บทละครโทรทัศน์ ทายาทอสูร ตอนที่ 23 หน้า 5
“เอ็งต่างหาก ที่ต้องการจากข้า“ นัยน์เนตรหันหยุดมองที่ตุ๊กตาสังคโลก “ทุกสิ่งที่เอ็งต้องการ ข้าจะเป็นผู้บันดาลให้ เงิน อำนาจ แม้แต่ผู้ชายที่เอ็งรัก จักกลับมาเป็นของเอ็ง อย่างที่เอ็งต้องการ เอ็งจะไม่มีวันแก่ ไม่มีวันตาย หากเอ็งยอมเป็นทายาทของข้า”
“แก แกคืออสูร...ที่อยู่ในร่างคุณยายใหญ่”
“วรนาฎมันโง่ มันยอมตายในร่างที่ผุพัง เอ็งต่างหากที่เหมาะจะเป็นทายาทคนต่อไปของข้า”
“ไม่ ฉันไม่เป็น...”
“คิดดูให้ดี นัยน์เนตรว่าจะอยู่อย่างผู้แพ้หรือว่าผู้ชนะ “
นัยน์เนตรจ้องมองอสูร สับสน
วันใหม่ ที่ดาดฟ้าอาคารออฟฟิศทาวเวอร์ ข้อความบนผนัง “คุณไม่รักนี นีขอตาย ลาก่อน คุณโอฬาร” โอฬารยืนมอง อยู่ด้านหลังเทปกั้นพื้นที่ สีหน้าโอฬารผิดหวัง เครียด อิดโรย
รัชโรจน์คุยอยู่กับสารวัตร สภาพของรัชโรจน์ก็อิดโรยพอๆกัน “ผมยืนยันอีกครั้งนะครับสารวัตร ผมอยู่กับท่านตอนเกิดเหตุคุณพ่อของผมท่านบริสุทธิ์”
“ครับ เราสอบสวนทุกประเด็นแล้ว ตอนนี้ยังไม่พบหลักฐานอื่นที่เกี่ยวโยงถึงคุณโอฬาร คุณโอฬารก็ยังเป็นผู้บริสุทธิ์”
“ขอบคุณมากครับสารวัตร”
รัชโรจน์เดินเข้ามาหาพ่อ โอฬารเหลือบมองลูกชาย หนักใจ “เราต้องทำทุกวิธีเพื่อปิดข่าว ไม่งั้นขายไม่ออก พ่อหมดตัวแน่”
“เรื่องนักข่าวไม่น่าห่วงหรอกครับ ยังไงก็เจรจากันได้ แต่ถ้าหลุดไปในโซเชียลมีเดีย เราคงจะควบคุมได้ยาก”
“ทำไมมันต้องเกิดเรื่องแบบนี้ด้วยนะ พ่อไปทำเวรทำกรรมอะไรไว้ มันถึงมีแต่เรื่องไม่จบไม่สิ้น”
“ใจเย็นเถอะครับ ค่อยๆคิด ผมว่าคุณพ่อกลับบ้านก่อนจะดีกว่า“
โอฬารรู้สึกผิด “พ่อยังไม่กล้ากลับไปเจอหน้าแม่ พ่อขออยู่สะสางปัญหาที่นี่ก่อน เออ โรจน์”
“ครับ”
“อย่าบอกเรื่องนี้ให้แม่กับทุกคนที่บ้านรู้นะ แล้วก็ฝากดูแลแม่แทนพ่อด้วย”
รัชโรจน์จำใจรับปาก แต่อดเป็นห่วงพ่อไม่ได้ โอฬารเป็นกังวล หาทางออก
สนทรรศน์เดินมาที่หน้าประตูบ้านด้านใน พูดมือถือไปด้วย “ร้ายแรงขนาดนั้นเลยเหรอครับ อาจารย์.... อุ้ยค้างอยู่กับคุณอาสุครับ ผมแยกมาดูคุณยายใหญ่เพราะเมื่อคืนท่านไม่สบายก็อาการไม่ค่อยดีครับ ตอนนี้ผมแวะมาเอาเสื้อผ้าที่บ้าน เดี๋ยวจะกลับเข้าไปที่เรือนปั้นหยา ครับๆ ถ้ามีอะไรผมจะรีบโทรบอก” สนทรรศน์ชะงักเห็นรอยงัดที่หน้าประตู รีบเปิดเข้าในบ้าน