บทละครโทรทัศน์ นางบาป ตอนที่ 24 (จบบริบูรณ์) หน้า 2
“แม่ แม่เป็นยังไงบ้าง” รินวางของรีบเดินไปหาแม่
“ริน.... หิวไหม กินอะไรรึยัง แม่แกงไตปลาไว้ตั้งแต่เมื่อวานน่ะลูก เดี๋ยวแม่ไปตักให้” แม่ทำท่าจะลุก
“นี่ สภาพแบบนี้ ยังจะลุกไปไหนอีกคุณ”
“ฉันไม่ได้เป็นอะไรมากสักหน่อย”
“ไม่ได้เป็นอะไรมาก หมอบอกว่ากระดูกข้อมือหักเนี่ยนะ” แม่หน้าเง้าๆ
“แม่...ไม่ต้องแล้ว แม่ห้ามดื้อ อยู่เฉยๆ”
“ลูกอุตส่าห์กลับบ้านทั้งที ฉันก็อยากให้ชิมฝีมือฉันเนี่ยนา” รินมองแม่แบบรู้สึกผิด
“แล้วนี่หมอว่ายังไงบ้างครับ”
“คงต้องใส่เฝือกสักสองอาทิตย์น่ะ”
“วันหลังแม่ห้ามขี่มอเตอร์ไซค์อีกแล้วนะ ทำไมไม่ใช้เด็กไปซื้อ”
“มันอยู่กันที่ไหนล่ะ เนี่ยขอลาไปเยี่ยมบ้านเดือนก่อน ป่านนี้ยังไม่กลับเลย” รินมองไปรอบๆ มิน่าทำไมดูเงียบๆ
ห้องนอนแม่ รินประคองพาแม่นอนบนเตียง จะห่มผ้าห่มให้ แม่รินพยายามจะหยิบยา
“ไม่ต้องแม่ เดี๋ยวรินหยิบให้เอง” รินหยิบยา เทน้ำให้แม่
“ทนอึดอัดนิดนะแม่ แล้วพรุ่งนี้ไม่ต้องทำอะไรทั้งนั้น นะแม่ เดี๋ยวรินดูแลแม่เอง”
“แม่ไม่ได้ป่วยขนาดนั้นหรอกลูก พรุ่งนี้แขกเข้าเยอะด้วย”
“นี่รินชักจะห่วงแม่จริงๆ แล้วนะ บอกให้ปิดรีสอร์ทไปก็ไม่ยอมปิด”
“ทำไงได้ล่ะ ที่แม่บอกรินให้หยุดทำงาน รินยังไม่ยอมหยุดเลย” รินเงียบไป ได้สติ
“รินพยายามรีบมาแล้วนะแม่ แต่ช่วงนี้งานมันยุ่งมาก พี่ณุก็....”
“พี่ณุ พี่ณุทำไมเหรอลูก”
“ไม่มีอะไรค่ะ” รินเปลี่ยนเรื่อง ไม่อยากบอกให้แม่ไม่สบายใจ
“แม่ไม่พูดเรื่องนี้ก็ได้ เดี๋ยวจะทะเลาะกันอีก แค่รินกลับมาเยี่ยม แม่ก็ดีใจแล้ว”
รินมองหน้าแม่ครุ่นคิดอะไรบางอย่าง....
รีสอร์ทริน ปาลซ่อมหน้าต่างอยู่ พ่อเดินปิดรีสอร์ท “แหม แทนที่จะได้มาพัก เหนื่อยเลยนะปาล”
“ไม่เป็นไรครับ แค่เปลี่ยนสลักนิดเดียวเอง หน้าต่างสมัยใหม่แบบนี้ ซ่อมไม่ยากครับ”
รินเดินมามองเห็นภาพปาลซ่อมบ้านให้เธออยู่ แอบมองรู้สึกดี พ่อรินหันไปเห็นริน “หมดฤทธิ์ยังแม่เราน่ะ”
“ทานยาไปแล้วพ่อ น่าจะหลับละ”