บทละครโทรทัศน์ นางบาป ตอนที่ 20
นางบาป ตอนที่ 20
บทประพันธ์ : กิ่งฉัตรบทโทรทัศน์ : จันมณี/ชื่นใจมาลี/ภัณฑ์ณัฐ วงศ์วัชรกมลสามารถรับชม นางบาป ได้ทุกวัน พุธ-พฤหัสบดี ทาง ช่อง 3 (คลิกเพื่อรับชม)
ภายในรถปาล รินนอนสลบอยู่ในรถ มือยังถูกเชือกมัดไว้ ปาลขับรถมองรินอย่างเป็นห่วง รินในร่างหยด เหมือนพยายามต่อสู้กับวิญญาณของหยด “ปาล ปาล..ช่วย ช่วยฉัน”
ปาลขับรถอยู่ได้ยินก็หันไปมอง เอื้อมมือไปจับมือรินที่ถูกมัดไว้
“ริน...คุณต้องไม่เป็นไร ผมไม่ยอมให้คุณเป็นอะไร ได้ยินไหมริน ได้ยินผมไหมริน”
ปาลกุมมือรินไว้ อีกตามองทาง ขับรถไปอย่างร้อนรน
บ้านปาล ปาลขับรถเข้ามาจอด เปิดประตูอุ้มรินลงมาจากรถ จัมโบ้เห็นหยดก็เดินวนไปมา แล้วก็หอนออกมา
ปาลอุ้มรินเดินผ่านหน้า จัมโบ้หอนหนักขึ้น “จัมโบ้ พอๆ พอได้แล้ว”
จัมโบ้เดินมาดมๆ ริน แล้วทั้งเห่าทั้งหอน กลัว วิ่งหางจุกตูดไป ปาลเห็นอาการจัมโบ้ก็เครียด รู้ว่าจัมโบ้เห็นผีหยดที่อยู่ในร่างริน
ปาลพารินเดินเข้ามาบ้าน วางลงบนโซฟา รินยังคงสลบอยู่ ปาลเอาผ้ามาเช็ดตัวให้ริน มองอย่างห่วง ปาลเช็ดมาถึงมือริน มองเห็นรอยเชือกรัดที่ข้อมือ มองรินอย่างสงสาร รินเริ่มดีดดิ้นกระสับกระส่ายไปมา ดวงตาเบิกโพลงขึ้น รินกลายเป็นหยด “ริน..ริน”
“ที่นี่ที่ไหน ทำไมข้ามาอยู่ที่นี่” หยดปัดป่ายมือ แล้วก็เห็นว่ามัดเชือกอยู่ หันมองปาลตาขวาง
“ปล่อยกูเดี๋ยวนี้”
“ไม่...ผมไม่มีทางปล่อยให้คุณมาทำร้ายริน หรือคนอื่นอีก แม่หยด...แม่หยดรู้บ้างไหม ว่าแม่หยดทำให้เรื่องทุกอย่าง มันเลวร้ายลงไปอีกแค่ไหน”
“แล้วมึงมาเสือกเรื่องของกูทำไม”
“แม่หยดนั่นแหละมายุ่งกับชีวิตรินทำไม รู้ไว้เลยนะ เรื่องของรินก็คือเรื่องของผม ผมไม่มีทางปล่อยให้แม่หยดทำอะไรรินเด็ดขาด” หยดพยายามดิ้นไปมา จนร่างรินตกจากโซฟา “ริน!” ปาลรีบเข้าไปประคองร่างรินไว้
“แม่หยด อย่าบังคับให้ผมต้องทำอะไรที่ไม่อยากทำนะ”
“ละถ้ากูไม่ออก มึงจะทำอะไรกูได้” ปาลไม่พูดพล่ามทำเพลง กระโจนเข้าไปรวบตัวหยด