รีเซต

บทละครโทรทัศน์ หัวใจปฐพี ตอนที่ 14 หน้า 4

บทละครโทรทัศน์ หัวใจปฐพี ตอนที่ 14 หน้า 4
24 มีนาคม 2558 ( 10:30 )
357.9K
หัวใจปฐพี ตอนที่ 14
14 หน้า

เอวาเดินมาเปิดประตูเพราะมีเสียงเคาะห้องพอเปิดประตูมาเรนก็ยืนยิ้มให้อยู่ “พี่เรน” เอวากระโดดกอดเรนอย่างดีใจ เรนกอดเอวาตอบ ทั้งคู่เดินเข้ามาในห้องนอนแล้วปิดประตูห้อง เอวาพาเรนมานั่งคุยที่เตียง “ดีใจจังเลยพี่เรนกลับมาแล้ว เอวาคิดถึ๊ง คิดถึง”

“พี่ก็คิดถึงเราเหมือนกันจ้ะ”

เอวาแกล้งถาม “ตกลงพี่เรนไปทำธุระที่ไหนมาคะ”

“ก็ไปทำงานให้ Dad ตามปรกตินั่นล่ะ แล้วนี่เรานึกยังไงจะไปทำงานที่ภูสรวงคนเดียว รู้มั้ยเค้าเป็นห่วงกันทั้งบ้าน”

“พี่เรนอย่ามาห้ามเอวาอีกคนเลยนะคะ เอวาไม่ได้ย้ายไปอยู่ที่โน่นซะหน่อย” เอวาคิดถึงสิ่งที่เดวิดทำ แล้วก็รู้สึกเศร้าใจ “เอวาแค่ช่วยปลูกป่าทดแทน ที่พวกตัดไม้ทำลายไป แล้วก็หาทางเปลี่ยนความคิดของพวกชาวบ้านที่ยอมช่วยพวกนายทุน ก็เท่านั้นเองค่ะ” 

เรนพยักหน้ารับรู้สึกแปลกๆ กับคำตอบของเอวาได้แต่ยิ้มรับ “งั้นก็ตามใจเรา”

เอวาทำเป็นชวน “ถ้าพี่เรนว่างไปช่วยเอวาก็ได้นะคะ”

เรนยิ้มบางๆพยักหน้าเป็นการตอบรับ เอวามองเรนพยายามจับพิรุธเหมือนกัน ทั้งคู่ยิ้มให้กันโดยต่างฝ่ายไม่รู้ว่าอีกฝ่ายมีนัยแฝง

 

เดวิดเดินวนไปวนมาอย่างใช้ความคิด โดยมีอาร์มกับตุลย์รอฟังคำสั่งของเดวิด

เดวิดหยุดเดินแล้วหันไปมองทางทั้งคู่ “ถ้ามันยอมปล่อยตัวเรนกลับมา แสดงว่าอีกไม่นานไอ้พสุมันต้องกลับมากรุงเทพเพื่อหาทางช่วยไอ้ศักดิศรแน่ๆ นี่เป็นโอกาสดีที่เราจะจัดการกับมัน”

อาร์มกับตุลย์พยักหน้ารับ  

 

เช้าวันต่อมา ที่ห้องประชุม ภูริช ทิชา ภาคินและอธิบดียิ่งยศนั่งกันอยู่ในห้องประชุมสีหน้าเครียดกันทุกคน

อธิบดียิ่งยศเอ่ยขึ้น “ผู้ใหญ่ในกระทรวงโทรถามผมเรื่องดินแล้ว” ภูริชคิ้วขมวด ส่วนทิชากับภาคินมองหน้ากันเครียดๆ “ผมคงยื้อเวลาได้ไม่มากนัก เราคงต้องหาทางตามตัวศักดิศรกลับมาให้ได้เร็วที่สุด”

ภูริชอาสา “ไม่ต้องห่วงครับท่าน ผมจะทำทุกอย่างไม่ให้ท่านกับพี่ดินต้องเดือดร้อนครับ”

 

พสุสะพายเป้ด้วยสีหน้าเครียดลงมาจากชั้นสอง 

ปู่พิทักษ์ที่นั่งอ่านหนังสือพิมพ์อยู่ที่โต๊ะรับแขกมองพสุอย่างแปลกใจ “เราจะไปไหน อย่าบอกนะว่าจะกลับกรุงเทพแล้ว” 

“น้องที่กรมโทรมาบอกว่าท่านอธิบดีโดนผู้ใหญ่ที่กระทรวงกดดัน ผมไม่อยากให้ท่านต้องมาเดือดร้อนเพราะผม เลยตัดสินใจกลับดีกว่า”  

ปู่พิทักษ์ข้องใจ “เรายังหาตัวพยานที่หายไปไม่ได้เลยไม่ใช่เหรอ” 


14 หน้า