รีเซต

บทละครโทรทัศน์ ทายาทอสูร ตอนที่ 2 หน้า 5

บทละครโทรทัศน์ ทายาทอสูร ตอนที่ 2 หน้า 5
oey_tvs
1 มิถุนายน 2559 ( 10:18 )
1.1M
ทายาทอสูร ตอนที่ 2
15 หน้า

แต่คณะละครเชิดหุ่นคนก็ยังแสดงตามปกติ ก้มมองโทรศัพท์ในมืออีกครั้ง ปรากฎว่า ภาพถ่ายเมื่อครู่กลับปกติดีทุกอย่าง “ตาฝาดเหรอวะ”

 

ฝาครอบหม้อดินถูกเปิดออก เห็นแป้งข้าวเปิ๊บที่ห่อไส้แล้ว นึ่งสุก วางอยู่ ตักแป้งข้าวเปิ๊บใส่ชาม ไข่ดาวนึ่งถูกโปะลงไป ตามด้วยหมูสับ เลือดหมู กระเทียมเจียว ต้นหอมผักชี ทุกคนมุงดูด้วยความสนใจ โดยเฉพาะวรินทร์ที่ตื่นเต้น

“น่าทานจังค่ะคุณยาย เหมือนข้าวเกรียบปากหม้อเลย“

“ข้าวเปิ๊บเป็นเมนูเก่าแก่ขึ้นชื่อของที่นี่ เปิ๊บแปลว่าพับ ที่เรียกแบบนี้ ก็เพราะเราต้องพับแป้งห่อเครื่องยังไงล่ะ” วรนาฏตักน้ำซุปใส่ชาม ควันฉุย ยื่นให้วรินทร์ “ข้าวเปิ๊บชามนี้ ยายเตรียมไว้ให้เป็นของขวัญพิเศษ สำหรับวันเกิดครบ 20 ปีของอุ้ย”

วรินทร์ซาบซึ้ง กราบยาย “กราบขอบพระคุณคุณยายมากนะคะ เป็นของขวัญที่วิเศษที่สุดเลย”

“ชิมเสียก่อน อาจจะเปลี่ยนใจ”

วรินทร์ตักน้ำซุปขึ้นสูดกลิ่น ก่อนจะซดช้าๆ “อื้อหือ..อร่อย แค่น้ำซุปยังอร่อยมากเลยค่ะ”

รังสรรค์ประท้วง “คุณยายใหญ่ครับ มีแต่ของอุ้ยคนเดียวเหรอครับ”

“ใครบอกล่ะ ข้าวเปิ๊บนี่เตรียมไว้สำหรับทุกคน เดี๋ยวยายจะปรุงรสให้เอง”

ทุกคนดีใจกลับไปนั่งรอ วรนาฏสบตากับดาวเวียงอย่างพอใจ

 

ดาวเวียงเสิร์ฟข้าวเปิ๊บให้กับทุกคนที่เหลือ ทุกคนเริ่มทานข้าวเปิ๊บกัน พร้อมกับดูการแสดงไปด้วย วรนาฏและดาวเวียงต่างลุ้น มองวรินทร์ที่กำลังกินข้าวเปิ๊บอย่างเอร็ดอร่อย จู่ๆ วรินทร์ก็ผล็อยหลับไป ทุกคนค่อยๆ หลับตามพร้อมๆ กัน ...เสียงดนตรีไทยเงียบลง ชาวคณะละครเชิดหุ่นคนหยุดนิ่ง ก่อนจะกลายร่างเป็นควันดำลอยหายไป

วรนาฏลุกขึ้น กวาดตามองทุกคน ยิ้มสะใจ น้ำซุปในหม้อแกงหมุนวน เห็นควันลอยขึ้นเป็นร่างของตะขาบจางๆ

 

ที่ท่าเรือ นัยน์เนตร วรรณา พรรณทิพย์ หอบสัมภาระพะรุงพะรัง

พรรณทิพย์บ่น “โอ๊ย นี่ยังต้องต่อเรืออีกเหรอ จะกันดารไปถึงไหนเนี่ย”

วรรณาดุ “เงินน่ะ แกจะเอามั้ย ?!

“อ๊ะ แล้วแม่แน่ใจได้ยังไง ว่าเค้าจะให้”

“สมองน่ะใช้เป็นมั้ย คิดดูสิ ร้อยวันพันปี ยายแก่นั่นไม่เห็นจะติดต่อใคร จู่ๆ ก็โทรหาบ้านนั้น ไม่ธรรมดาแน่ บางทีอาจจะป่วยใกล้ตายแล้วก็ได้”

“ก็ให้ตายไปดิแม่”

“นังโง่ ก็เพราะงั้นไง มันถึงได้เรียกลูกหลานมารับมรดก”

นัยน์เนตรหมดความอดทน “นี่ พอได้แล้ว นั่นน่ะคุณยายของฉัน จะมาแช่งกันแบบนี้ได้ยังไง”

วรรณายุแยง “แล้วมัน..แล้วท่านสนใจเนตรในฐานะหลานไหมล่ะคะ”

พรรณทิพย์ย้อน “จะสนใจได้ยังไงล่ะ ก็แม่เล่าให้หนูฟังเองว่า ยายทวดของพี่เนตรมีผัว เอ๊ย สามีสองคน แม่พี่เนตรเป็นสายของสามีคนที่สอง ส่วนคุณยายวรนาฎกับคุณยายของอุ้ยมาจากสายสามีคนแรก เค้าก็ต้องเป็นสายตรงกว่าพี่เนตรน่ะสิ”


15 หน้า