห้อง แล้วอยู่ๆมายืนอยู่ตรงนี้ เมื่อกี๊รินไม่รู้ตัวจริงๆ ว่าทำแบบนั้นไปได้ยังไง”
“คลาสสิก คลาสสิกมาก รินถูกผีเข้าแน่ๆ! นี่มันกองถ่ายหรืองานแฟร์ผีโลกคะ ผีเข้าผีออกไม่เว้นแต่ละวัน กิฟท์เริ่มจะไม่ไหวนะคะ” รินหันไปมองวิษณุกับปาล อย่างเริ่มเสียความมั่นใจในความเชื่อเดิมตัวเอง เมื่อเจอเรื่องนี้เข้ากับตัว วิษณุหน้าเครียด