บทละครโทรทัศน์ นางบาป ตอนที่ 22 หน้า 4
“ผมไม่ได้โกรธ ผมแค่เป็นห่วง” ปาลมองรินห่วง รินยิ้มเข้าใจแต่ไม่รู้ทำไง
บริษัทเบญจกายแปลง รินหลับอยู่บนโซฟาในห้องตัด บอลหลับคามอนิเตอร์
ประตูเปิด วิษณุเดินเข้ามา แต่พอเห็นสภาพน้องก็งง... “ริน บอล....”
รินรู้สึกตัวว่ามีคนมา เลยลืมตา “นี่ไม่ได้นอนกันเลยเหรอ” บอลงัวเงียๆ ตื่นตาม
“คือช่องให้ตัดแก้สี่ตอนแรกใหม่น่ะค่ะพี่ เขาอยากให้เส้นรักพิ่มขึ้นอ่ะค่ะ ก็เลยเร่งทำกันนิดนึง”
“ตัดแก้! ทำไมพี่ไม่รู้เรื่อง”
“คือเมื่อวานพี่ณุคงลืมที่ช่องนัด แล้วรินติดต่อพี่ณุไม่ได้ ไม่รู้ทำไง ก็เลยลองโยกดูเลยน่ะค่ะ แล้วกะว่าค่อยให้พี่ตรวจทีเดียว” วิษณุหน้าตาไม่พอใจนัก “จะเอาให้ได้ทุกอย่าง โปรเจ็กนี้มันยังมีอะไรเหลือที่เป็นของพี่อยู่บ้าง”
วิษณุพูดออกมาอย่างฉุนเฉียว รินเหนื่อยก็เหนื่อย ง่วงก็ง่วง เริ่มออกอาการสุดทน พูดแบบสุดทนครั้งแรก...
“แล้วพี่จะให้รินทำไง”
วิษณุเห็นหน้ารินที่ดูท้อแท้มาก ก็พยายามสงบสติอารมณ์ แล้วเดินออกไปเลย
“พี่จะไปคุยกับเขาเอง พี่อยากคุยตอนจบละครเรื่องนี้กับเขาอยู่พอดี”
บอลกับรินหันมองกัน “แล้วเอาไงต่อดีพี่ริน”
รินถอนใจ “ไม่รู้อ่ะ พี่ก็ไม่รู้จะตามใจใครแล้วเหมือนกัน” รินกลั้นความอ่อนล้าเดินออกทันที บอลนั่งเกาหัวแกรกๆ “แล้วกรูเอาไงดีวะเนี่ย”
ภายในห้องประชุม สถานีช่อง วิษณุผลักประตูตึกเข้ามา มีแฟ้มบทมาด้วย หน้าตาร้อนรน ไอริณเดินดูแฟ้มงานอยู่ หันไปสั่งเลขา “เดี๋ยวติดต่อให้พี่เลยนะ” เลขารับคำ
“คุณไอริณครับ”
ไอริณงงหันไปเจอวิษณุ “อ้าว คุณณุมีไรคะ”
“คือผมเพิ่งรู้เรื่องที่มีการขอตัดแก้น่ะครับ”
“อ๋อค่ะ แก้เสร็จแล้วเหรอคะ ไวจัง” ไอริณทำหน้าตาย วิษณุหน้าตาหงุดหงิด
“คุณไอริณครับ...ผมไม่เห็นด้วยที่เราจะยกเส้นรักขึ้นมา...ละครเรื่องนี้มันเป็นเรื่องของ...”
ไอริณแทรก “ไม่เป็นไรค่ะ เพราะดิฉันไม่ได้ขอความเห็น” วิษณุชะงักอึ้งไป ไอริณยิ้มเย็น “ไอริณขอตัวนะคะ”
วิษณุข่มอารมณ์พูดต่อ “เดี๋ยวครับ ผมอยากจะขอคุยเรื่องตอนจบด้วย ผมอยากเปลี่ยนให้พระวนาเทพ....”
หน้าไอริณจึ๊กนิดนึง...ก่อนยิ้มเย็นพูดต่อ “คุณณุคะ....ละครเรื่องนี้มันไม่ใช่ชีวิตของคุณนะคะ...”
“คุณไม่เข้าใจ ผม...”