บทละครโทรทัศน์ ทายาทอสูร ตอนที่ 16 หน้า 5
“ก็กดเรียกตั้งนาน ไม่เห็นมีใครไปเปิดประตูให้ ฉันก็เลยถือวิสาสะเข้ามาเลย” นัยน์เนตรนึกได้ คิดจะใส่ไฟ “เจอคุณน้าก็ดีแล้ว เนตรมีเรื่องสำคัญ แต่ไม่รู้ว่าควรจะพูดดีรึเปล่า คือว่า.. ที่มหาวิทยาลัย เค้าลือกันว่าอุ้ยหนีตามสนทรรศน์ไป เรื่องจริงรึเปล่าคะ”
“อุ้ยไม่มีทางทำอย่างนั้นแน่”
“ข่าวมั่วแล้วล่ะครับคุณเนตร คุณสนทรรศน์ต่างหากที่จับตัวคุณอุ้ยไปเรียกค่าไถ่”
“เรียกค่าไถ่ บ้าเหรอ! ไม่ใช่ซะหน่อย..เอ่อ เข้าใจผิดอะไรกันรึเปล่าคะ”
“คุณโอฬารเอาเงินไปไถ่ตัวตามที่มันเรียกร้องแล้ว โรจน์กับตำรวจก็ตามไป ตั้งแต่เมื่อคืน ป่านนี้ยังไม่กลับมาเลย”
นัยน์เนตรตกใจ ซวยแล้ว “ถึงตำรวจเลยเหรอคะ”
“อุ๊ย รถคุณโรจน์กลับมาแล้วค่ะ”
รถรัชโรจน์จอด รัชโรจน์กำลังจะเดินเข้าบ้าน
สุดาดวงรีบเข้าไปหามองหาวรินทร์ “อุ้ยล่ะ อุ้ยไม่มาด้วยเหรอ”
รัชโรจน์ส่ายหน้า “คนร้ายมันเอาเงินไป แต่ยังไม่ส่งตัวอุ้ยคืนมาครับ”
“ทำไมถึงเป็นอย่างนี้ แม่จะไปขอร้องสนทรรศน์ให้ปล่อยอุ้ยเอง”
“ไม่มีประโยชน์หรอกครับ เราติดต่อทางนั้นไม่ได้ ตอนนี้คุณพ่อกับสรรค์กำลังวางแผนอยู่กับตำรวจ ผมพาคุณยายใหญ่กลับมาก่อน”
“โธ่.. อุ้ย” สุดาดวงหมดแรง สว่างกับแก้วช่วยประคอง
“แต่ผมเชื่อว่าอุ้ยยังไม่เป็นไร คุณแม่ต้องเข้มแข็งนะครับ ผมต้องช่วยอุ้ยกลับมาอย่างปลอดภัยให้ได้”
“แม่จะไปสวดมนต์”
“แก้วดูแลคุณแม่ด้วย” แก้วรับคำประคองสุดาดวงไป นัยน์เนตรหลบแอบฟัง รัชโรจน์ถอนใจลงนั่งกุมขมับ นัยน์เนตรย่องออกมากะหนีออกไปเลย รัชโรจน์เงยหน้าเห็นเอ่ยปากถาม “เนตรมาตั้งแต่เมื่อไหร่”
“เอ่อ พอดีเนตรคิดถึงคุณยายเลยมาหา แต่ตอนนี้คงไม่เหมาะ เนตรว่าเนตรกลับเลยดีว่า”
“งั้นติดรถพี่ออกไปแล้วกัน พี่จะกลับไปที่สถานีตำรวจพอดี”
“ไม่ดีกว่าค่ะ เนตรไม่รบกวน พี่โรจน์จะได้ไม่เสียเวลา ตามหาตัวอุ้ยสำคัญกว่า เนตรลานะคะ” นัยน์เนตรไหว้ลา แล้วรีบร้อนออกไป
รัชโรจน์ผิดสังเกตกับอาการลุกลี้ลุกลน
นัยน์เนตรเดินไปถึงรั้ว รู้สึกว่ามีสายตาจับจ้อง เหลียวดูเห็นเงาตะขาบยักษ์ทาบอยู่ ไกลออกไปดาวเวียงยืนมองอยู่
นัยน์เนตรเดินโทรศัพท์เข้ามาหน้าบ้านเช่าด้วยความโกรธ แต่ไม่มีคนรับสาย “ทำอะไรไม่ใช้หัวคิด ฉันไม่ยอมซวยเพราะพวกแกหรอกนะ” แต่แล้วต้องชะงัก เพราะมีไทยมุงอยู่หน้าบ้านเช่า