บทละครโทรทัศน์ ทายาทอสูร ตอนที่ 22 หน้า 4
มาณพบีบคอวรินทร์จนถอยหลังจนชิดกำแพง วรินร์รวบรวมกำลังพยายามแกะมือมาณพ จู่ๆมาณพก็หันไปทางประตูแล้วก็ร่างกระตุก ล้มลงไปนอนกับพื้น วรินทร์กุมคอตัวเอง ไอแค่กๆ นัยน์เนตรเปิดประตูเข้ามาในห้อง รัชโรจน์ตามมาติดๆ นัยน์เนตรเห็นร่างมาณพที่นอนเกร็งและตาเหลือกอยู่กับพื้น
นัยน์เนตรรีบวิ่งเข้าไปประคองร่างมาณพด้วยความตกใจ “คุณพ่อ!” เธอเขย่าร่างมาณพ “คุณพ่อ!” นัยน์เนตรพยายามเขย่าตัวมาณพให้รู้สึกตัว หันมามองวรินทร์อย่างเอาเรื่อง “แกทำอะไรพ่อฉันอุ้ย”
“อุ้ยไม่ได้ทำนะคะพี่เนตร อุ้ยแค่จะป้อนซุปให้คุณลุงเท่านั้น แล้วจู่ๆท่านก็ลุกขึ้นมาบีบคออุ้ย”
“พ่อฉันเนี่ยนะจะลุกขึ้นมาบีบคอแก ใครเชื่อก็โง่แล้ว แกจงใจจะฆ่าพ่อฉันต่างหาก”
“พี่ว่าอย่าเพิ่งคุยกันเลย รีบพาคุณลุงไปโรงพยาบาลก่อนเถอะ” พูดจบรัชโรจน์ก็เข้าไปอุ้มร่างมาณพจากอ้อมกอดนัยน์เนตรออกจากห้องไป
บุรุษพยาบาลเข็นเตียงมาณพเข้าห้องฉุกเฉิน พยาบาลกับหมอวิ่งตามเข้าไป นัยน์เนตร วรินทร์และรัชโรจน์วิ่งตามมาหยุดที่หน้าห้อง
“ญาติผู้ป่วยรอหน้าห้องก่อนนะคะ” พยาบาลปิดประตูห้องฉุกเฉิน
นัยน์เนตรหันมาต่อว่าวรินทร์ทันที “ถ้าพ่อฉันเป็นอะไรไป ฉันจะไม่มีวันอภัยให้พวกแกเด็ดขาด”
“อุ้ยไม่ได้ทำจริงๆนะคะพี่เนตร “
“โกหก! ถ้าแกไม่ได้เป็นคนทำ คุณพ่อก็คงไม่เป็นอย่างนี้”
ไใจเย็นๆก่อนซิเนตร อุ้ยไม่ทำอะไรอย่างนั้นหรอกนะ”
“พวกแกเป็นพี่น้องกัน ก็ต้องเข้าข้างกันอยู่แล้ว” นัยน์เนตรนึกขึ้นได้ “อ้อ ที่ไปช่วยฉันนี่ ก็เป็นแผนการที่จะให้น้องสาวแอบมาทำร้ายพ่อฉันสินะ”
“ไปกันใหญ่แล้วเนตร!”
ระหว่างนั้นที่ทั้งสามกำลังโต้เถียงกันอยู่ หมอก็เปิดประตูห้องฉุกเฉินออกมา
นัยน์เนตรรีบวิ่งเข้าไปหาหมอทันที “คุณพ่อปลอดภัยแล้วใช่มั้ยค่ะคุณหมอ คุณพ่อไม่ได้เป็นอะไรใช่มั้ยคะ”
“ผมขอแสดงความเสียใจด้วยนะครับ คนไข้หัวใจหยุดเต้นไปหลายชั่วโมง เกินกว่าที่ทางเราจะช่วยเหลือได้”
รัชโรจน์ฟังหมอแล้วรู้สึกสะกิดใจ
“คุณพ่อ!” นัยน์เนตรรีบวิ่งเข้าไปในห้องฉุกเฉินทันที วรินทร์จะทรุดลงกับพื้น รัชโรจน์ประคองไว้ทัน
วิญญาณวรรณานั่งคุกเข่าอยู่หน้าแท่นบูชา จ้องตุ๊กตาสังคโลกเขม็ง “บ่าวจัดการทุกอย่างตามที่นายท่านสั่งเรียบร้อยแล้วค่ะ “
“เอ็งทำได้ดีมาก”
วรรณาแสยะยิ้มออกมาอย่างสะใจ