บทละครโทรทัศน์ เพลิงบุญ ตอน 5 หน้า 5
ห้องอาหารคุณประนอม มาลัยวรรณเดินผ่านส่วนร้านอาหาร คนทานพอประมาณ มองเลยไปเห็นเทิดพันธุ์กำลังทานอาหารอยู่กับสุพรรญา เทิดพันธ์เบื่อทั้งงาน เบื่อทั้งเมีย
“ผมไม่มีทางออกแล้วนะเนี่ย”
“ใจเย็นค่ะ บอสเก่งออกอย่างนี้ ยังไงก็ต้องผ่านอุปสรรคไปได้นะคะ”
“ผมเก่งสู้พ่อไม่ได้หรอก”
“ใครว่า คุณน่ะเก่งกว่าคุณพ่อเสียอีก คุณยังรับฟังความจริงบ้างนะคะ”
เทิดพันธ์นิ่งไป “ผมเก่งจริงเหรอครับคุณญา”
“เก่ง ฉลาด และสมาร์ทที่สุด เท่าที่ญาเคยพบผู้ชายระดับบอสมา”
สุพรรญาเอื้อมมือมาจับมือเทิดพันธ์เป็นเชิงให้กำลังใจ แต่สายตาและเสื้อเปิดเนินอกนั้นดูให้กำลังทางเพศมากกว่าอย่างอื่น เทิดพันธ์ค่อยคลายใจ ยิ้มออกมาได้ ค่อยๆดึงมือออก
“ผมว่าเรารีบทานกันเถอะ ต้องรีบกลับไปเคลียร์งานที่บ้านต่อ”
“ค่ะ อ้อ เดี๋ยวญาจะแวะไปรับสูทสำหรับงานคืนมาให้นะคะ”
เทิดพันธ์ยิ้มรับ สองคนกินกันต่ออย่างมีความสุข สุพรรญายิ้มใจพอง มาลัยวรรณมองตะลึง ป้านอมออกมา ถือจานของว่างมาด้วย “มองอะไรคะหนูวรรณ”
“ป้านอมขา นั่นคุณเทิดพันธุ์ใช่ไหมคะ”
“ใช่ค่ะ”
“ไม่มากินกับภรรยาเหรอคะ”
“เดี๋ยวนี้ไม่มาเลยค่ะ เห็นมาทานกับคุณเลขาประจำ”
“อ้อ เลขา”
“นี่...ตอนนี้ป้าทำอาหารกล่องส่งออฟฟิซคุณเทิดแล้วนะ เดี๋ยวนี้เขาจัดเลี้ยงลูกค้าที่ออฟฟิซแล้ว ไม่จัดที่โรงแรมอย่างแต่ก่อน เห็นว่าประหยัดงบ”
“ป้าก็เข้าออฟฟิซคุณเทิดบ่อยซีคะ”
“มีงานก็เข้าไปดูแลทุกครั้งละ อุ๊ย....ป้าเสิร์ฟก่อน ลืมเลย”
ป้านอมแยกไป มาลัยวรรณครุ่นคิด สงสัยท่าทีของทั้งคู่ สุพรรญาตักอาหารให้เทิดพันธ์อย่างเอาใจ
ห้องทำงานปารมี แฟ้มงานในมือหมี่ หมี่พลิกดู แล้วก็ยิ้ม ก่อนจะหันมาทางเปรม ฤกษ์ ที่นั่งอยู่ตรงข้าม พิมนั่งข้างฤกษ์ พิชชี่นั่งหลังหมี่คอยจด แมนเสิร์ฟน้ำ
“รายละเอียดในการถ่ายทำ หมี่รับได้นะคะ ถ้าจะเข้ามาใช้สถานที่เมื่อไหร่ก็ติดต่อพิชชี่ได้เลยค่ะ ปกติออฟฟิศเราก็ไม่วุ่นวายอยู่แล้ว เชิญตามสบาย”