บทละครโทรทัศน์ บ่วงบรรจถรณ์ ตอน 22 หน้า 3
ห้องนอนเจ้านางเรืองระยับ เจ้านางเรืองระยับเอาเสื้อผ้าไหมแพรสีแดงของอูซอมาทาบทับตัว มองตัวเองในกระจกโต๊ะเครื่องแป้ง ยิ้มพึงพอใจ เสียงประตูห้องเปิดออก เจ้านางเรืองระยับเข้าใจว่าเป็นทองเพ็ง พูดโดยไม่หันไปมอง “ชุดนี้เข้ากับสีผิวฉันไหมทองเพ็ง”
เจ้านางเรืองระยับมองกระจก เห็นแพรนวลเดินเข้ามายืนอยู่ข้างหลัง เจ้านางเรืองระยับหันไปมองทางด้านหลัง ตกใจมาก “แพรนวล”
แพรนวลยิ้มกริ่ม ย้อนคำพูดเจ้านางเรืองระยับ “กลัวเหรอ ?”
เจ้านางเรืองระยับคอแข็ง เชิด ๆ กลบเกลื่อนอาการตกใจ
ห้องนอนเจ้านางตองริ้ว เจ้านางตองริ้วบอกจันสมที่กำลังจัดเตรียมเครื่องประดับสำหรับเจ้าสาวในพิธีแต่งงานกับนางในหอ “ฉันจะไปชวนพี่เรืองระยับมาอาบขมิ้นด้วยกันตอนเช้ามืด”
“จันสมไปบอกให้ก็ได้ค่ะ”
“ฉันไปเองดีกว่า เดี๋ยวพี่เรืองระยับเห็นจันสม แล้วจะหงุดหงิดอีก”
ห้องนอนเจ้านางเรืองระยับ แพรนวลมองเสื้อผ้าไหมแพรสีแดงและสายตาร้ายลึกของเจ้านางเรืองระยับ สายตาที่แพรนวลจดจำได้ไม่มีวันลืม
เจ้านางเรืองระยับยืนใจเย็น มองแพรนวลทรุดล้มลงอย่างเจ็บปวดเพราะถูกแมงป่องต่อย
เจ้านางเรืองระยับยิ้มพราย มองแพรนวลทรุดลงเพราะดื่มเครื่องดื่มผสมยานอนหลับ
แพรนวลก้าวไปยืนประจันหน้าเจ้านางเรืองระยับ
“เจ้านางเอาแมงป่องมาซ่อนในชุดของอูซอและวางยานอนหลับฉัน”
“แล้วไง ?” เจ้านางเรืองระยับหยิ่งผยอง ทรงอำนาจ ไม่สะท้านต่อสิ่งที่ทำกับแพรนวล แพรนวลเงื้อมือตบหน้าเจ้านางเรืองระยับสุดแรง จนเจ้านางเรืองระยับหน้าหัน เจ้านางเรืองระยับสะบัดสายตาจ้องแพรนวลด้วยความกราดเกรี้ยว โกรธมาก “ไม่มีใครกล้าตบหน้าฉัน”
“หัดโดนซะบ้าง เผื่อความสูงศักดิ์จะลดลง”
แพรนวลถูกเจ้านางเรืองระยับเอาคืนด้วยการตบหน้ากลับฉาดใหญ่ จนทำให้เซเสียหลักเล็กน้อย
“ฉันจะฆ่าหล่อน!”
“เจ้านางฆ่าฉันได้แต่ฆ่าความจริงไม่ได้”
เจ้านางเรืองระยับพุ่งเข้าหาแพรนวล แต่แพรนวลกลับกระชากตัวเจ้านางเรืองระยับไปหยุดอยู่ตรงหน้ากระจก จ้องมองเจ้านางเรืองระยับด้วยสายตาเอาจริง ไม่ยอมอีกต่อไป