บทละครโทรทัศน์ มาลีเริงระบำ ตอนที่ 23 หน้า 5
โยทะกากลั้นน้ำตาไม่ได้ รีบเดินออกไป การะเกดมองตามงงๆ
“อีพวกนี้ รวมหัวกันเซอร์ไพรส์ฉันตาบวมแน่คืนนี้ มีแกเรียกพ่อๆ ฉันก็แก่เลยสิเนี่ย” โรสเอ่ยขึ้น ทุกคนหัวเราะกัน
ทองทาเดินมาสมทบกับอธิ
“หายไปไหนมาวะ” อธิถาม
“ไปถามพวกนักข่าว ไปยืนฟังเขาคุยประเด็นกัน”
“แล้วเขาว่าไง”
ทองทายิ้ม รู้แล้วแต่ไม่บอก “วันเสาร์นี้ ฉันจะให้หนูมาลีร้องเพลงนี้ ฉันสังหรณ์ว่าหนูมาลีจะเข้ารอบ”
"เฮ้ย จริงหรือ...ยังไงวะ”
ทองทายิ้มมั่นใจในชัยชนะของหนูมาลี
วันรุ่งขึ้น ที่บ้านของเมืองแมน นีน่า และยาหยีเพิ่งมาถึง เบลนั่งหน้าเครียดอยู่
“มีอะไรค้า ไหนว่าวันนี้จะซ้อมร้องเพลงขึ้นคอนเสิร์ตพรุ่งนี้” นีน่าสงสัย
“มีอารมณ์ที่ไหนกันเล่า ดูข่าวนี้ก่อน” เบลโยนหนังสือพิมพ์ข่าวบันเทิงให้ มีรูปหนูมาลีกอดร้องไห้กับโรสจากที่ร้านในคืนวันนั้น โชว์หราขึ้นหน้าหนึ่ง
ยาหยีอ่าน “หนูมาลี คืนดีเรียกพ่อ พร้อมเปิดร้านคอนเซ็ปต์ใหม่ ทุกคนคือซุปตาร์…อะไรกันเนี่ย”
บุณฑริกเพิ่งโทรศัพท์กับเพื่อนกรรมการสมาคมเสร็จ เดินออกมาร่วมวงคุยอีกคน “พวกกรรมการสมาคมเขาฝากขอโทษมา เขาไม่รู้จริงๆ ว่ามันจะมีฉากดราม่าบนเวทีวันนั้น”
“บ้าที่สุด เหมือนพานักข่าวไปทำข่าวให้มันเลย เตะหมูเข้าปากหมาแท้ๆ” เบลหัวเสียที่ไม่ได้ดั่งใจ
“ยายโทรสกัดข่าวแล้วแต่ไม่สำเร็จ ภาพข่าวพ่อลูกกอดกันร้องไห้คนอ่านชอบ ดูสิ มีทุกเล่มเลย” บุณฑริกเอ่ยขึ้นอย่างจนใจ คุณหญิงหยิบหนังสือพิมพ์บันเทิงหลายฉบับส่งให้ดูอีกสองสามเล่มมีรูปโรสกอดกับหนูมาลี ขึ้นหน้าหนึ่งทุกเล่ม
“อี๊ บ้าชะมัด...ดูคะแนนนี่ คนให้อภัยมัน คะแนนกำลังวิ่งขึ้นมา ดูสิ ดู” เบลกดไอแพด โวยวายลั่น
ขณะนี้กราฟของหนูมาลีบนไอแพดวิ่งขึ้นเร็วกว่าของคนอื่นที่ขยับทีละนิด ทุกคนหน้าเครียดทันที
หน้าร้านเซอร์ไพรส์ มีรถเข้ามาจอดที่ร้านสองสามคัน คนทยอยเดินเข้ามารุมบอย ต่างคนต่างมาทยอยมา
“เอ้อ ที่นี่ห้ามจอดรถแล้วนะครับ ร้านเราเปิดแล้ว” บอยบอก
“ก็มาร้านนี่แหละ” ลูกค้าคนหนึ่งเอ่ยขึ้น
“เพิ่งบ่ายสองโมง ร้านเราเปิดสี่โมงครับ”
“ใช่ร้านในข่าวนี่หรือเปล่า” ลูกค้าอีกคนถือหนังสือพิมพ์บันเทิงเข้ามาหา ชี้ถามบอย