บทละครโทรทัศน์ เด็ดปีกนางฟ้า ตอนที่ 20 หน้า 5
“นางน่าจะชนะนะคะหนูว่า เพราะมันตัวเต็งเห็นๆ”
“แม่ก็หวังอย่างนั้น เพราะถ้าไม่ได้เงินรางวัล พวกเราทุกคนคงต้อง...”
“ต้องทำไมล่ะแม่” ไพรัชหันไปส่งสายตาปรามรัศมีทันที แต่ไม่ทันป้าชุนที่โพล่งออกมาเสียก่อน
“ก็ต้องย้ายไปอยู่เพชรบูรณ์สิคะ”
ผักกาด/นักรบ/ได๋ “เพชรบูรณ์!!”
ห้องนั่งเล่นบ้านคะนึงนาง ได๋โวยวายเสียงดัง “ไม่เอานะแม่ ได๋ไม่อยากย้ายบ้าน ได๋ไม่อยากเป็นเด็กบ้านนอก”
“บ้านนอกอะไรเล่า เพชรบูรณ์น่ะบ้านเก่าแม่ แม่ถึงขอพ่อเขาไปซื้อที่เก็บไว้ไง แม่อยู่ที่โน่นมาตั้งแต่เด็กๆ สวยแล้วก็อากาศดีจะตาย”
“แต่ได๋อยากอยู่กรุงเทพฯ เพชรบูรณ์ไม่มีบีอีเทส ไม่มีซูชิ ไม่มีห้างใหญ่ๆ”
“แล้วได๋จะไปยึดติดอะไรนักหนา ความสะดวกสบายมันอยู่คงทนมั้ย แต่ก่อนเรามีเงินทองมากมาย แล้วมันอยู่กับเราไปได้ตลอดมั้ย แล้วก่อนหน้านี้ได๋มีความสุขมั้ยเวลาพ่อแม่วิ่งหาเงิน แล้วไม่มีเวลาให้ได๋น่ะ”
ได๋เงียบ หน้าที่เครียดเริ่มคลายลง รัศมีโอบได๋เข้ามาใกล้
“เวลาที่เราลำบาก มันยังไม่ได้พิสูจน์ให้ได๋เห็นเหรอลูก ว่าเราพ่อแม่ลูกรักกันและมีความสุขกับการได้อยู่ด้วยกันแค่ไหน” รัศมีมองหน้าได๋–น้ำเสียงอ่อนโยน “แค่เรามีกันและกันมันไม่พอเหรอได๋” ได๋ใจละลาย โผเข้ากอดรัศมี
บนเวที งานประกาศผล ดนตรีเปิดงาน แสงสีพรึ่บพรั่บ
“สวัสดีครับท่านผู้ชม แล้วค่ำคืนที่ทุกท่านรอคอยก็มาถึงกับการประกาศผลการตามหาแอร์โฮสเตสสาวที่สวยที่สุดและเก่งที่สุดของแองเจิ้ลแอร์ไลน์ และก่อนที่ความสนุกสนานของเรา จะเริ่มต้นขึ้น ขอเชิญพบกับกรรมการกิตติมศักดิ์ของเราทั้งสามท่านดังต่อไปนี้...”
ตัดภาพไปรับแอร์ 12 คนในชุดเตรียมขึ้นโชว์ชุดแรก เดินเข้าแถวมายืนสแตนบายอยู่สองฝั่งข้างเวที คะนึงนางกับไวน์ยืนคนละฝั่ง หันมาสบตากัน การแข่งขันโค้งสุดท้ายกำลังจะเริ่มต้นขึ้นแล้ว บนเวที
“และคุณปฐพี ภูริวัฒน์ โคไพล็อทเจ้าเสน่ห์ที่ฮ็อทที่สุด ณ เวลานี้ของ โวล แอร์ไลน์”
ด้านหน้าเวที ปฐพียืนสง่าท่ามกลางแสงไฟสาดส่อง ปฐพียกมือไหว้ทักทายกล้องและผู้ชม
ด้านหลังเวที ภาพปฐพีในมอนิเตอร์ที่วางไว้ด้านหลังเวที บรรดานางงามกรี๊ดกร๊าดกัน
“ว้าย..พี่ปฐพีหล่อมากเลย”
“คนอะไรหล่อตลอดเวลา หล่อไม่เคยบันยะบันยัง”
คะนึงนางเมินหน้าออกจากจอมอนิเตอร์ เลยหันมาเจอสายตาไวน์ที่มองมาอยู่ ไวน์ยิ้มมุมปากอย่างรู้สึกเป็นต่อ