รีเซต

บทละครโทรทัศน์ บ่วงบรรจถรณ์ ตอน 10 หน้า 5

บทละครโทรทัศน์ บ่วงบรรจถรณ์ ตอน 10 หน้า 5
aomyut
5 พฤศจิกายน 2560 ( 17:02 )
3M
บ่วงบรรจถรณ์ ตอน 10
17 หน้า

“อยากรนหาที่ตาย ฉันจะได้ฝังมันตรงนี้”

อูซอสีหน้าเข้มจริงจัง ถือปืนวิ่งออกจากที่ซ่อน ยิงเข้าใส่หลาวเปิงอย่างท้าทาย ปัง ๆ ๆ

“ลูกผู้ชาย.. อย่ามุดหัวอยู่ในที่ซ่อน”

หลาวเปิงแยกตัวออกไป ยิงตอบโต้อูซอราวกับรับคำท้า พันตรีประกิตกับครูบุญสิงห์ร้องห้ามไม่ทัน

“น้องสาวฉันอยู่ไหน”

“ฉันทะนุถนอมผิวนุ่มของเจ้านางตองริ้วเป็นอย่างดี” อูซอออกมายืนประจันหน้าหลาวเปิงอย่างไม่เกรงกลัว เก็บปืนก่อน หลาวเปิงแค้นมาก เก็บปืน แล้วพุ่งเข้าหาอูซอต่อสู้กันด้วยมือเปล่า อูซอเบี่ยงตัวหลบสวยงามแล้วหมุน ตัวปล่อยหมัดเข้าเล่นงานหลาวเปิงสองสามครั้งติดกัน หลาวเปิงกระโดดหลบได้อย่างว่องไว หลาวเปิงกับอูซอต่อสู้กันด้วยมวยล้านนาและมวยปะเด็ง ผลัดกันรุก ผลัดกันรับ อย่างไม่มีใครยอมกัน ส่วนอองเฮียนยิงตอบโต้พวกหลาวเปิง คอยมองอูซอไปด้วยความเป็นห่วง หลาวเปิงหมุนตัวฟันศอกเข้าใส่อูซอจนอูซอพลาดท่าล้มลง อูซอจึงกระชากปืนออกมาจะยิงหลาวเปิง แต่หลาวเปิงตวัดขาเตะปืนในมืออูซอลอยขึ้น  แล้วยื่นมือขึ้นไปรับปืนที่ตกลงมาได้อย่างคล่องแคล่ว  แล้วเอาปืนนั้นจ่อหน้าผากอูซอที่คุกเข่าอยู่ “ยิงสิ”

“จายหลาวเปิง.. อย่า” พันตรีประกิต ครูบุญสิงห์รีบวิ่งเข้ามาห้ามหลาวเปิง ขณะที่ทหารทั้งสองฝ่ายหยุดชะงักเมื่อเห็นอูซอพลาดท่าเสียทีให้หลาวเปิง ซานแปงประคองกอดเจ้านางตองริ้วออกมา เห็นว่าฝ่ายตัวเองกำลังได้เปรียบ  “ถ้าอูซอเป็นอะไรไป.. พ่อของอูซอต้องยกกองกำลังมาถล่มเวียงขินแน่”

“จะปล่อยให้มันมีโอกาสกลับมาทำร้ายพวกเราอีกทำไม”

ครูบุญสิงห์เดินเข้าหาหลาวเปิงช้า ๆ ก่อนจะจับมือหลาวเปิงข้างที่ถือปืน พร้อมขอร้อง

“นึกถึงความสงบสุขของบ้านเมืองเข้าไว้” หลาวเปิงคิดหนัก จำใจยอมลดปืนลงเพราะเห็นแก่ครูบุญสิงห์

พันตรีประกิตประกาศกร้าวกับอูซอ “ตอนนี้เวียงขินอยู่ภายใต้การปกครองของไทย ผมจะไม่ยอมให้ใครทำร้าย

คนในเมืองนี้” พันตรีประกิตย้ำ “คุณต้องสัญญาว่าจะไม่ก่อเรื่องวุ่นวายอีก” อูซอลุกขึ้น จ้องหลาวเปิงเขม็ง

“ทหารไทยถอนทัพกลับเมื่อไหร่.. ฉันจะเผาเมืองนี้ให้ราบ”

พันตรีประกิตเตือนเสียงกร้าว “อูซอ !”

อูซอเย่อหยิ่ง ทระนงตน หันไปบอกอองเฮียนและเหล่าทหารอูซอ “เตรียมเดินทางกลับ”

พันตรีประกิตกับครูบุญสิงห์ชำเลืองมองกัน ยังพอโล่งใจได้บ้าง หลาวเปิงมองจับผิดอูซอ ไม่ไว้ใจเลยสักนิด

 

ตอนเช้า ครัวบ้านที่เชียงราย เขตต์กำลังทอดไข่ดาวในกระทะด้วยความชำนาญ ไม่สะทกสะท้านต่อน้ำมันที่กระเด็นใส่มือเป็นระยะ โดยมีคำแดงกับแหลมทองเป็นลูกมือช่วยเขตต์ทำอาหารเช้าในครัว


17 หน้า