บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร กระทิง ตอนที่ 18 หน้า 2
ห้องนอนเสี่ยเล้ง เสี่ยเล้งนั่งอ่านจดหมายของย่าหยา ด้วยสีหน้าปลื้มปริ่ม
“หยาขออนุญาตเสี่ยกลับไปเชิญญาติที่ภูเก็ตมาร่วมงานแต่งของเรานะคะ ขอโทษด้วยที่รีบไปกะทันหัน พอดีหยาเจอพี่ชายแล้วเขาจะลงไปเยี่ยมญาติที่นั่นพอดี หยาจะโทรหาเสี่ยนะคะ เราจะกลับกรุงเทพฯด้วยกัน แล้วแต่งงานกันทันที...หยาจะรอเสี่ยที่นั่น..จนกว่าจะถึงวันนั้น..ย่าหยา”
เสี่ยเล้งอินจัดกับข้อความในจดหมาย
สำหรับธาม ย่าหยา คือสิ่งมหัศจรรย์ ต่างคนต่างรัก พยายามที่จะไม่รักและสุดท้ายต่างคนต่างเดินทะลุกำแพงมาหากัน ไม่มีอะไรขวางกั้นความรักทั้งคู่ได้ เป็นการแสดงความรักที่ปราศจากความกังวล
สำหรับย่าหยา ไม่ต้องห่วงว่าอีก 5หรือ10 นาทีข้างหน้า จะต้องยิงคนที่เธอรัก เหมือนอดีตที่ผ่าน
สำหรับเฉียง โบตั๋น คือรักที่ต่างคนต่างโหยหา อยากได้รับ อยากสมหวัง และในที่สุดสมหวัง
เสี่ยเล้งเอามือไล้ชุดเจ้าสาว ตรงช่วงคอ หน้าอก เอว สะโพกอย่างแผ่วเบา แล้วหลับตาพริ้มเคลิบเคลิ้มราวกับได้สัมผัสเจ้าสาวตัวเป็นๆตรงหน้า เป็นความรักแบบจิตๆ หลุดเข้าไปอยู่ในโลกจินตนาการของตัวเอง
เช้าวันต่อมา ที่ห้องนอนธาม ย่าหยาค่อยๆลืมตาตื่นขึ้นมา มองไปรอบๆห้อง สิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืนไม่ใช่ความฝัน ย่าหยาหันมามองธามที่ยังนอนหลับนิ่งแล้วคลี่ยิ้ม..ผู้ชายคนนี้คือสามีของเธอ ย่าหยามีความสุขที่ได้อยู่กับเขา มองหน้าเขา นอนอยู่ข้างเขา
สักครู่ย่าหยานึกอะไรได้เลยขยับจะลงจากเตียงยังขยับไปได้ไม่ถึงคืบ ธามก็คว้าตัวย่าหยาเข้ามากอดซุกไซ้ “ไปไหน”
“ทำอาหารเช้าให้คุณไงคะ”
“ไม่หิว อยากนอนกอดเมียมากกว่า” ธามกระชับวงแขนเข้ามาอีก
“จะกอดแน่นไปไหนคะ หายใจไม่ออก..คุณธาม..คณธาม!!!”
ธามหัวเราะชอบใจ “ก็อยากดื้อนักนี่ กว่าจะได้กอดได้หอมทำเอาฉันน้ำตาตกในไปหลายหน ถึงตาฉันเอาคืนมั้งล่ะ” ธามกอดย่าหยาแน่นเข้าไปอีก
ย่าหยาทั้งขำทั้งอึดอัด พยายามดิ้นออกจากวงแขนธาม ทั้งคู่หมุนกลิ้งกันไปมาบนเตียง “ปล่อยได้แล้วคุณธาม ปล่อย!!! ไม่งั้นฉันกัดคุณจริงๆด้วย”
ธามยิ้มอารมณ์ดี “เมื่อก่อนกัดโดยไม่มีการเตือน..แม่เสือสาวถอดเขี้ยวเล็บแล้วใช่มั้ย” ย่าหยาเอาศอกถองใส่ท้องธาม ธามไม่ทันระวังตัวโดนเข้าไปเต็มๆ “โอ๊ยยยย”
ย่าหยาได้ที รีบกลิ้งตัวลงมาจากเตียง “ขอโทษค่ะ เดี๋ยวจะลงไปทำข้าวต้มอร่อยๆชดเชยให้นะคะ” ย่าหยาโบกมือบ๊ายบายธาม ก่อนจะผลุบออกไปนอกห้อง ธามแอบบ่นปนรักและเอ็นดู “แสบจริงเมียฉัน” พอหลุดคำว่าเมีย ออกมาโดยไม่รู้ตัว ธามก็ยิ้มกริ่ม..โลกที่เคยขมุกขมัวเศร้าหมอง กลายเป็นสีชมพูสว่างไสวขึ้นมาทันตา