รีเซต

บทละครโทรทัศน์ เจ้าเวหา : ฝั่งน้ำจรดฝั่งฟ้า ตอนที่ 7 หน้า 4

บทละครโทรทัศน์ เจ้าเวหา : ฝั่งน้ำจรดฝั่งฟ้า ตอนที่ 7 หน้า 4
oey_tvs
14 มีนาคม 2559 ( 17:39 )
95.8K
1
เจ้าเวหา : ฝั่งน้ำจรดฝั่งฟ้า ตอนที่ 7
11 หน้า

พยาบาลท้วง “คุณหมอบอกว่าจะกลับไปหาคุณย่าค่ะ ... ไม่เห็นบอกว่านัดกับใคร”

บุศยาท่าทางเชียร์นาวินออกนอกหน้า “แหม...ของอย่างนี้เค้าไม่พูดให้ใครฟังหรอกจ้ะ...พี่ช่อบอกว่าคุณผู้พันไปหาที่บ้านบุศว่าเค้าต้องติดใจพี่ช่อแน่ๆ แล้ว” เจษฎาได้ยินก็มีสีหน้าไม่ค่อยพอใจ

“บุศก็คิดไปเอง...พี่ช่อเค้าไม่ได้นัดกับใครหรอก...วันนี้ไม่มีผ่าตัดตอนเย็นเลยกลับเร็ว” พิธานเอ่ยขัดขึ้น

“ใช่คนที่ส่งดอกไม้มาให้หมอช่อฟ้าหรือเปล่าคะ” พยาบาลยิ้มปลื้มไปด้วย

“ใช่แล้วจ้ะ...” บุศยายิ้มตอบ

เจษฎาเดินออกมา บุศยากับพยาบาลรีบหุบยิ้มแทบไม่ทัน เจษฎาทำหน้ายิ้มๆ ไม่แสดงออก ทำเป็นเดินไปหยิบแผ่นชาร์ตคนไข้มาเปิดดู “วันนี้อยู่เวรหรือ”

“เปล่าครับ ... มาดูคนไข้แล้วก็กำลังจะกลับครับ” พิธานตอบป

“หมู่นี้ไม่ค่อยเห็นหมอเลยนะคะ...” บุศยาเอ่ยขึ้น

“บุศนี่ช่างเอาใจใส่คนโน้นคนนี้ดีนะ...” เจษฎาเงยหน้าจากแผ่นชาร์ต ยิ้มให้บุศยาด้วยสีหน้าเรียบๆ แล้วก้มหน้าอ่านชาร์ตต่อไม่สนใจ บุศยาหน้าเจื่อนไปหันไปมองหน้ากับพยาบาล

 

ที่โต๊ะอาหาร อาหารถูกจัดวางบนโต๊ะไว้อย่างดีแล้ว

ช่อฟ้าเดินเข้ามากับนาวิน มองหาอุบล“คุณย่าขา...กลับมาแล้วค่ะ”

อุบลถือจานผลไม้เดินออกมา “ทานกันเลยลูก...ย่าทานเรียบร้อยแล้ว”

นาวินลงนั่งที่โต๊ะอาหารอย่างคุ้นเคย “ขอโทษที่ทำให้คุณย่ารอนานครับ...คุณหมอพาไปดูหิ่งห้อย” ช่อฟ้าตักข้าวให้นาวิน

อุบลเดินเอาจานผลไม้มาวางที่โต๊ะอาหารแล้ว ลงนั่งด้วย“แล้วเป็นไง...ไปดูตอนนี้ดีแล้ว...หิ่งห้อยมันยังไม่นอน”

“ยังไม่นอนครับ...ออกมาบินโชว์กันเต็มเลย”

“คุณย่าทานแล้วเหรอคะ...ไม่รอช่อ...”

“ย่าทานตรงเวลาลูก...ถ้าทานช้ามันจะท้องอืด...นี่ก็ไปปอกลูกตาลมาให้ท่านล้างปากกัน”

“ผมไม่เห็นอาหารพร่องไปเลยครับ ... คุณย่าทานนิดเดียว”

“มื้อเย็นก็แค่นี้แหละ...ส่วนใหญ่ย่าชอบทานข้าวต้ม...สบายท้อง สองคนทานกันเถอะลูก...ย่าจะไปเอนหลัง ดูทีวีหน่อยนะ” อุบลลุกขึ้นเดินไป

ช่อฟ้านั่งทานอาหารอย่างหิวๆ

“หิวละซิ...” นาวินมองยิ้มๆ ช่อฟ้ายิ้มแก้มตุ่ยเพราะกำลังเคี้ยวอาหาร “อาหารใช้ได้ไหมครับ...”

ช่อฟ้ายังเคี้ยวอาหารอยู่จึงพยักหน้ายิ้มๆ นาวินหยุดทาน นั่งเอามือเท้าคางมอง ช่อฟ้าอย่างมีความสุข

 

ที่บ้านนาวิน นารถนั่งพิมพ์โน้ตบุ๊คอยู่ในห้องนั่งเล่น สร้อยมณีนั่งดูโทรทัศน์อยู่ใกล้ๆ ก๋งนั่งอยู่อีกด้านหนึ่ง

นาวินเดินเข้ามาเงียบๆ “ดูทีวีเรื่องอะไรกันอยู่ครับ” ทุกคนหันไปมองนาวินอย่างนึกไม่ถึง

“อาตี๋น้อย...” ก๋งดีใจมาก

“นาวิน” สร้อยมณีรีบลุกขึ้นมาด้วยสีหน้าแปลกใจมาก “ทำไมกลับบ้านล่ะลูก...ไม่สบายหรือเปล่า” เธอเอามือจับที่หน้าผากนาวิน

นารถเก็บโน้ตบุ๊ค ก๋งก็รีบเดินมาหานาวิน “ต้องไม่สบายแน่ๆ เลย ... แผลอักเสบล่ะซิ”


11 หน้า