บทละครโทรทัศน์ เจ้าเวหา : ฝั่งน้ำจรดฝั่งฟ้า ตอนที่ 1 หน้า 2

เบื้องหน้านาวิน มีคนกลุ่มหนึ่งเดินมาทั้งกลุ่มใส่ชุดแพทย์ ช่อฟ้าอยู่ในกลุ่มแพทย์สนาม กำลังเดินผ่าน ลานโล่งนี้ สวนทางกับนาวินเดินตรงมา เมื่อใกล้กันระยะหนึ่ง นาวินกับช่อฟ้าสบตากันโดยไม่ตั้งใจ เพียงชั่วพริบตานั้นทั้งสองรู้สึกเหมือนโลกหยุดหมุนไปชั่วขณะ ความวุ่นวายรอบตัวหยุดนิ่งลง เสียงรอบตัวก็เงียบลง ทั้งสองประสานสายตากันแวบหนึ่ง ก่อนที่ต่างคนต่างเดินต่อไปตามทาง ช่อฟ้าหันกลับมามองเห็นเพียงด้านหลังของนาวิน เธอหันกลับแล้วเดินต่อไป จังหวะนั้น นาวินหันกลับไปมอง เห็นด้านหลังช่อฟ้า นาวินเองก็ไม่แน่ใจความรู้สึกตัวเองเช่นกัน ตัดสินใจเดินหน้าต่อไป

มีทหารกลุ่มหนึ่ง วิ่งแบกเรือยางสวนกับนาวิน ตอนแรกนาวินไม่ได้คิดอะไร แต่จังหวะที่คนที่อยู่ด้านหลังผ่านตัวนาวินไป นาวินได้ยินเสียงหอบหายใจดังแปลกๆ ทหารกลุ่มนั้นวิ่งแบกเรือยางต่อไป ผ่านกลุ่มของช่อฟ้า ช่อฟ้าไม่ได้คิดอะไร จนเห็นมือของคนที่อยู่ด้านหลังสั่นระริกช่อฟ้าเอะใจ เดินเร่งฝีเท้าออกจากกลุ่มหมอไปหาทหารกลุ่มนั้น ไปถึงด้านหน้าของทหาร ที่อยู่ด้านหลัง“เดี๋ยวก่อน”ทหารทั้งสี่หยุด แต่ก่อนที่ใครจะว่าอะไร ทหารที่อยู่ด้านหลังก็หมดสติร่างทรุดลง ช่อฟ้ารีบประคองทหารคนนั้น แต่ทหารสามคนที่แบกเรือยางอยู่ก็เสียสมดุลทันที ต่างพากกันเซไปมาทหารคนหนึ่งร้องเตือน “ระวังครับ หลบไป”ช่อฟ้าเงยหน้าขึ้น เรือกำลังเซมากระแทกเธอ แต่ช่อฟ้าไม่หลบเอาตัวบังทหารที่หมดสติอยู่ ช่อฟ้าหลับตาปี๋ ทว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น หญิงสาวเงยหน้าขึ้นมามอง เห็นใครคน หนึ่งซึ่งยืนย้อนแสงอยู่ ยกแขนค้ำเรือยางไว้ ยืนคร่อมร่างเธออยู่ คือ นาวินนั่นเองทหารอีกคนที่อยู่แถวนั้น รีบวิ่งมารับน้ำหนักต่อจากนาวิน แล้วช่วยกันแบกเรือไปวางหลบ นาวินคุกเข่าลง ทำให้ช่อฟ้าเห็นใบหน้าเขา นาวินเขยิบเข้ามาหาช่อฟ้า เพื่อรับร่างทหารคนนั้นไป ช่อฟ้ารู้สึกใบหน้านาวินอยู่ใกล้เธอมาก นาวินรับร่างทหารไปประคองบนตักของเขา ช่อฟ้ารีบก้มตรวจ ดูทหารอย่างใกล้ชิด นาวินรู้สึกว่าใบหน้าช่อฟ้าอยู่ใกล้เขามากเช่นกัน

ที่หน่วยพยาบาล นาวินวิ่งออกมาด้านนอก ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งในพื้นที่ของการฝึกซ้อม ยังมีทหารมีผู้คนวุ่นวาย นาวินมองซ้ายมองขวา กวาดสายตาไปทั่วบริเวณ ในที่สุดก็เห็นช่อฟ้าที่กำลังเดินจากไป ช่อฟ้าหันกลับมาทีหนึ่ง จึงทันเห็นใบหน้าของนาวิน ช่อฟ้าไม่ยิ้มหรือสบตา ใบหน้าเรียบเฉย หันหลังให้แล้วเดินต่อไปตามทางของเธอ แล้วช่อฟ้าก็หันกลับมายิ้มนิดหนึ่ง ก่อนจะเดินต่อไป ขณะที่นาวินยืนอึ้ง มองตามช่อฟ้าไป

แหลมเทียนที่สัตหีบมีเรือรบจอดหลายลำ นาวินในชุดซีลเดินมาตามท่าเรือ กับ บดินทร์ ลูกน้องคนสนิท และลูกทีมของนาวิน อีกสามคนเดินตามกันมา ทหารที่มาฝึกร่วมสามเหล่าเดินกัน ไปมา ทีมนาวินเดินมาตามทางท่าเรือ“พอใจกับฝึกร่วมครั้งนี้มั้ยครับ” บดินทร์เอ่ยถามขึ้น\“โดยรวมก็ดี..แต่ยังมีจุดที่ต้องปรับแก้อีก..ขอบใจทุกคนมาก...” นาวินเอ่ยตอบ