บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร กระทิง ตอนที่ 13 หน้า 2
“คืนนี้มีแขกพิเศษขอเพลง Ye Lai Xiang (เย่ ไหล เซียง) ค่ะแขกท่านไหนอยากเต้นรำ เชิญนะคะ”
ดนตรีขึ้น ธามหันไปเห็นเสี่ยเล้งส่งตาหวานเยิ้มให้ย่าหยา “เต้นรำกับฉันนะ อาหยา”
ย่าหยายิ้มหวาน “ค่ะ”
เสี่ยเล้งโค้งให้ย่าหยาแล้วพาเดินออกไปกลางฟลอร์
ธามมองตาม อาการหึงแล่นพล่านไปทุกรูขุมขน แต่ก็ยังเก็บอาการ
หยกมณีเริ่มร้องเพลง เสี่ยเล้งเต้นรำกับย่าหยาไปชวนคุยไป “ขอโทษนะ จนแล้วจนรอดฉันก็ไม่ได้พาเธอไปบางปูจนได้”
“ไม่เป็นไรค่ะ อยู่ที่นี่ก็ได้ร่วมยินดีกับคุณสุ่ย”
“เธอเคยไปบางปูมั้ย”
“ไม่เคยค่ะ”
“ที่นั่นบรรยากาศดี ลมเย็นสบาย โรแมนติคมาก”
“บรรยากาศไม่สำคัญเท่ากับคนที่เราอยู่ด้วยค่ะ”
“ฉันเหมาเอาว่าเธอหมายถึงฉันนะ..ย่าหยา”
ย่าหยามองตาเสี่ยเล้งหวานเยิ้ม “ฉันหมายถึงเสี่ยค่ะ”
เสี่ยเล้งยิ้ม รู้สึกอบอุ่นใจอย่างที่ไม่เคยได้รับมาก่อนในชีวิต ธามทั้งหึงทั้งหมั่นไส้ย่าหยาที่หว่านเสน่ห์ใส่เสี่ยเล้ง โบตั๋นแอบมองธามอยู่มุมหนึ่งด้วยแววตาเศร้าสร้อย
สักครู่..จิวเดินเข้ามาหาธาม“มาแล้วครับเฮีย” ธามพยักหน้ารับรู้แล้วตัดใจเดินตามจิวออกไป
ถนนด้านนอกใกล้ฉั่วเทียนเหลา ธามเดินคู่มากับจิว เห็นมิสเตอร์ลีลงจากรถที่จอดอยู่ในมุมมืด
“มิสเตอร์ลี คุณโอเคนะ”
“ชัวร์ ได้ทองมาครบ แต่..ไม่คิดว่าจะเจอเรื่องน่าหวาดเสียวอย่างนี้”
“เปลี่ยนใจทันนะ”
“ผมชอบเรื่องตื่นเต้นอีก 2 ครั้งที่เหลือคงไม่หนักหนาไปกว่านี้”
“มันสาหัสกว่านี้มาก พูดตรงๆ มันอันตราย”
“ผมเชื่อว่าคนอย่างเฮียกระทิงคงไม่ปล่อยให้เพื่อนร่วมงานตายหรอก จริงมั้ย”
ธามยิ้มส่งมือให้มิสเตอร์ลีจับ “เดินทางปลอดภัย”
“แล้วเจอกัน”
มิสเตอร์ลีกลับขึ้นรถ จิวขับรถออกไป ธามมองตาม
หยกมณีร้องเพลงในท่อนสุดท้าย ที่ฟลอร์..เสี่ยเล้งยังคงเต้นรำกับย่าหยาอย่างมีความสุข
ธามเดินกลับเข้ามาเจอสุ่ยแต่งชุดใหม่เดินปิ๊งเข้ามา..สมกับเป็นเจ้าของวันเกิด “สวยมากครับคุณสุ่ย”