รีเซต

บทละครโทรทัศน์ บ่วงบรรจถรณ์ ตอน 8 หน้า 2

บทละครโทรทัศน์ บ่วงบรรจถรณ์ ตอน 8 หน้า 2
Entertainment Report_1
3 พฤศจิกายน 2560 ( 11:26 )
3M
บ่วงบรรจถรณ์ ตอน 8
16 หน้า

“คิดว่าจะรอดพ้นสายตาทหารไทยเหรอ”

“ถ้าคนของอูซอถูกทรมานจนตายในค่ายทหารที่เราควบคุมไม่ได้ เมืองเวียงขินไม่สงบแน่”

“อูซอเข้ามาในหอคำได้ ก็ไม่มีคำว่าสงบอีกแล้ว”

“ใครขอความเห็น ?” เจ้านางเรืองระยับมองซานแปงด้วยสายตาดูถูกดูแคลน

เจ้านางตองริ้วเลื่อนมือไปกุมมือซานแปง บีบแน่นราวกับต้องการให้อดทน ซานแปงจึงต้องสกัดกลั้นความไม่พอใจไว้

“ตั้งแต่แพรนวลปรากฏตัว หอคำก็มีแต่เหตุร้ายทุกวัน”

“ถ้าจะหาตัวคนผิด.. ตองริ้วผิดเองที่ไม่ยอมแต่งงานกับอูซอ”

“แล้วไม่คิดว่าอูซอจะส่งแพรนวลมาสืบเรื่องของน้องตองริ้วบ้างเหรอ ?”

“ถึงแม่หญิงแพรนวลจะเพิ่งมาเวียงขินไม่นาน  ผมก็รู้สึกได้ว่าเธอไม่มีเล่ห์เหลี่ยมมารยา  ผิดกับบางคน.. ยิ่งรู้จักก็ยิ่งน่าสงสัยในความจริงใจ”

“หลาวเปิง” เจ้านางเรืองระยับโกรธหลาวเปิงจนตัวสั่น ก่อนจะเดินสะบัดออกไป เจ้านางตองริ้วชำเลืองมองซานแปงอย่างไม่สบายใจ

 

หน้าห้องนอนตองริ้ว ซานแปงเดินมาส่งเจ้านางตองริ้วหน้าห้องนอน เห็นสีหน้าเครียดของเจ้านางตองริ้ว

“กังวงเรื่องอูซอหรือเจ้านางเรืองระยับ”

เจ้านางตองริ้วทอดถอนใจ “ทำไมความรักของเราถึงมีอุปสรรคแบบนี้”

“ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น..” ซานแปงจับมือเจ้านางตองริ้ว “เราจะฝ่าฟันปัญหาและอุปสรรคไปด้วยกัน”

เจ้านางตองริ้วยิ้มให้ซานแปงอย่างรู้สึกมีกำลังใจขึ้น

 

ระเบียงชั้นบนหอคำ เจ้านางเรืองระยับยืนมองกำลังทหารวังเวียงขินเฝ้าเวรยามตามจุดต่าง ๆ และเดินตรวจรอบหอคำกันอย่างเข้มแข็ง  จำนวนทหารมีมากกว่าปกติ ทองเพ็งเห็นสีหน้าและแววตาดุกร้าวของเจ้านางเรืองระยับจึงอยู่เงียบ ๆ ไม่กล้าออกความเห็น เจ้านางเรืองระยับกำลังนึกถึง

เจ้านางตองริ้วทำแผลให้ซานแปงและกลับมาคืนดีกันอีกครั้ง

เจ้านางตองริ้วเห็นนาฬิกาของหลาวเปิงอยู่กับแพรนวล

สายตาร้ายลุกวาวของเจ้านางเรืองระยับ เต็มไปด้วยความอาฆาตแค้น


16 หน้า