บทละครโทรทัศน์ นางบาป ตอนที่ 22 หน้า 3
“ช่องให้แก้สี่ตอนแรกใหม่หมดเลย”
ปาลตกใจ “แต่คุณตัดไปถึงตอนสิบแล้วไม่ใช่เหรอ” รินพยักหน้าอย่างเหนื่อยๆ
“เค้าให้ดึงคุณกับพายขึ้นมา ให้มันมีกลิ่นละครรักกว่านี้” ปาลมองรินอย่างเห็นใจ รินหน้าเหนื่อยมาก ปาลอยากจะปลอบ เจ้าของร้านเอาก๋วยเตี๋ยวมาเสริฟ์ แต่ไม่มีเครื่องปรุง “ขอเครื่องปรุงด้วยนะครับ”
“ก๋วยเตี๋ยวร้านพี่อร่อยเลย ไม่ต้องปรุง” รินยิ้มออกมาได้หน่อย “ไม่เชื่อลองชิมสิ”
ปาลกับรินบรรยากาศคลี่คลายขึ้นหน่อย สองคนชิมก๋วยเตี๋ยว “จริงด้วยค่ะ”
“กินแล้วถ่ายรูปลงไอจี โปรโมทให้พี่ด้วยนะ”
เจ้าของร้านยิ้มภูมิใจเดินไป รินยิ้มๆ คลายเครียดลง แล้วหันมองเจ้าของร้านที่ลวกเส้นต่ออย่างมีความสุข
ปาลถ่ายรูปก๋วยเตี๋ยวไป “ดีจังเนอะ ฉันอยากเป็นแบบนี้บ้าง”
ปาลงงมองริน มองตามรินที่มองเจ้าของร้านทำงาน “แค่ทำในสิ่งที่ฉันอยากทำ แล้วคนก็แค่ชอบในสิ่งที่ฉันทำ
ไม่ต้องพยายามทำให้คนเป็นร้อย เป็นล้านถูกใจ สุดท้าย..ก็ไม่ ถูกใจใครสักคน แม้แต่..ตัวฉันเอง”
รินพูดอย่างเหนื่อยจริงๆ น้ำตาแทบจะไหล ปาลมองแล้วเอามือปาดไว้ทัน...
“บางที..อาจถึงเวลาที่คุณต้องถามตัวเองจริงๆ จังๆ แล้วก็ได้นะ ว่าความสุขของคุณอยู่ที่ไหน”
รินมองปาล นิ่งคิด โทรศัพท์รินดัง บอลโทรมา....
ภายในห้องตัด บอลมองโพสอิทที่แปะไว้เหนือฮาร์ดดิสค์ เขียนว่า
“บอล พี่จะกลับมาตอน สามทุ่ม โยนไฟล์เข้าเครื่องด้วย ช่องให้แก้ใหม่หมด”
“เจ้! อะไรของเจ้เนี่ย นี่ผมตัดมาถึงตอน 10 แล้ว ไหนว่าผ่านแล้วไง แล้วพี่ณุโอเคเหรอพี่”
รินคุยโทรศัพท์ต่อ “ไม่รู้ดิ พี่ติดต่อพี่ณุไม่ได้เลย แต่พี่ว่า ยังไงมันก็ต้องแก้ แค่นี้นะ ไว้เจอกัน”
รินวางสาย ปาลมองรินอย่างห่วง “นี่พี่ณุ... ยังไม่รู้เรื่องอีกเหรอ”
“อื้อ วันนี้พี่ณุไม่ได้เข้าประชุมน่ะ ช่องก็บีบเวลาออนแอร์มาแล้ว ฉันก็เลยตัดสินใจโดยพลการ”
ปาลส่ายหน้า “ริน...ผมถามจริงๆ แค่ใช้ชีวิตให้ตัวเองมีความสุขมันยากมากหรือริน”
“อะไรของคุณ...”
“คุณไม่จำเป็นต้องทำงานหนัก.......แทนพี่ณุขนาดนี้” ปาลพูดกระแทกเสียง รินอึ้ง
“แล้วจะให้ฉันทำยังไง ปล่อยให้งานมันพังไปอย่างนั้นเหรอ” ปาลส่ายหัวหงุดหงิดอย่างทำอะไรไม่ได้
“หรือคุณจะรอให้ตัวเองพังก่อนล่ะ” ปาลพูดหน้าตาจริงจัง
รินตกใจ “ฉัน..ฉัน ฉันรู้นะว่าทำให้คุณโกรธ แต่..ฉัน”