บทละครโทรทัศน์ เจ้าเวหา : ฝั่งน้ำจรดฝั่งฟ้า ตอนที่ 8

ช่วงเช้ามืด ที่บ้านนาวิน คนสวนกำลังกวาดใบไม้ ทุเรียนเดินถือถาดใส่ของใส่บาตรที่เตรียมไว้ออกมา วางที่โต๊ะเล็กๆ ที่ปูผ้าเรียบร้อยตรงหน้าบ้าน ทุเรียนหาวนอนแล้วหันไปพูดกับคนสวนที่กวาดใบไม้อยู่ไม่ไกล “มากวาดแถวนี้ก่อนสิจ๊ะ ... เดี๋ยวคุณผู้หญิงจะลงมาใส่บาตรแล้ว” คนสวนเดินมากวาดใบไม้ตรงบริเวณที่ทุเรียนสั่ง นาวินแต่งตัวเท่ดูดี เดินออกมาจากบ้าน ทุเรียนหันไป เห็นก็รีบวิ่งไปหาเรียกไว้ “พี่ตี๋...พี่ตี๋...”

นาวินหยุดเดินหันมายิ้มอารมณ์ดี“ตื่นแต่เช้านะ พี่ทุเรียน”

“ทุเรียนก็ตื่นอย่างนี้ทุกวันแหละค่ะ...ต้องเตรียมของใส่บาตรให้คุณแม่...พี่ตี๋จะรีบไปไหนแต่เช้าอย่างนี้คะ”

“ก็มีธุระน่ะสิ”

นาวินทำท่า จะเดินไปทุเรียนเรียกไว้อีกอย่างเป็นห่วง“พี่ตี๋...เดี๋ยวค่ะอย่าเพิ่งไป แน่ใจเหรอคะว่าไปไหว เมื่อคืนก็กลับมาดึกแล้วจะไปแต่เช้าอีก”

“พี่ทุเรียนนี่น่าไปเป็นสายลับนะ หาข่าวเก่งจริงๆ ไม่ต้องห่วงหรอกน่า อดนอนแค่นี้เรื่องเล็ก เคยไม่นอนสาม วันยังเฉยๆ ไปละ” นาวินหัวเราะขำพี่เลี้ยง แล้วรีบเดินไป

ทุเรียนทำท่าร้อนใจเดินตามไปอีก“แล้วเย็นนี้จะกลับมาทานข้าวไหมคะ”

นาวินหันมาตอบ“ยังไม่แน่...” เขาเดินไปขี่มอเตอร์ไซค์ที่คนรถเอามารอไว้ออกไป

ทุเรียนมองตามอดยิ้มชื่นชม ไม่ได้

นาวินขี่มอเตอร์ไซค์เข้ามาจอดในที่จอดรถของโรงพยาบาล ชายหนุ่มลงจากรถถอดหมวกกันน็อกออก พยาบาลสาวรุ่นๆ พากันมองแล้วซุบซิบอย่างชื่นชม ...

บนตึกผู้ป่วย บริเวณเคาน์เตอร์พยาบาล พยาบาล 2-3 คนกำลังเตรียมยาให้คนไข้ นาวินออกมาจากลิฟต์ ในมือมีถุงปาท่องโก๋ กับน้ำเต้าหู้มาด้วย

นาวินเดินมาที่เคาน์เตอร์พยาบาล“ขอโทษครับ”

พยาบาลคนนึงหันมาพอเห็นนาวินก็ยิ้มให้“มาเยี่ยมใครคะ”

“ผมมาหาคุณหมอช่อฟ้าครับ แต่ไม่รู้ว่าจะไปหาตรงไหน ผมเคยมาพบหมอแต่ที่นี่”

“ที่นี่ก็ได้ค่ะ ปกติหมอจะขึ้นวอร์ดทุกเช้า” พยาบาลดูนาฬิกา “อีกสักครู่ก็คงมาค่ะ เชิญนั่งรอตรงนั้นก่อนค่ะ จะลองโทรตามดู”

“ขอบคุณครับ” นาวินเดินไปนั่งรอตรงโถงรับแขกแถวๆ นั้น

พยาบาลโทรศัพท์หาช่อฟ้า“สวัสดีค่ะหมอ มีแขกมารอพบอยู่ที่วอร์ดชั้น 15 ค่ะ…ค่ะ...ค่ะหมอ” จากนั้นวางหูโทรศัพท์ แล้วหันมาบอกนาวิน “คุณหมอบอกว่าให้คุณรอสักครู่นะคะ”

คลิก ชมละครย้อนหลัง เจ้าเวหา ตอน ฝั่งน้ำจรดฝั่งฟ้า ตอนล่าสุดได้ที่นี่