บทละครโทรทัศน์ บ่วงบรรจถรณ์ ตอน 20
ดัดแปลงจากบทประพันธ์ของ กีรตี ชนา บทโทรทัศน์ ชลนภัสส์ จันทรังษี จีรนุช ณ น่าน
บาร์หรู ในโรงแรม เขตต์นั่งดื่มวิสกี้ปรับทุกข์กับสุนัยตรงหน้าเคาน์เตอร์บาร์ น้ำเสียงเขตต์เริ่มอ้อแอ้ เมา
“พี่เป็นคนเห็นแก่ตัวอย่างที่พี่ภาคพูดจริง ๆ แต่พี่จะไม่หย่ากับแพร... ชีวิตพี่ขาดแพรไม่ได้”
“ผมเห็นใจพี่เขตต์ แต่ไม่รู้จะช่วยยังไง”
“ช่วยดื่มเป็นเพื่อนพี่ก็พอ” เขตต์ยกแก้ววิสกี้ขึ้นมาชนแก้วกับสุนัย แล้วยกแก้วดื่มวิสกี้รวดเดียวจนหมด ก่อนจะวางแก้วเปล่า หันไปสั่งบาร์เทนเดอร์ “เอามาอีกแก้ว”
สุนัยห้ามด้วยความเป็นห่วง “ดื่มเยอะแล้วนะครับ”
“ถ้าไม่เมา พี่คงฟุ้งซ่านกว่านี้”
เขตต์รับวิสกี้แก้วใหม่จากบาร์เทนเดอร์มายกขึ้นดื่มอีก จนหมดแก้ว ท่าทางเขตต์เริ่มมึนมากกว่าเดิม
สุนัยกลุ้มใจแทน “ถ้าพี่เขตต์ไม่หย่ากับคุณแพร แล้วคุณนาตกับเด็กล่ะครับ” เขตต์ครุ่นคิด
หน้าห้องพักนาตยา นาตยาประหลาดใจ เมื่อเปิดประตูมาเจอเขตต์ยืนโอนเอนอยู่หน้าห้องพัก กลิ่นเหล้าคลุ้งกระจายไปทั่ว “คุณเขตต์ดื่มมาเหรอคะ ?”
เขตต์เมามาก “นิดหน่อย” เขตต์ยืนทรงตัวไม่อยู่ เซไปพิงประตู นาตยารีบเข้าไปประคองแขนเขตต์ไว้ด้วยความเป็นห่วง “ไหวมั้ยคะ”
“ผมจะรับผิดชอบเด็กในท้อง แต่เรื่องระหว่างเราต้องจบ”
“นาตเข้าใจค่ะ ขอบคุณที่เมตตานาตกับลูก”
นาตยาเสแสร้งเจียมตัว ยกมือกราบลงบนอกของเขตต์ ซาบซึ้งใจมาก เขตต์เห็นนาตยาเงยหน้าขึ้นมากลายเป็นแพรนวล “แพร...” เขตต์รวบตัวนาตยามากอด เมาจนคิดว่านาตยาเป็นแพรนวล
“ผมรักแพรคนเดียว... ยกโทษให้ผมนะครับ” แววตานาตยาเจ้าเล่ห์ สบโอกาส “เข้าไปพักข้างในก่อนนะคะ”
ท่าทางเขตต์ไม่ขัดขืน นาตยาจับแขนข้างหนึ่งของเขตต์มาพาดคอไว้ แล้วประคองเขตต์เข้าห้องไป
ในห้องพักนาตยา เขตต์ เห็นแพรนวลประคองให้เขานอนลงบนเตียง นาตยารีบไปเอาผ้าขนหนูผืนเล็กชุบน้ำบิดหมาด แล้วกลับมาเช็ดใบหน้าเขตต์เบา ๆ เรื่อยลงมายังช่วงลำคอ หวังให้สร่างเมา
“แพรให้อภัยผมแล้วใช่มั้ย ?”