บทละครโทรทัศน์ เจ้าเวหา : ฝั่งน้ำจรดฝั่งฟ้า ตอนที่ 10 หน้า 5
“จ้ะ...ย่าทำเอง...อร่อยนะ”
“ไม่รอช่อก่อนเหรอครับ” เจษฎาลังเล
อุบลยิ้มเอ็นดูเมื่อพูดถึงช่อฟ้า“โอ๊ย...ไม่ต้องไปรอเค้าหรอก...ย่าน่ะต้องทานตรงเวลาไม่อย่างนั้นท้องมันอืด...นี่ก็ทานข้าวต้ม...ทานด้วย กันนะ เดี๋ยวย่าไปตักข้าวต้มมาให้” อุบลไม่รอฟังคำตอบเดินกระฉับกระเฉงดข้าไปในครัว
เจษฎามองกับข้าวบนโต๊ะอาหารเห็นเป็นกับข้าวธรรมดาๆ ซึ่งมีไม่กี่อย่างก็ทำหน้ากินไม่ลง ...
ที่ทำการหน่วยซีล บดินทร์ วิชิต บุญธรรม และพงศ์นรินทร์ กำลังเตรียมชุดดำน้ำอย่างจริงจัง นาวินเดินมา ดูเอ่ยถามขึ้น “พร้อมไหม”
“เหลืออีกนิดหน่อยครับพี่...” บดินทร์เอ่ยตอบ
“ไม่เป็นไร...ยังมีเวลากว่าเรือจะออกก็ประมาณสี่ทุ่ม”
“ผมนัดให้รถมารับพวกเราสองทุ่มตรงครับ” บดินทร์บอกกำหนดการ
นาวินคิดนิดหนึ่งแล้วพยักหน้าแล้ว เดินออกไป
วิชิตจัดของบางส่วนเสร็จแล้วเอ่ยถาม “พี่บดินทร์...คราวนี้ไปกี่วันครับ”
“คงไม่กี่วันหรอก เดี๋ยวขึ้นเรือไปก็รู้เอง..ถามทำไม”
“เป็นห่วงเมียจัง ใกล้คลอดแล้วน่ะครับ...”
บดินทร์มองหน้าวิชิตยิ้มๆ“แล้วอย่างนี้จะไปหรือเปล่า”
“ไปครับพี่...”
พงศ์นรินทร์ท้วง “แน่ใจนะ...ถ้าไม่อยากไปก็ไม่มีใครว่าหรอก”
วิชิตคิดนิดหนึ่ง “ไปครับพี่...ผมแน่ใจว่าไม่มีปัญหา”
บดินทร์ถามย้ำ“ต้องแน่ใจนะ...”
นาวินออกมายืนมองไปรอบๆ อาคาร สีหน้าครุ่นคิด นาวินคิดถึงช่อฟ้าจึงหยิบโทรศัพท์ ขึ้นมาโทรหา
ในร้านขนม ช่อฟ้ากำลังยืนเลือกขนมอยู่กับบุศยาและพิธาน ภายในร้านเสียงคนพูดคุยกัน และยังมีเสียงเพลงที่ค่อนข้างดัง ช่อฟ้าต้องคุยกับบุศยาด้วยเสียงที่ดังกว่าปกติ
“คุณย่าจะชอบทานขนมแบบนี้ไหมคะ” บุศยาเอ่ยถาม
ช่อฟ้านิ่งคิดก่อนตอบ“นั่นน่ะสิ...พี่คงซื้อนิดหน่อยก็พอจ้ะ”
“ที่บ้านบุศชอบขนมร้านนี้มากค่ะ”
“คุณแม่ชอบ หรือคุณลูกสาวชอบกันแน่” พิธานล้อบุศยา
“แหม...ทำมาพูด...ตัวเองกินทีละกี่ชิ้นจ๊ะ” บุศยาค้อนพิธาน
“พี่กินเป็นเพื่อนบุศไง” พิธานเอ่ยแซว