บทละครโทรทัศน์ มาลีเริงระบำ ตอนที่ 9 หน้า 5
“แล้วหนูมาลีล่ะ” บุญมาถาม
“เขาบอกว่ามีธุระค่ะ” การะเกดตอบ
“ค่ำมืดดึกดื่นแล้ว ธุระอะไรของมัน” โรสเป็นห่วง
ทองทา การะเกดและชงโคยิ้มให้กันอย่างรู้กันดี
ที่สตูดิโอของแคที่ แคที่พาหนูมาลีมาหาบอยซึ่งมาทำงานเป็นช่างไฟอยู่กับแคที่ “บอย มีคนมาหา”
บอยตกใจ “หนูมาลี”
“พี่กลับไปอยู่ที่บ้านพี่โรสเหมือนเดิมได้ไหม”
“ทำไมล่ะ”
“หนูมาลีรู้ความจริงแล้ว หนูขอโทษ”
บอยยิ้ม แคที่ร้องไห้กระซิกๆ อยู่ข้างๆ
“แล้วพี่จะร้องไห้ทำไมเนี่ย” บอยหันมาถาม
“ซาบซึ้ง ความรัก ชนะทุกอย่าง ซาบซึ้งๆ” แคที่เอ่ยอย่างตื้นตันใจ
บอยยิ้มให้หนูมาลี โล่งใจที่เข้าใจตัวเขาเสียที
ที่ร้านเซอร์ไพรส์ ทั้งหมดทานข้าวเลี้ยงฉลองกันอยู่
“ฉลองโว้ย” บุญมาเอ่ยพร้อมชวนชนแก้วดื่ม
ทั้งหมดชนแก้วเอ่ยพร้อมกัน “สาวเสิร์ฟเซอร์ไพรส์ จงเจริญ เย้”
“โอ๊ะโอ๋ ตากูฝาดหรือเปล่า” บุญมาขยี้ตาเอ่ยถามเมื่อมองไปหน้าร้าน เห็นแคที่ หนูมาลีและบอยเดินมาด้วยกัน
“บอย” โรสเรียกชื่ออีกฝ่าย
ทุกคนอึ้งไป หนูมาลีพูดกับโรสทำลายความงุนงง “ป้าสมศรีบอก ด่าพ่อแม่ตายไปจะกลายเป็นเปรต แล้วถ้าหนูอยู่บ้านนั้น หนูคงทะเลาะกับพี่ทุกวัน”
“นี่หมายความว่า” โรสยังจับต้นชนปลายไม่ถูก
“หนูไปตามพี่เขากลับมา”
ทุกคนตกใจว่าหนูมาลีทำได้
“อย่าไล่ผมไปอีกเลยนะ ผมอยากอยู่กับพี่” บอยเอ่ยขึ้นอย่างขอร้อง แคที่ร้องกระซิกๆ ขึ้นมาอีก
“แล้วแกจะร้องไห้ทำไมวะแคที่” สมศรีร้องถาม
“ฉันร้องมาตลอดทางนั่นแหละ” แคที่ตอบ
“ความรักของพ่อลูก ใครๆก็ซาบซึ้ง?” ชงโคเดาสาเหตุการร้องไห้ของแคที่
แคที่ส่ายหน้า ไม่ใช่อย่างนั้น “ถ้ามีเวลาอีกหน่อย ไอ้บอยเสร็จแน่”