บทละครโทรทัศน์ มาลีเริงระบำ ตอนที่ 10 หน้า 4
ทั้งสองสะดุ้ง รีบเอามือออกจากกัน ทองทาเอ่ยกับแม่อย่างเขินๆ “คู่แท้อะไรแม่...”
“คู่เต้นไง คนที่จะเต้นรำกับเราไปได้ตลอดชีวิต ดีจะตาย” ช้องนางกระซิบกับทองทา “ไม่ได้เจอง่ายๆ อย่าปล่อยให้หลุดมือเชียวนะ”
ทองทากับหนูมาลียิ้มแห้งๆ ให้กัน งงๆ กับความรู้สึกที่เกิดชึ้น แล้วจู่ๆ มือถือทองทาก็ดังขึ้น ทองทารับสาย
“แกบอกเขาหรือยัง” อธิแอบมาคุยโทรศัพท์หลังบ้านของทองทา
“บอกอะไร” ทองทาย้อนถามเพื่อนอย่างงงๆ
ขณะนั้นเอง การะเกดเดินมาข้างหลังโดยที่ อธิไม่รู้เรื่อง ก็ได้ยินเรื่องที่อธิคุยกับทองทา
“ก็บอกว่าแกชอบผู้หญิงไง เขาจะได้ไปบอกการะเกด” อธิรีบอธิบายให้ทองทาฟัง การะเกดได้ยินดังนั้นก็เลยเอ่ยถามออกไป ทว่าอธิก็หลับหูหลับตาคุยโทรศัพท์ ไม่ได้สนใจเลยว่าเสียงใครถาม
“บอกว่า” การะเกดถาม
“ก็บอกว่า แกกับฉันไม่ได้เป็นแฟนกัน แกชอบผู้หญิง ฉันก็ชอบผู้หญิง”
“อ๋อ” การะเกดร้องขึ้น
“ทำไมฉันต้องบอกด้วย ถ้าแกเดือดร้อน แกก็บอกการะเกดเองสิ” ทองทาไม่ช่วย
“ก็ฉัน ... แบบว่า ไม่รู้ล่ะ บอกเขาด้วย สั่งเขาด้วยนะ ให้ไปบอกการะเกด ไม่งั้น ฉันจะโทรตามแกทุกชั่วโมงเลยคอยดู”
“เข้าใจแล้วค่ะ” การะเกดตอบ
คราวนี้ชายหนุ่มเพิ่งได้สติ หน้าซีด ค่อยๆ หันไปด้านหลัง แล้วก็สะดุ้ง “เฮ้ย !... มาตั้งแต่เมื่อไหร่”
“ตั้งแต่แรก”
“ได้ยินหมดแล้วสิ”
การะเกดพยักหน้ายิ้มเขินๆ อธิก็เขิน จู่ๆ ก็ได้เปิดเผยความในใจ ทั้งสองมองหน้ากัน ความรักเริ่มผลิบานในใจ
อีกด้านหนึ่ง ช้องนางหันเต้นรำไปกับนางพยาบาล โดยมีทองทา และหนูมาลีนั่งมองอย่างดีใจที่เห็นช้องนางอารมณ์ดี มีความสุข
“ดนตรีบำบัดช่วยได้จริงๆ หมอบอกว่าท่านดูมีความสุขขึ้น เที่ยวไปสอนทุกคนเต้นรำหมดเลย ถ้าแม่เป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆ แม่จะหายไหมนะ”
“คนเราต้องมีความหวังสิคะ” หนูมาลีให้กำลังใจ
“หนูมาลี ... เอ้อ ไอ้อธิน่ะ คือ ... พี่มีอะไรจะบอก” ทองทายิ้มแล้วมองหน้ากำลังจะบอกเรื่องสำคัญคือเรื่องที่ตนไม่ได้เป็นเกย์ ทว่าเสียงข้อความเข้าทางโทรศัพท์ของหนูมาลีดังขึ้น