บทละครโทรทัศน์ ทายาทอสูร ตอนที่ 15 หน้า 3
โอฬารยิ่งไม่คิดว่าเป็นนิลุบล “งั้นก็เป็นไปไม่ได้ นิลุบล เอ่อ ผู้หญิงคนนั้นจะเอาของของสุมาจากไหน”
วรนาฎเอ่ย “โรจน์ อุ้ย จำที่หนูเนตรเล่าให้ฟังได้มั้ย ว่าเห็นสนทรรศน์กับพวก ปีนเข้าไปในเรือนปั้นหยา”
“มีเรื่องแบบนี้ด้วยเหรอ ทำไมไม่มีใครบอกพ่อ”
รัชโรจน์กับวรินทร์อึกอัก
วรนาฎช่วยแก้ตัว “คือ สำรวจกันแล้ว มันไม่มีของมีค่าอะไรหายน่ะ แต่ตอนนี้ป้าคิดว่า ที่จริงพวกเค้าอาจไม่ได้ตั้งใจจะเข้าไปที่เรือนป้า แต่เค้าตั้งใจจะเข้าไปที่บ้านใหญ่ เพื่อขโมยของของหนูสุ”
วรินทร์หลุดปากเถียง “ไม่ใช่นะคะ พี่ทรรศน์ไม่ได้คิดจะทำร้ายคุณแม่แน่ พี่ทรรศน์ต้องการของของ.....” เธอมองหน้าวรนาฎ
“ของของยายงั้นรึ “ วรนาฎมั่นใจขึ้นทันทีว่ารัชโรจน์กับวรินทร์ร่วมมือกับสนทรรศน์แน่ๆ เธอจ้องรัชโรจน์กับวรินทร์ ทำให้รัชโรจน์กับวรินทร์รู้สึกอึกอัก วรนาฎเดินเข้าใกล้ตาดุมาก แต่แล้วก็เปลี่ยนเป็นแววผิดหวัง เสียใจ “อย่าบอกนะ ว่าอุ้ยชวนยายออกไปข้างนอก เพื่อจะให้สนทรรศน์ลอบเข้ามาขโมยของส่วนตัวของยาย อุ้ยรู้ตัวรึเปล่าว่าทำอะไรลงไป”
โอฬารคาดคั้น “ตกลงมันเกิดอะไรขึ้น อุ้ย บอกพ่อมาเดี๋ยวนี้”
รัชโรจน์รับผิด “ผมขอโทษครับ เราสองคนแค่อยากจะหาคำตอบในสิ่งที่เราสงสัยน่ะครับ”
รังสรรค์ซัก “พี่กับอุ้ยสงสัยอะไร”
วรินทร์ตอบ “เราสงสัยว่าจะมีวิญญาณร้ายสิงสู่อยู่ในเรือนปั้นหยา แล้ว....มันก็อาจจะ”
วรนาฎเอ่ย “สิงอยู่ในร่างยายใช่มั้ย”
โอฬารไม่พอใจ “บ้า บ้าไปกันใหญ่แล้ว”
รัชโรจน์แก้ตัว “ที่เราทำไปก็เพราะเราเป็นห่วงคุณยายใหญ่นะครับ”
วรนาฎเสนอ “ก็ได้ งั้นเราไปพิสูจน์ให้รู้แจ้งกัน “
โอฬารตัดบท “ไม่ต้องพิสูจน์อะไรทั้งนั้นหรอกครับ อุ้ย โรจน์ นี่มันลามปามผู้หลักผู้ใหญ่เกินไปแล้วนะ กราบขอโทษคุณป้าเดี๋ยวนี้”
“ไม่เป็นไรหรอกคุณโอฬาร ป้าเองก็อยากแสดงความบริสุทธิ์ใจให้หลานทั้งสองเห็น ........ก่อนที่ทุกอย่างมันเลวร้ายไปมากกว่านี้”
สนทรรศน์หยิบตุ๊กตาดินปั้นขึ้นมา “แล้วเราจะทำยังไงกับตุ๊กตานี่ต่อไปครับ”
“ข้าต้องทำพิธีถอนอาคมทั้งหมด แต่ตอนนี้เอ็งต้องดึงพระขรรค์ออกมาก่อน”
สนทรรศน์ตั้งสมาธิ ดึงพระขรรค์ออก
“ไอ้สนทรรศน์!” สนทรรศน์ชะงัก หันไปตามเสียง เห็นโอฬารเข้ามาด้วยความโมโห โอฬารคว้าตุ๊กตาในมือสนทรรศน์ แล้วต่อยสนทรรศน์หงายไป “อ๋อ นี่คงทำกันเป็นขบวนการเลยสินะ”
“คุณอาข้าใจผิด ไม่ใช่นะครับ ผมไม่ได้...”