บทละครโทรทัศน์ ทายาทอสูร ตอนที่ 14 หน้า 3
สนทรรศน์อึ้ง ทันใดเสียงไลน์ก็ดังที่โทรศัพท์ สนทรรศน์รีบเปิดดูเห็นข้อความที่วรินทร์ส่งมา “อุ้ยกำลังจะออกจากบ้านแล้วค่ะ”
สนทรรศน์หนักใจ นัยน์เนตรสังเกตเห็นความร้อนรนของสนทรรศน์ถามขึ้น “อุ้ยเหรอทรรศน์”
“ไม่ใช่หรอก เพื่อนมันทักมาน่ะ” สนทรรศน์ไม่สบตา รีบเก็บโทรศัพท์ นัยน์เนตรจ้องจับผิด
ทางด้านดาวเวียงตัดเล็บ ทาเล็บให้วรนาฎ เสร็จก็ค่อยๆ หวีผมให้ ดาวเวียงช่วยวรนาฎใส่เครื่องประดับเรียบร้อย
“คุณท่านเจ้าคะ อิฉันว่า...”
“ไม่ต้องพูด ข้าตัดสินใจแล้ว “ วรนาฏเดินไปหยิบผอบ เปิดดูมีเส้นผมและเล็บอยู่จำนวนหนึ่ง วรนาฎปิดผอบ ยื่นให้ดาวเวียง “เอ็งเอาผอบไปฝังเสียให้เรียบร้อย และคอยเฝ้าที่เรือนนี้ให้ดี “
“เจ้าค่ะ”
รัชโรจน์นั่งรอวรินทร์ที่ลงมาจากชั้นบนด้วยใบหน้าเครียด “พร้อมนะอุ้ย “
“อุ้ยน่ะพร้อมค่ะ แต่...”
“แต่อะไร อุ้ย อุ้ยต้องใจเย็นๆ ไม่งั้นแผนการที่อุตส่าห์คิดกันมา ก็เสียเปล่าทันที”
วรินทร์ยังไม่ทันพูดอะไรเสียงสุดาดวงดังขึ้นมา “แผนการอะไรงั้นเหรอ “
รัชโรจน์กับวรินทร์หันไปเห็นสุดาดวงที่แต่งตัวสวย เดินเข้ามาหา “คุณแม่”
“เราสองคนมีความลับอะไรรึเปล่า”
รัชโรจน์กับวรินทร์อึกอัก
“เอ่อ...เปล่านี่คะคุณแม่ “
“ไม่ต้องมาโกหก คุณยายใหญ่ท่านเล่าให้แม่ฟังหมดแล้ว”
รัชโรจน์กับวรินทร์อึ้ง ไปต่อไม่เป็น
นัยน์เนตรยังพยายามจับผิดสนทรรศน์ต่อ “แล้วนี่ตั้งแต่ทรรศน์กลับมา ได้เจออุ้ยบ้างรึยัง”
สนทรรศน์อ้ำอึ้ง รีบปฎิเสธ “ยังเลย เราเองก็ไม่อยากให้อุ้ยต้องเดือดร้อนเพราะเรามากไปกว่านี้”
“ถ้ามีอะไรที่เนตรช่วยได้ก็บอกนะ ยังไงซะเนตรก็อยู่ข้างทรรศน์”
“ขอบใจนะเนตร“
นัยน์เนตรรู้สึกเจ็บใจพยายามฝืนยิ้ม
เดชกับหนานจรวยค่อยๆ ปรากฎกายขึ้นในครัว บ้านสนทรรศน์ มีใบไม้ทัดหู
เดชชะโงกไปทางห้องโถง “เอาไงดีอาจารย์ นังคนสวยนี่ท่าทางไม่กลับง่ายๆ ไม่รู้จะมาเนื้อหอมอะไรตอนนี้ด้วยวะ”
“สนทรรศน์มันจัดการได้ เอ็งอยู่เฉยๆ เถอะ”
“โถ มันจะได้เรื่องอะไร ฉันว่าฉันออกไปเป่านะจังงังสะกดดีกว่ามั้ย”
เดชจะไปแต่หนานจรวยรั้งไว้ มือของเดชเลยปัดไปโดนข้าวของในครัวหล่น...เสียงดัง
“เสียงอะไรน่ะทรรศน์ มีใครอยู่ด้วยเหรอ”
เดชกับหนานจรวยตกใจ นัยน์เนตรรีบเข้ามาดู ตามด้วยสนทรรศน์ แต่ปรากฎว่าไม่มีใครอยู่ในห้องครัว
“มีใครที่ไหนล่ะ เราอยู่คนเดียว วันนี้เรานัดต่อพงษ์ไว้ คงต้องรีบไป เดี๋ยวเราส่งเนตรลงปากทางแล้วกัน”
นัยน์เนตรจำใจเดินออกไป สนทรรศน์โล่งอก