บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร กระทิง ตอนที่ 12 หน้า 4
หน้าโรงบิลเลียด จิวเดินเข้ามาเปิดประตูแล้วพบว่าประตูแค่งับไว้เฉยๆ จิวหันมาพูดกับธาม “ก่อนตามเฮียไปที่โรงพยาบาล อั๊วะล็อกเองกับมือ”
จิวผลักประตู ธามเดินเข้าไป กวาดตามองไปทั่วชั้นล่างไม่เห็นมีอะไร เลยเดินขึ้นบันไดมาชั้นบน
ธามเห็นประตูชั้นบนเปิดอ้าอยู่ จิวตามขึ้นมายืนข้างธาม ธามเดินหน้านิ่งไปที่ประตูห้องตัวเอง แล้วเอื้อมมือมาเปิดประตู ธามเปิดประตูผัวะเข้ามา ธามตะลึงที่เห็นเฉียงลูกน้องมือขวาคู่ใจกับโบตั๋นที่ได้ชื่อว่าเป็นเมียเขาเพิ่งเสร็จกิจด้วยกันทั้งคู่
เฉียงกับโบตั๋นหันมาเห็นธามแล้วหัวใจหล่นวูบลงไปกองกับพื้น “เฮีย!!!!!”
จิวตามเข้ามาเห็นเพื่อนซี้หลับนอนอยู่กับเมียเจ้านายก็แค้นแทนธามแทบคลั่ง “อาเฉียง!!! ไอ้คนอกตัญญู ลื้อตาย!!!!!” จิวดึงกรรไกรประจำแก๊งขึ้นมาแล้ววิ่งเข้าไปหาเฉียง เงื้อสูงท่วมหัวกะจ้วงแทงเฉียงให้หายแค้น
ธามเสียงดังราวฟ้าผ่า “หยุดนะอาจิว!!!!”
จิวชะงักกึก “ห้ามอั๊วะทำไมเฮีย มันทำร้ายเฮียขนาดนี้ ลื้ออย่าอยู่เลย!!!” จิวเงื้อแขนจะแทงเฉียงอีก
ธามตะคอกจิว “ลื้อยังเห็นอั๊วะเป็นเฮียลื้ออยู่รึเปล่า!!!!”
จิวชะงักอีกครั้ง หันมามองธาม “เฮีย!!!”
ธามสั่งจิว “ออกไปสงบสติอารมณ์ข้างนอก”
จิวฮึดฮัด ฟึดฟัด หมุนซ้ายหมุนขวาก่อนจะเดินหัวเสียออกไป ธามมองทั้งคู่ “ห้องนอนอั๊วะไม่ใช่โรงแรม” ธามหันกลับออกมาแล้วพูดโดยหันหลังให้ทั้งคู่ “จัดการธุระลื้อให้เสร็จ อั๊วะจะรอข้างนอก” ธามเดินหน้านิ่งออกไป
เฉียง โบตั๋น หันมามองหน้ากัน..นี่กรูทำอะไรลงไป
ธามยืนหน้านิ่งที่โต๊ะบิลเลียด จิวเดินไปมาเหมือนจะคลั่งอยู่ด้านหลังไกลออกไป เฉียง โบตั๋นเดินคอตกออกมาจากในห้อง จิวหันมาเห็นเฉียงแล้วจะวิ่งเข้าไปอัดอีก แต่ธามยกมือห้าม ธามใช้หางตามองทั้งคู่
“เฮีย..อั๊วะ” เฉียงพูดไม่ออก
ธามเสียงเรียบ หน้านิ่ง “เอากรรไกรมา”
เฉียงจำต้องหยิบกรรไกรสลักลายรูปกระทิงออกมายื่นให้ธาม แล้วคุกเข่าลงกับพื้นก้มหัวให้ ธามจับกรรไกรแน่นจนมือสั่น แล้วเงื้อสุดแขน เฉียงนั่งก้มหน้านิ่ง พร้อมเผชิญหน้ากับความตาย
โบตั๋นยกมือปิดหน้าด้วยความกลัว วินาทีนั้นโบตั๋นรู้สึกผิดมหันต์ โบตั๋นเองที่เป็นคนฆ่าเฉียง ไม่ใช่ธาม!!!
แทนที่ธามจะปักกรรไกรลงบนหัวเฉียง ธามกลับปักมันลงบนโต๊ะบิลเลียดอย่างแรงจนกรรไกรจมลงไปกับพื้นไม้เป็นคืบ และโต๊ะก็แตกออก เฉียงเงยหน้าขึ้นมามองกรรไกรที่เสียบอยู่ตรงหน้า ลายกระทิงบนตัวด้ามหันไปที่หน้าเฉียง
โบตั๋นค่อยๆเอามือลง หน้าตาเหมือนเพิ่งผ่านความตายมาหมาดๆ
“นับจากวินาทีนี้ ลื้อไม่ใช่คนของแก๊งกระทิง!!!”
เฉียงน้ำตาคลอ “เฮีย!!!ฆ่าอั๊วะเถอะ ฆ่าอั๊วะให้ตาย อย่าให้อั๊วะตายทั้งเป็นแบบนี้”
“ลื้อต่างหากที่ฆ่าอั๊วะตายทั้งเป็น!!!!” ธามบอกกับโบตั๋น “เธอเป็นอิสระ..โบตั๋น เราไม่มีพันธะอะไรต่อกัน”