บทละครโทรทัศน์ บ่วงรักซาตาน ตอนที่ 20 หน้า 2
กระตั้วไม่ได้รู้สึกอะไรรีบบอก “ไปเร็วเจ้” กระตั้ววิ่งหนีไปก่อน
โอลีฟรู้สึกตัว “เฮ๊ยรอด้วยสิ !!” โอลีฟรีบวิ่งตาม กวินทร์จูงมืออิงขวัญวิ่งมา อิงขวัญเหนื่อยหอบ ดึงมือหยุด
“โอ๊ยวิ่งไม่ไหวแล้ว”
“โธ่สเมิร์ฟขาสั้น น่าจะวิ่งเร็ว”
“พอๆ ไม่ไปไหนล่ะ” อิงขวัญบ่น “เลยไม่รู้เรื่อง ว่าเค้าตกลงว่าไง”
“โดนจับได้แล้ว ยังอยากจะเผือกเค้าอีกเหรอ”
“ก็ฉันอยากรู้นี่ อดเลยเพราะนายแท้ๆ”
“เอ้าๆมาโทษผมได้ไงฮะ คุณเองนั่นแหละที่กรี๊ดแล้วยังปล่อยลูกโป่งอีก”
“ก็แผนนายมันไม่ได้เรื่อง”
“โอเคๆฮะคุณสเมิร์ฟ ถ้าทำให้คุณอารมณ์ดี ผมผิดเองก็ได้”
กวินทร์ยิ้มดีใจที่เห็นอิงขวัญพูดกับเค้าเหมือนเดิม อิงขวัญชะงักแล้วเปลี่ยนสีหน้าท่าทางการพูด
“อย่าลามปาม อย่านึกว่าฉันพูดด้วย แล้วฉันจะลืมเรื่องที่นายหลอกฉันได้ เสียใจด้วย ฉันไม่ลืมง่ายๆหรอก !!”
อิงขวัญเดินออกไป กวินทร์มองเซ็ง
ชมพูนิษฐ์ที่ยังอยู่ในอ้อมกอดเหมราช ถอยออกมาเขินๆ
“เธอตกลงว่าไง ?”
“เรื่องอะไร ?” ชมพูนิษฐ์พยายามหนีไม่อยากตอบ เหมราชเดินตาม
“ก็เรื่องแต่งงานไง เธอจะแต่งงานกับฉันไหม”
“ทำไมฉันต้องแต่งงานกับคุณด้วย ?”
“ก็...” เหมราชชะงักไม่พูดต่อ ชมพูนิษฐ์มองรอคำตอบ “ก็...เธอก็รู้”
ชมพูนิษฐ์ส่ายหน้า “ไม่รู้ค่ะ”
เหมราชอ้าปากจะเถียง แต่ไม่รู้จะพูดยังไง แล้วรีบยกข้ออ้าง เหตุผลสารพัดมาพูด
“แม่ฉันไง! แม่มีอำนาจตัดสินใจในบริษัทพอๆกับฉัน แม่ต้องเกลี้ยกล่อมหุ้นส่วนให้ไม่เห็นด้วยกับฉันแน่”
“ไม่เห็นด้วยกับคุณ ? เรื่องอะไรคะ ?”
“ฉันยังไม่ได้บอกเธอเหรอ ว่าฉันมีแผนจะร่วมทุนกับสุขสยาม”
ชมพูนิษฐ์ตกใจ “หา !!!ร่วมทุนกับสุขสยาม ???!!”