บทละครโทรทัศน์ บ่วงรักซาตาน ตอนที่ 12 หน้า 4
“ฉันได้ในสิ่งที่ตามหาแล้วว่ะ งั้น...แกไม่จำเป็นต้องมีชีวิตอยู่อีกแล้ว”
ไพศาลเปลี่ยนเป็นหน้าเหี้ยม ชลัชพยายามดิ้น แต่ขยับได้แค่นิ้ว
แล้วไพศาลก็เดินเอาเชือกไปรัดคอชลัชที่นอนขยับตัวไม่ได้อย่างง่ายดาย ชลัชหายใจไม่ออกอยากต่อสู้เอาชีวิตรอด แต่ขยับตัวไม่ได้ !
ห้องนอนชลัช ชลัชนอนหลับกระสับกระส่ายฝันร้าย ละออนอนพื้นเฝ้าอยู่ แต่หลับสนิทไม่รู้เรื่อง แถมละเมอ
“ อุ๊ย...โอปป้าชูวอนบิน กรี๊ดๆๆ” ละออยิ้มหวาน ทำเขินอาย
ชลัชเหงื่อแตกพลั่ก ทุรนทุรายจากอาการฝันร้าย ชิดชนกในชุดนอนเปิดประตูเข้ามาดูพ่อ “คุณพ่อ”
ชิดชนกเห็นอาการชลัชก็ตกใจเข้าไปปลุก “คุณพ่อคะ คุณพ่อ”
เสียงละออละเมอดังขึ้นอีก “โอปป้าน่ารักที่สุด ซารังเฮโย”
ชิดชนกตกใจ หันไปมองละออนอนกอดหมอนข้างยิ้มปริ่มแล้วถอนใจ หันมาเห็นชลัชค่อยๆรู้สึกตัว
“คุณพ่อเป็นอะไรไปคะ ฝันร้ายเหรอ ?”
ชลัชค่อยๆพยักหน้าเป็นคำตอบ ชิดชนกถอนใจโล่งอกที่ชลัชแค่ฝันร้ายเลยหยิบผ้ามาซับเหงื่อแล้วปลอบ
“จิตแพทย์บอกว่าเรามักจะฝันถึงเรื่องที่ไม่สามารถเป็นจริงได้ค่ะพ่อ ไม่ต้องห่วงนะคะ”
ชลัชมองหน้าชิดชนก ชิดชนกห่มผ้าให้
“นอนหลับต่อเถอะนะคะ เรื่องร้ายๆที่เจอมาเป็นแค่ความฝันค่ะพ่อ ไม่มีทางเป็นจริงได้”
สีหน้าชลัชยังไม่สบายใจ
หน้าผับ อิงขวัญประคองโบนิตาที่เมาเดินมาอย่างทุลักทุเล เพราะอิงขวัญตัวเล็กกว่าโบนิตามาก กวินทร์กับคริส เดินออกมาส่งลูกค้าเช่นกัน ทั้งหมดร่ำลา ลูกค้าออกไป กวินทร์หันไปเห็นอิงขวัญแบกโบนิตาเดินไปริมถนน แล้วส่ายหน้าขำๆ ความทุลักทุเล คริสมองตามแล้วรีบสะกิดกวินทร์
“คุณวินกลับเลยไหมครับ”
กวินทร์พยักหน้าก่อนจะขึ้นรถ คริสขึ้นด้วย รถกวินทร์ขับผ่านอิงขวัญกับโบนิตาออกไป อิงขวัญแบกโบนิตามาริมถนน “ไอ้โบเดี๋ยวฉันพาแกไปส่งบ้านนะ” โบนิตาเริ่มสร่างเมา มีสติอยู่บ้าง “ไม่ต้อง! ฉันกลับเองได้ สบ๊าย”
“จะบ้าเหรอ สภาพนี้จะกลับเองได้ไง รอแป๊บฉันเรียกแท็กซี่ก่อน”
อิงขวัญเอาตัวโบนิตาพิงต้นไม้ แล้วตัวเองก็เดินไปโบกแท็กซี่ โบนิตานั่งเมาอยู่ เสียงมือถือดังขึ้น โบนิตางัวเงียล้วงไปหยิบมารับสาย “ฮัลโหล...” โบนิตาได้ยินเสียงปลายสายก็ตกใจตาโตทันที !! อิงขวัญพยายามโบกแท็กซี่แต่ไม่มีคันไหนว่างจอด จนกระทั่งแท็กซี่คันหนึ่งแล่นเข้ามาจอด อิงขวัญเปิดประตูรถบอกโชเฟอร์