บทละครโทรทัศน์ นางบาป ตอนที่ 8 หน้า 3
ที่ฟรอนท์ โรงแรมบางบาป เสียงโทรศัพท์ดัง พนักงานรับโทรศัพท์ “โรงแรม ณ บางบาปสวัสดีค่ะ”
รินคุยโทรศัพท์อย่างร้อนรน “สวัสดีค่ะรินนะคะ โทรจากกองละครนะคะ”
“ค่ะ คุณริน”
“คือ ตอนนี้ไม่ทราบว่าคุณปาลห้อง…ได้กลับไปที่โรงแรมรึเปล่าคะ”
พนักงานมองไปที่ตู้เก็บกุญแจ หน้าตางงๆ “สักครู่นะคะไม่นะคะคุณปาลไม่ได้กลับมาค่ะ”
รินหน้าตาผิดหวัง รินวางสาย ทีมงานมองหน้ากันเครียดๆ ต้น กิฟท์ เดือน เดินออกมาหาวิษณุ
“ยังไม่เจอปาลอีกเหรอครับพี่ณุ” วิษณุส่ายหัว พายน้ำตาคลอ พายเดินมาหาริน
“เกิดอะไรขึ้นกับพี่ปาลรึเปล่าคะพี่ริน”
“ใจเย็นๆ ก่อนนะคะน้องพาย”
บอลเดินกลับมารวมกับทุกคน “ถามทุกคนแล้วอ่ะพี่ ไม่มีใครเห็นเห็นพี่ปาลออกไปจากตึกเลย”
“หรือว่า.......ผีหยาดจับตัวไปคะ”
“กิฟท์ไม่เอาหน่ะ ไม่ใช่เวลาล้อเล่นนะ”
“แหม พี่ต้นก็ นี่กิฟท์จะชมนะคะ ว่าปาลเค้าเป็นคนมีวินัย ไม่น่ามีทางหายไป ก่อนซีนที่จะถ่ายแบบนี้”
ทุกคนมองหน้ากันอย่างกังวลใจ
ภายนอกตึกวนาเทพ บรรยากาศโกลาหลแบบเงียบๆ
“พี่ปาล!”
“ปาล ปาลอยู่ไหนครับ” ตามซอกมุมต่างๆของตึกดูมืดทะมึนลึกลับน่ากลัว เห็นทีมงานแยกย้ายกันเดินส่งไฟฉายบ้าง ส่องแสงจากโทรศัพท์มือถือบ้าง ตามหาปาล เอกซ์ตร้าเดินตามหาตามห้องต่างๆอย่างหวาดกลัว กังวล ช่างแต่งหน้ากับคอสตูมเดินส่องไฟฉายหาปาลอยู่มุมหนึ่ง ในเงามืด คอสตูมส่งไฟฉายกวาดไปทั่วๆ
ช่างแต่งหน้าตะโกน “ปาลขา ไม่มีวี่แววเลย เฮ้อ! ที่แค่นี้ จะหาไม่เจอได้ยังไง หล่องานดีขนาดนั้น แอบหลบออกไปแซ่บกับสาวที่ไหนแถวนี้รึเปล่า” คอสตูมคิดตาม
“ไม่น่านะแก พวกรินพวกบอลคงเช็คจนแน่ใจกันแล้วหละ ว่าปาลไม่ได้ออกไปไหนแน่ๆ ไม่งั้นคงไม่มาหากันให้วุ่นอย่างงี้หรอก”
“แล้วทำไมเงียบแบบนี้ล่ะ แปลกอะหรือผีนางหยาดจับไปจริงๆ อย่างที่ชีกิฟท์แกว่า”
คอสตูมขนลุก บุกเข้าชิดช่างแต่งหน้า
ภายนอกตึกวนาเทพ วิษณุหน้าเครียด เดินส่องไฟฉายหาปาลอย่างหนักใจ เดือนเดินเกาะวิษณุไปด้วยอย่าง