บทละครโทรทัศน์ หัวใจปฐพี ตอนที่ 8 หน้า 2
มาเฟียถาม “แล้วพวกสัตว์ป่าล่ะ”
“ผมหาให้ได้อยู่แล้ว”
อาร์มเสริม “เหลือเวลาอีกตั้งสองวัน ทุกอย่างพร้อมส่งให้แน่นอน”
“ผมจะให้ลูกชายผมเป็นคนจัดการส่งของให้เองครับ คุณแค่ไปรอรับของที่โกดังก็พอ” เดวิดหันไปบอกอาร์ม “จัดการให้เรียบร้อยล่ะ”
อาร์มยิ่งอย่างมั่นใจ “ผมไม่เคยทำให้ Dad ผิดหวังอยู่แล้วนี่ครับ”
เดวิดยิ้มพยักหน้ารับ ห่วงแค่เรื่องความใจร้อนของอาร์ม เรนนั่งเงียบไม่พูดอะไร
พสุ และภูริช อยู่ในห้องติดกัน ทั้งคู่แอบสะกดรอยตามและแอบฟังการสนทนาอยู่ที่ข้างห้องและได้ยินเรื่องราวทั้งหมด พสุและภูริช ยิ้มพอใจ ยกถ้วยชาเขียวมาชน เชียร์กัน
เรน เดวิด และอาร์ม ต่างมองไปที่ผนังห้องข้างๆ เรนพยักหน้าบอกเดวิดเป็นเชิงว่าพวกพสุติดกับดักเรียบร้อยแล้ว เดวิด อาร์ม มาเฟียคู่ค้าต่างยิ้มอย่างพอใจ
อาร์ม หัวเราะเยาะพสุอย่างสะใจ “รถคันนี้ มันก็แค่ตัวล่อสำหรับถ่วงเวลาแกเท่านั้นแหละ” เขาตบบ่าพสุอย่างเยาะเย้ย ก่อนหันไปทางตำรวจที่ยืนอยู่ห่างๆ พูดเสียงดัง “ถ้าผมไม่มีความผิดอะไร ขอตัวกลับเลยนะครับคุณตำรวจ”
พสุได้ยินที่อาร์มพูดก็ทำหน้านิ่ง ๆ ไม่สนใจ เอามือหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาภูริช “ทางนี้ไม่มีของกลาง ทุกอย่างเป็นไปตามแผน จัดการทางนั้นได้เลย”
อาร์มได้ยินที่พสุพูดก็แปลกใจ อึ้งพูดอะไรไม่ออกได้แต่คิ้วขมวดอย่างสงสัย
พสุยิ้มเยาะก่อนที่จะพูดต่อ “ผมก็รู้อยู่แล้วว่าคุณเป็นตัวหลอก ผมแค่แกล้งเล่นละครตามน้ำเพื่อให้พวกคุณตายใจก็เท่านั้น”
พสุยิ้มมุมปากอย่างผู้ชนะ ในขณะที่อาร์มยังคงงงว่ารู้ได้ยังไง
ภาคินที่ยืนอยู่ข้างๆ อยากเยาะเย้ยอาร์มเพื่อความสะใจเผลอพูดหลุดปาก “พวกฉันแค่แอบโหลดโปรแกรมดักฟังใส่มือถือ..” แต่พูดยังไม่ทันจบพสุก็ใช้ศอกกระแทกภาคิน ไม่ให้ภาคินพูดมากเกินไป ภาคินรีบเอามือปิดปากตัวเองทันทีที่รู้ว่าตัวเองหลุดพูดแผนการให้ศัตรูรู้
อาร์มตาเบิกโพลงอย่างประหลาดใจ กำมือแน่นด้วยความโกรธ
“คุณพ้นจากข้อกล่าวหาแล้ว แต่คาดว่าคุณเดวิดไม่น่าจะรอด” พสุหันไปทางตำรวจที่ยืนอยู่ไม่ห่าง “ไปกันได้แล้วครับ”
อาร์มอึ้งไป โมโหมาก “แก!”
พสุเดินตรงไปหาพวกตำรวจแล้วก็เริ่มถอนกำลังออกจากโกดัง
อาร์มหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาถือไว้อย่างเจ็บใจก่อนจะเขวี้ยงลงพื้นแล้วกระทืบโทรศัพท์จนละเอียด รู้สึกโมโหที่พลาดท่าพวกพสุ เป็นห่วงเดวิดขึ้นมาทันที