บทละครโทรทัศน์ นางบาป ตอนที่ 24 (จบบริบูรณ์) หน้า 6
นักท่องเที่ยวสองคนคุกเข่าไหว้สัปหงกหน้าป้ายตำนาน
“ผีหยาดเจ้าขาา อย่ามาหักคอหนูนะ หนูขอโทษ” หยดมองที่ป้ายตำนานนั้นอย่างสะท้อนใจ
ในรถ ปาลขับรถอยู่กับรินหน้าตาสบายใจขึ้น “สบายใจขึ้นบ้างไหมริน”
รินยิ้ม “ฉันหมดห่วงเรื่องพี่ณุ...เอ้ย พระณุ จริงๆ ละ ตอนนี้ ด่านสุดท้ายของฉัน ก็เหลือแค่น้องๆ ละ”
รถขับผ่านหน้าตึกวนาเทพ รินมองนิ่งไป
“แต่ก็สงสารหยดนะคุณ ไม่รู้ด่านสุดท้ายของหยด....จะผ่านไปได้ยังไง”
รินมองไปในตึก ก่อนที่ภาพทุกอย่างจะไกลลับเหลือเป็นแค่จุดเล็กๆ
เรือนวนาเทพ หยดมองนิ่งที่ป้ายตำนาน แววตาที่เคยเลื่อนลอย ดูเปลี่ยนไป ดูมุ่งมั่นบางอย่างอย่างยากจะคาดเดา
วันใหม่ รินเดินมาจะเข้า บริษัท หน้าตาเครียด ลมพัดแรง ปาลเดินเข้ามาพอดี สองคนเจอกันด้านหน้า
“พร้อมไหมคุณ”
รินพยักหน้า “น้องๆ จะโอเคโนะคุณโนะ” ปาลพยักหน้าให้ความมั่นใจริน
ที่ท้องฟ้า เห็นพระจันทร์ บรรยากาศดูขรึมขลัง ปาลแหงนมองม้องฟ้า
“มีไรคุณ” ปาลไม่ตอบ รินมองฟ้าตามปาลหลอนเบาๆ
“คืนเดือนดับ...เหมือนวันที่หยดสิงร่างฉัน...” รินกลัว “ทำไมละครเราต้องมาออนแอร์วันนี้ด้วย...”
ปาลกุมมือรินแน่นให้ความมั่นใจ “คงไม่มีอะไรแล้วล่ะคุณ อย่าคิดมากเลย”
ปาลจูงมือรินแน่น ให้ความมั่นใจกันและกัน ท้องฟ้าเงากำลังค่อยๆ กลืนดวงจันทร์
ภายในบริษัทเบญจกายแปลง บอลกำลังจูนทีวีขึ้นโปรเจคเตอร์ ริน ปาลเดินเข้า
“พี่ริน มาแล้ว พี่ปาลมาด้วย ปรบมืออออ” น้องๆ ทุกคนยิ้มแย้มเฮฮา รินหน้าเครียดๆ
“พี่ริน ทำไมหน้าเครียดงั้น กลัวเรตติ้งไม่ดีเหรอพี่”
รินเออออ “อ๋อ อื้อ”
“เห้ย พี่ในทวิตเตอร์ กระแสมานะเว้ย”
ที่จอโลโก้ช่องทรีเวริค์ขึ้นหน้าจอ ตามมาด้วยโลโก้เบญจกายแปลง “มาแว้ววว วู้ๆๆๆ”
ทุกคนยิ้มให้กัน บอลควักเงินออกมาตบทีวี
“ทำไรวะบอล”